Drodzy Państwo!
Poniżej zamieszczam materiały od Pani Danieli.
Pani Danielo bardzo dziękuję, za to że podzieliła się Pani z nami tymi materiałami
Gdańsk, …………….
Dane
Sygnatura akt: …………………
SĄD OKRĘGOWY
w
VII Wydział Pracy
i Ubezpieczeń Społecznych
Adres
PISMO PRZYGOTOWAWCZE
Wnoszę o:
- nieprzychylenie się do wniosku Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w ……… z dnia ………….. r. o oddalenie mojego odwołania z dnia ……………… r. od decyzji organu rentowego z dnia …….. r.
- utrzymanie petitum mojego odwołania z dnia ……………. r.
Uzasadnienie:
1. Kwestionuję
decyzję ZUS podjętą w dniu …….. r. o wstrzymaniu z dniem 01.10.2011 r. wypłaty
emerytury wobec kontynuowania zatrudnienia w oparciu o przepis art. 28 ustawy z
dnia 16 grudnia 2010 r..
2. Nie
mogę zaakceptować konkluzji pisma ZUS z
dnia ……. ….r., stwierdzającej, że: „ Odwołując się do Sądu
ubezpieczona nie wniosła nic nowego do sprawy”, gdyż:
Uzasadnienie mojego
odwołania zawierało obszerną analizę przepisów prawnych dotyczących art. 28
ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. w korelacji z art. 2, art. 190 ust.3 i
ust.4 Konstytucji Rzeczypospolitej Polski, zawartych w orzeczeniach Trybunału Konstytucyjnego – sygn. akt K
18/99 z 4 stycznia 2000 r., sygn. akt K 2/12 z 13 listopada 2012 r.,
zawartych również w orzeczeniach Sądu Najwyższego odnośnie
zakwestionowanych przepisów prawnych niezgodnych z normami prawnymi wyższego
rzędu, w orzeczeniach Sądów
Apelacyjnych oraz w orzeczeniach Sądów Okręgowych – których
sygnatury akt wyszczególniłam w odwołaniu z ……….. r. - wszystkie wyroki były
pozytywne dla emerytów, zasądzano wypłatę zaległych emerytur.
Przedstawiłam również
stanowisko Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego Stanisława Dąbrowskiego, który
mówił o niekonstytucyjności
proponowanego przepisu prawnego zawartego później w art.
28 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. jeszcze przed jego uchwaleniem przez
ustawodawcę, który nie miał też
wątpliwości, że ten przepis narusza wszelkie możliwe zasady prawa
ubezpieczonego i konstytucyjną zasadę praw nabytych oraz prof. Marka
Safjana byłego Prezesa Trybunału Konstytucyjnego w sprawie znaczenia i
zastosowania art. 190 ust.4 Konstytucji RP , czyli o możliwości
uchylenia decyzji opartych na przepisie niezgodnym z konstytucją, a
fortiori ( „tym bardziej”) – sąd powinien uwzględniać stan niekonstytucyjności,
pomijając zastosowanie przepisu, który utracił moc obowiązującą w wyniku
orzeczenia TK. Niedawno wsparcia
emerytom dążącym do odzyskania zaległych emerytur na łamach Gazety. pl - Kraków
z dnia 15.04.2013 r. udzielił prof. Zbigniew Ćwiąkalski były minister sprawiedliwości, współzałożyciel
kancelarii adwokatów i radców
prawnych, patrz:( art. Dominiki Wantuch: „ Sądowe pozwy. Kiedy emeryci
odzyskają swoje pieniądze.”).
Prof. Zbigniew
Ćwiąkalski - tak, jak Stanisław
Dąbrowski, nie ma wątpliwości, że przepis zawarty w art. 28 ustawy z dnia 16 grudnia
2010 r. nie stał się niekonstytucyjny w dniu ogłoszenia go przez TK niezgodnym
z prawem, ale w dniu jego wejścia w życie, czyli w 2011 r..
3. Kwestionuję
też stanowisko Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w ……….., które wyraził w
decyzji z dnia ……………. r., powołując się na jej zgodność z art.190 ust.3
Konstytucji RP, że orzeczenie TK wchodzi w życie z dniem ogłoszenia i z tym
dniem następuje utrata mocy aktu normatywnego, którego dotyczy orzeczenie.
Zauważyć należy, że organ rentowy oparł się o rzekomo bezwzględnie obowiązującą
w polskim systemie prawa zasadę nieretroaktywności oraz w sposób zupełnie
nieuprawniony doszedł do przekonania, iż fakt opublikowania orzeczenia
Trybunału w dniu 22 listopada 2012 r. uniemożliwia mi zwrot zawieszonego
świadczenia przed tą datą. Dlaczego ZUS Oddział w Gdańsku nie zaczerpnął wiedzy
zawartej w art. 190 ust.4 Konstytucji RP ? Ten konstytucyjny przepis prawny cytuję w
całości:
„ 4. Orzeczenie
Trybunału Konstytucyjnego o niezgodności z Konstytucją, umową lub z ustawą aktu
normatywnego, na podstawie którego zostało wydane prawomocne orzeczenie sądowe,
ostateczna decyzja administracyjna lub rozstrzygnięcie w innych sprawach,
stanowi podstawę do wznowienia postępowania, uchylenia decyzji lub innego
rozstrzygnięcia na zasadach i w trybie określonych w przepisach właściwych dla
danego postępowania.”
Jest w nim mowa m.
in. o możliwości uchylenia decyzji opartej na niezgodnej z konstytucją ustawy
aktu normatywnego, więc można było zastosować ten przepis konstytucyjny.
Przecież Trybunał
Konstytucyjny orzekł, że art. 28 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 roku, w
zakresie, w jakim znajduje zastosowanie do osób, które nabyły prawo do
emerytury przed 1 stycznia 2011 r., bez konieczności rozwiązywania stosunku
pracy, jest niezgodny z zasadą ochrony zaufania do państwa i stanowionego przez
niego prawa wynikającą z art. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polski.
Podkreślam, iż w 2009
r. organ rentowy uznał, że zgodnie z obowiązującym prawem przysługuje mi prawo
do pobierania świadczenia bez konieczności rozwiązania stosunku pracy i wydał
decyzję z dnia …………. r., a w 2011 r. wydał kolejną decyzję w dniu …………. r.
wstrzymującą mi wypłatę emerytury z dniem 1 października 2011 r. na podstawie art.
28 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. - a więc na podstawie przepisu uznanego
przez TK za niekonstytucyjny od chwili jego wprowadzenia. Dlatego decyzja z dnia ………. r.
odmawiająca mi wypłaty wyrównania emerytury zawieszonej w okresie od 01.10.2011
r. do 30.04.2012 r. powinna być uchylona.
Podsumowanie:
Odnosząc się do
twierdzenia organu rentowego, zawartego w decyzji z dnia 13 marca 2013 r., w
oparciu o art. 28 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r., zauważyć należy, że z uwagi
na wiążące orzeczenie Trybunału Konstytucyjnego sygn. akt K2/12 z dnia 13 listopada 2012 r., ten przepis prawny pozostaje w
sprzeczności z aktem prawnym wyższego
rzędu i dlatego nie powinien już być uwzględniany przez organy stanowiące
prawo, przy rozpatrywaniu spraw, również co do roszczeń przypadających na okres
przed ogłoszeniem wyroku TK w Dzienniku Ustaw. Dlatego też decyzja ta powinna
być wycofana z obiegu prawnego.
W świetle
przedstawionych orzeczeń, przepisów prawnych i publicznie przedstawionych
stanowisk znanych autorytetów prawniczych, ponownie wnoszę o uchylenie decyzji
Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w ……… z dnia ………… r. i zobowiązanie
organu rentowego do wypłaty emerytury od daty zawieszenia, tj. od 1
października 2011 r. do 30 kwietnia 2012 r. z ustawowymi odsetkami od każdej
zaległej miesięcznej raty.
SĄD OKRĘGOWY w …………..
VII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych
Adres
PISMO PRZYGOTOWAWCZE
Dotyczy: Uzupełnienie stanowiska do wniosku Zakładu
Ubezpieczeń Społecznych Oddział w ……….z dnia ………….. r.
Uzasadnienie:
Sąd Okręgowy w Gdańsku w piśmie z dnia ………….. r.
zakreślił mi termin 7 dni na zajęcie stanowiska w sprawie, w szczególności na
wskazanie, które z ustaleń pozwanego organu rentowego kwestionuję. Ze względu
na bardzo krótki czas zakreślonego terminu i przypadające w tym okresie święta
państwowe, chciałabym uzupełnić swoje stanowisko wyrażone w piśmie z dnia ………..
r..
\
Organ rentowy w zakończeniu swojego pisma z dnia ……….
r. twierdzi, że wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 13.11.2012 r., sygn. akt
K/2/2012, nie ma zastosowania do przypadających przed dniem 22 listopada 2012
r. okresu zawieszenia emerytur.
W świetle przedstawionych przeze mnie we
wcześniejszych pismach argumentów, to twierdzenie jest błędne.
Na poparcie moich racji przedstawiam kolejną
publicznie wypowiedzianą opinię - mecenas Marcin Hołówko z kancelarii
adwokackiej w Piasecznie zaznacza, że linia orzecznictwa Sądu Najwyższego
wskazująca na działanie wyroków TK ex nunc dotyczy wyłącznie wyroków TK, w
których Trybunał wyraźnie określił skutki czasowe działania wydanego wyroku.
Tymczasem w wyroku TK z 13 listopada 2012 r. Trybunał jednoznacznie wskazał
charakter swego orzeczenia i świadomie nie określił jego skutków w czasie (
np.: poprzez orzeczenie w wyroku odroczenia przez TK utraty mocy
niekonstytucyjnego przepisu ). A więc w sprawach dotyczących zawieszenia
wypłaty emerytur od 1 października 2011 r. wyrok TK ma działanie ex tunc i
organ rentowy ma obowiązek zapłacić zaległe świadczenie emerytalne.
Pragnę dodać, że Sąd Apelacyjny w Katowicach III AUa 1258/12 w niedawnym orzeczeniu z dnia
20.03.2013 r. uznał, iż emeryci którzy nabyli ekspektatywę prawa do emerytury
przed 08.01.2009 r., a którym zawieszono wypłatę emerytur od dnia 01.10.2011 r.
mają prawo do zawieszonej przez ZUS emerytury.
Powtórzę jeszcze raz: rozwiązanie przyjęte przez
ustawodawcę w art. 28 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. spowodowało, że będąc
osobą, która skutecznie nabyła i zrealizowała prawo do emerytury od marca 2009
r., zostałam postawiona w pułapce finansowej. Układając swoje sprawy w zaufaniu
do stanowienia i stosowania prawa przez państwo, w przekonaniu, że jego
działanie będzie także później uznawane przez porządek prawny zostałam narażona
na skutki, których w momencie podejmowania swoich decyzji i działań nie mogłam
przewidzieć.