Informacje z sądów

Witam,
w dniu dzisiejszym miałam sprawę w sadzie okręgowym w Warszawie. Był też przedstawiciel ZUS-u. Pani Sędzia wysłuchała mnie bardzo uważnie i była mi bardzo życzliwa. Powiedziałam, że po 43 latach pracy (mam 58 lat), na urzędach państwowych po prostu sobie tą wcześniejszą emeryturę wypracowałam i że to są moje pieniądze. Nie mogę się zwolnić z etatu, bo mój pracodawca już mnie nie zatrudni. Moi znajomi, którzy mają układy ze swoimi szefami, zwalniają się na chwilę i zatrudniają ponownie mając prawo zarówno do pensji jak i emerytury. Ponadto, mam zobowiązania finansowe - spłata kredytu mieszkaniowego,  na który z pewnością bym się nie zdecydowała i którego bym nie dostała, gdyby nie świadczenie emerytalne które pobierałam. Teraz moja sytuacja finansowa - życiowa jest bardzo trudna. Kolejny powód dla którego pracuję nadal to trudno mi sobie wyobrazić siedzenie w domu i gnuśnienie. Ja jeszcze nie czuję się emerytką i chcę być potrzebna młodym ludziom i dzieciom z którymi dane mi jest pracować. Kocham swoją pracę. Powiedziałam również, że dalsza praca w zasadzie nie ma sensu, bo moja pensje równa się wysokości emerytury. Pani sędzia, babka w moim wieku zasugerowała mi abym jeszcze wytrwała, że sprawa jest w TK, że mam śledzić media i jak tylko TK uzna, że zawieszenie mi emerytury jest niezgodne z Konstytucją, ą wszystko na to wskazuje, to mam natychmiast składać wniosek o wypłatę mojej emerytury. Odniosłam wrażenie, że ona przekonana jest o naszej wygranej. Póki co to moje odwołanie od decyzji ZUS zostało odrzucone, ale to ma nie mieć wpływu na moje późniejsze roszczenia. Apelacji w zasadzie nie mam po co składać, bo też będzie na 100% odrzucona. Teraz wszystko w rękach TK. Mam teraz taki mętlik w głowie, że nie wiem co robić. Już prawie podjęłam decyzję o zwolnieniu się z pracy, wziąć odprawę i bawić wnuki. Teraz się znów waham, po sugestiach sędziny. Może ktoś z Was mi doda  otuchy. Co robić?