Pismo do Pana Prezydenta Elekta - wersja robocza II

Kochani

Przedstawiam Wam kolejną  „ roboczą”  wersję pisma do Pana Prezydenta Andrzeja Dudy.

Poprawiajcie, wykreślajcie, dopisujcie  wszystko to, co potrzebne. I przedstawiajcie swoje poprawione wersje. W końcu pismo będzie poprawne.

                 W związku z zapowiedzianą przez Pana zmianą ustawy emerytalnej z dnia 11 maja 2012 r. o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz niektórych innych ustaw  (Dz. U. z 2012 r. poz. 637),  podpisanej w czerwcu 2012 r.  przez Pana Prezydenta Komorowskiego,  zwracam się z uprzejmą prośbą o podjęcie działań w sprawie dyskryminowanych emerytów.

            Ustawa, która w powszechnym odbiorze społecznym funkcjonuje jako ustawa o wydłużeniu wieku emerytalnego, wprowadziła podstępnie przepisy dyskryminujące  osoby, które pobierały emeryturę przyznaną przed osiągnięciem powszechnego wieku emerytalnego na podstawie przepisów art. 46, art. 50, art. 50a,  art. 50e, 184 ustawy emerytalnej, art. 34 lub  art. 48 i 49 ustawy emerytalnej, w brzmieniu obowiązującym w dniu 31 grudnia 2006 r. lub  art. 88 ustawy z dnia 1982 r., - Karta Nauczyciela  – art. 25 ust. 1b, w którym podstawę obliczenia emerytury pomniejsza się o kwotę stanowiącą sumę kwot pobranych emerytur w wysokości przed odliczeniem zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych i składki na ubezpieczenie zdrowotne.

           
                    Polskie prawo krzywdzi wyżej wymienione osoby, gdyż naruszone zostały podstawowe zasady obywatela:

1.    utrata praw nabytych – podstawę wymiaru emerytury określa się w momencie ustalenia prawa do emerytury (uzyskania statusu emeryta)

2.   występowanie niezgodności nowej zasady naliczania emerytury w powszechnym wieku emerytalnym z Konstytucją RP, ponieważ

            - podważona zostaje zasada zaufania do państwa i stanowionego przez nie prawa wynikającą z Art. 2 Konstytucji RP.

            - dyskryminuje „wcześniejszych” emerytów ze względu na wiek, płeć i przynależność do ubezpieczyciela (ZUS, KRUS)

            - występuje działanie prawa wstecz - ustawa  zobowiązuje ZUS do potrącania kwot emerytur przyznanych przed dniem jej obowiązywania.

            - narusza gwarancje nienaruszalności kapitału początkowego (ustawa o FUS) poprzez jego pomniejszenie o pobrane wcześniej emerytury
3.   brak vacacio-legis dla "wcześniejszych" emerytów

                    Dla „wcześniejszych” emerytów nie było okresu przejściowego, a przykładowo dla mundurowych okres przejściowy wynosi 12 lat /(Dz.U. 2012, poz. 664).

        Wprowadzenie art. 25 ust. 1b powinno odbywać się ze stosowną vacacio legis. Ustawodawca pozbawił „wcześniejszych” emerytów wiedzy o skutkach skorzystania z prawa do wcześniejszej emerytury. Wręcz zapewniano ich, iż nie wpłynie to niekorzystnie na wysokość ich zwykłej emerytury.

                                
               Rozwiązanie problemu mogłoby polegać (wg opinii Pana dr Marka Jarentowskiego) na dodaniu w art. 25 ustawy po ust. 1b kolejnego ustępu (ust. 1ba) w brzmieniu:

„1ba. Przepisu ust. 1b nie stosuje się do osób pobierających emerytury na podstawie przepisów art. 46, art. 50, art. 50a, art. 50e ustawy lub art. 88 ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. – Karta Nauczyciela, ktróre nabyły uprawnienia do emerytury, o której mowa w art. 24 przed 1 stycznia 2013 r.”

              Prawo do wypłaty emerytury nabyliśmy na podstawie art. 88 ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. - Karta Nauczyciela, na podstawie przepisów art. 46, 50, 50a, 50e, 184 ustawy emerytalnej, art. 34 lub  art. 48 i 49 ustawy emerytalnej, w brzmieniu obowiązującym w dniu 31 grudnia 2006 r. Wszyscy „wcześniejsi” emeryci powinni mieć takie same możliwości korzystniejszego przeliczenia emerytury w powszechnym wieku emerytalnym (emerytura „stażowa”),  niezależnie od roku urodzenia czy rodzaju przyznanej wcześniejszej emerytury (zwykła wcześniejsza, nauczycielska, górnicza), jakie obowiązywały do roku 2012.

               Od czasu podpisania przez Pana Prezydenta Komorowskiego Ustawy z dnia 11 maja 2012 r. podjęto szereg inicjatyw społecznych mających na celu przywrócenie przepisów prawnych, na podstawie których przyznano nam w 2008 r. świadczenia emerytalne oraz w sprawie zmian w nowej ustawie emerytalnej:

1.       setki listów, petycji i e-maili wysyłanych do posłów, senatorów, komisji sejmowych, organizacji państwowych i pozarządowych, do ważnych osób administracji państwowej.

 

2.      wniosek do Trybunału Konstytucyjnego,  także o zbadanie zgodności całej treści art. 1 ustawy z dnia 11 maja  2012 r. o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2012 r. poz. 637), złożony przez OPZZ.  Przepis art.25 ust.1b ustawy emerytalnej nie był  przedmiotem kontroli Trybunału Konstytucyjnego, rozpatrywano tylko podwyższenie wieku emerytalnego.

3.      interpelacje  poselskie

      -  Interpelacja nr 17518 -Andrzej Lewandowski  (TR) – 19.04.2013

      -  Interpelacja nr 18905 - Andrzej Duda (PiS) -  13-06-2013

      -  Interpelacja nr 20919 - Stanisław Szwed (PiS) - 11-09-2013

      -  Interpelacja nr 21223 - Michał Tomasz Pacholski (PSL) - 25-09-2013

      -  Interpelacja nr 21411 - Sławomir Zawiślak (PiS) - 27-09-2013

      -  Interpelacja nr 21933 - B. Rzońca, J. Warzecha (PiS) - 23-10-2013

      -  Interpelacja nr 25774 - Beata Mazurek (PiS) - 03-04-2014

      -  Interpelacja nr 31559 - Zbigniew Pacelt (PO) - 04-03-2015      

      -  Interpelacja nr 32286 – Zbigniew Pacelt (PO) - 15-04-2015

4.      Petycja P8-05/14  dotycząca usunięcia art. 25 ust. 1b  (wielokrotna - kilkaset petycji) została złożona na ręce Marszałka Senatu, a następnie przekazana do senackiej Komisji Praw Człowieka, Praworządności i Petycji. Postanowiono nie nadawać jej dalszego biegu.

            Świadczenia emerytalne przyznano nam na podstawie Ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z FUS (t.j. Dz.U. z 2009 r. nr 153, poz. 1227 z późn. zm.). Od tego czasu, w ciągu kilkunastu lat, ponad 80 razy dokonywano zmian i poprawek przepisów emerytalnych, często lokując je w  sposób podstępny i uboczny. Gąszcz przepisów, ciągłe zmiany i poprawki przepisów emerytalnych sprawiają trudności nawet pracownikom ZUS i prawnikom.  System emerytalny jest nieczytelny dla większości zwykłych ludzi, uderza w najsłabsza grupę społeczeństwa, w emerytów. Nie informuje się ich o zmieniających się prawach, możliwościach korzystnych przeliczeń świadczeń. Jest to świadome i celowe zagmatwanie prawa, aby przemycać niekorzystne zmiany emerytalne.

              
            ZUS wyposażony jest w systemy elektroniczne,  oprogramowania, w których zapisana jest sytuacja prawna emerytów.  Po wprowadzeniu danych dotyczących nowych ustawowych zmian powinno wynikać, jakie możliwości dotyczą konkretnych emerytów. I o takich informacjach powinni emeryci być powiadamiani.

W przypadku dalszego braku uregulowania systemu informacyjnego, rzetelnego i zrozumiałego dla obywateli funkcjonowania zakładu ubezpieczeń społecznych emeryci zmuszeni będą do wysyłania comiesięcznych zapytań o możliwości złożenia korzystnych dla nich wniosków wynikających z wprowadzenia nowych ustaw, zmian czy poprawek.

  

                               Głównym zagrożeniem dla systemu emerytalnego jest fakt, że jest on projektowany i bezustannie modyfikowany w celu realizacji krótkoterminowych, politycznych celów, a nie dla zapewnienia długoterminowego bezpieczeństwa.

                   Może nadszedł najwyższy czas, aby ustawa emerytalna stała się jednolita, czytelna i zrozumiała dla zwykłych ludzi, bez odwoływania się do kilkudziesięciu innych wersji, odnośników z lat poprzednich. To bardzo trudne zadanie dla prawników i konstytucjonalistów przy istnieniu zagmatwanych przepisów emerytalnych. Ale warto opracować przejrzysty system ubezpieczeń społecznych, taki, aby każdy obywatel go rozumiał.

                     
                W odniesieniu do powyższego wniosku o naprawę systemu emerytalnego należy wspomnieć o niektórych niekorzystnych uregulowaniach dla emerytów w Ustawie z dnia 5 marca 2015 r. o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. z 2015 r. poz. 552), która weszła w życie 1 maja tego roku. Nowelizacja przepisów emerytalnych podzieliła świadczeniobiorców przebywających przed 1 stycznia 1999 r. na urlopach wychowawczych na dwie grupy w zależności od rodzaju pobieranej emerytury. Ci, którzy złożyli wnioski o świadczenia wypłacane według starych zasad, są w gorszej sytuacji niż osoby, które maja prawo do wypłaty liczonej na podstawie kapitału zgromadzonego na koncie emerytalnym w ZUS.

            Jest to kolejna niekorzystna ustawa (po ustawie z 11 maja 2012 roku) dotykająca osoby pozostające na „wcześniejszej” emeryturze, które zostały objęte innymi przepisami, niż osoby, które mogły przejść na emeryturę w powszechnym wieku emerytalnym do końca 2012 roku.

          Zapis w ustawie z dnia 5 marca 2015 roku dotyczący różnego obliczania okresów urlopu wychowawczego dla kobiet w zależności od rodzaju emerytury jest według mnie sprzeczny z art. 32 ust. 1 Konstytucji.

               Ustawa z dnia 5 marca 2015 r. wprowadziła także niekorzystne rozwiązania dla emerytów urodzonych przed 1 stycznia 1949 r. powodujące pomniejszanie kapitału początkowego o pobrane wcześniej świadczenia (nowelizacja art. 55). Nowelizacja ta weszła w życie bez okresu przejściowego, z dniem 1 maja 2015 r. W nowelizacji zastosowano sposób pomniejszania kapitału początkowego taki, jaki znajduje się w art. 25 ust. 1b Ustawy z dnia 11 maja 2012 r. , a o usunięcie którego wnioskują skrzywdzeni "wcześniejsi" emeryci.