Zapisy w emerytalnej ustawie „naprawczej” niezgodne z prawem? Wzór odwołania od decyzji ZUS po emerytalnej ustawie naprawczej.

 

 W emerytalnej ustawie „naprawczej” z dnia 19. czerwca 2020 r. znalazły się następujące zapisy:

Art.194j.

1. Kwotę emerytury przyznanej na podstawie art.24 ubezpieczonemu urodzonemu w
1953 r., który wcześniej pobierał emeryturę wymienioną w art. 25 ust. 1b na podstawie wniosku złożonego przed dniem 1 stycznia 2013 r., ustala się ponownie od podstawy ustalonej z zastosowaniem art. 194i.
2. Przeliczeniu podlega podstawa obliczenia emerytury przyjęta w decyzji o ustaleniu prawa do emerytury.
3. Do ustalenia nowej kwoty emerytury przyjmuje się średnie dalsze trwanie życia przyjęte w decyzji o ustaleniu prawa do emerytury, a następnie uwzględnia się kolejne zmiany wysokości świadczenia.

Z dyskusji na blogu:

„Czyli w przepisie tym mówi się, że decyzja z 2013 lub z 2014 r. ustalała nam prawo do emerytury, bo przecież nie chodzi tu o decyzje z lat, w których przechodziłyśmy na emerytury wcześniejsze”.

 „Zapisy również pisali ludzie, którzy nie są nieomylni.”

Czy zapisy o ustaleniu prawa do emerytury na podstawie art. 24 ustawy emerytalnej dla emerytów pobierających emerytury wcześniejsze są zgodne z prawem?

           Uważam, iż to nie jest pomyłka. Prawnicy, biegli w przepisach emerytalnych, nie mylą się w tak istotnych sprawach. Po raz kolejny ustawodawca celowo wprowadza niezgodne z ustawami i wyrokami TK zapisy o ustaleniu prawa do emerytury powszechnej po już przyznanej nam emeryturze wcześniejszej, aby usankcjonować decyzje ZUS i nasze wnioski z lat 2013/2014, w których jest mowa o przyznaniu emerytury powszechnej, a nie o przeliczeniu emerytury.

          Jak można wprowadzać do ustawy niezgodne z prawem zapisy? Dlaczego nie zadziałało tu Rządowe Centrum Legislacji? Posłom i senatorom można „wcisnąć kit”, ale gdzie były służby legislacyjne Sejmu i Senatu, gdzie byli eksperci, prawnicy/adwokaci zajmujący się naszymi sprawami w sądach?

 

Art. 24. emer. i rent. ZUS

Wiek emerytalny i prawo do emerytury pomostowej

1.Ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948 r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku emerytalnego wynoszącego co najmniej 60 lat dla kobiet i co najmniej 65 lat dla mężczyzn, z zastrzeżeniem art. 46 przesłanki udzielenia emerytury, art. 47 przechodzenie na emeryturę nauczycieli, art. 50 emerytura kolejowa, art. 50a uprawnienia do emerytury górniczej, art. 50e nieprzerwany okres pracy górniczej i art. 184 prawo do emerytury urodzonych po 31 grudnia 1948 r..

 

 

Wzór odwołania od decyzji ZUS po emerytalnej ustawie naprawczej.

Poniżej zamieszczam przykładowe pismo odwoławcze do sądu od najnowszej decyzji ZUS o ponownym ustaleniu i wyrównaniu emerytury.

Proszę przeczytać je z uwagą. Proszę pamiętać, że jest to tylko wzór odwołania. Każdy emeryt, który chce się odwołać do sądu, musi zastanowić się, czy sprawy poruszone w poniższym wzorze pasują do Jego sprawy.To nie jest jeszcze gotowy tekst, należy "przedyskutować"poszczególne punkty, nanieść poprawki i nieco "skrócić" pismo.

Proszę też ze szczególną uwagą wpisywać daty swoich decyzji z ZUS.

Odwołanie składamy w dwóch egzemplarzach do Sądu Okręgowego za pośrednictwem ZUS. Trzeci, potwierdzony w ZUS, egzemplarz zostawiamy w swoich archiwach. 

Czy w odwołaniu do Sądu można zamieścić taki tekst?

          "Zwracam się do Wysokiego Sądu o rozpoznanie mojego odwołania z wyrozumiałością. Nie jestem prawnikiem, moja wiedza o przepisach emerytalnych jest ciągle niewystarczająca. Trudno czasami poruszać się w tym „gąszczu” przepisów. Nie zawsze moje wnioski czy odwołania do sądów są prawidłowo sformułowane, a sądy często rozpoznają je nie biorąc pod uwagę niewiedzy emerytki, czy niezbyt precyzyjnie określonych żądań. W sprawie formułowania pism sądowych trudno uzyskać informacje i pomoc od doradców." 

 

Imię i nazwisko                                                                 …………, dn. 11.02.2021  r.

 adres

 Pesel

 ENP/……..                                

                                                 Sąd Okręgowy w ……………….

                                        ……… Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

                                                          adres

 

                                                  (za pośrednictwem ZUS w ……….)

 

                                                         Odwołanie

                                     od decyzji ZUS z dnia …..01.2021  r.

                                

                  W imieniu własnym wnoszę odwołanie od decyzji ZUS Oddział w …….  o ponownym ustaleniu wysokości i wypłacie wyrównania emerytury. Nie zgadzam się ze sposobem dokonanych obliczeń wysokości mojej emerytury powszechnej, jak również  wysokości wyrównania oraz podstawy obliczenia emerytury.

Wnoszę o:

- uchylenie decyzji wydanej przez ZUS z dnia …...01.2021 r.

- wydanie nowej prawidłowej decyzji o właściwie obliczonej podstawie emerytury, o przeliczeniu świadczenia w systemie zdefiniowanej składki z aktualnymi najkorzystniejszymi dla mnie wskaźnikami, z uwzględnieniem zwaloryzowanych składek i kapitału na dzień 11.01.2021 r.

 - uchylenie decyzji z dnia …..2013/2014/…. r. o przyznaniu emerytury powszechnej wydanej z naruszeniem prawa, niezgodnej z ustawą emerytalną i z Konstytucją

 - wydanie postanowienia o wycofaniu wniosku złożonego o przyznanie emerytury powszechnej w ….. 2013/2014/….. r.

 - oddalenie ewentualnego żądania organu rentowego zwrotu kosztów zastępstwa procesowego

             Emerytura, którą obecnie pobieram, nie jest wysoka, wynosi ….. zł brutto, netto to jest ……….Pieniądze te ledwo wystarczają mi na życie, opłaty mieszkaniowe i  zakup leków. A koszty utrzymania ciągle rosną. Dlatego proszę o nieobarczanie mnie kosztami żądanymi przez ZUS.

Uzasadnienie

            Decyzja o ponownym ustaleniu wysokości i wypłacie wyrównania emerytury wydana przez ZUS dnia…..01.2021 r. opiera się na zastosowaniu podstawy obliczenia emerytury z roku 2013/2014/…..(środki zgromadzone na subkoncie, kapitał i składki zwaloryzowane tylko do roku 2013/2014) i wskaźniku z tablic dalszego średniego życia z roku 2013/2014/…….

            Decyzja z …….2013/2014/…… r. o przyznaniu prawa do emerytury w sytuacji, gdy emerytura została przyznana od …… 2008/9 r., nigdy nie powinna zostać wydana, gdyż organ rentowy nie miał podstaw do przyznania emerytury po raz drugi na podstawie tego samego przepisu prawnego.

To prawda, że kilka miesięcy po uzyskaniu powszechnego wieku emerytalnego złożyłam wniosek o przyznanie emerytury. Taki druk wniosku przekazał ZUS do wypełnienia. Wniosek o przyznanie emerytury był niewłaściwy, niezgodny z ustawą emerytalną, z czego nie zdawałam sobie sprawy.

Organ rentowy powinien wyjaśnić lub sprostować sprawę złożonego wniosku, ale nie powinien wydać decyzji niezgodnej z ustawą emerytalną. Jest to ewidentny błąd organu rentowego. Ustawa zobowiązywała ZUS do przeliczenia emerytury w systemie zdefiniowanej składki, a nie do przyznania emerytury.

            Prawo do emerytury nabywa się tylko raz w ciągu życia, jak potwierdził TK w uzasadnieniu wyroku z 13 listopada 2012 r., sygn. akt K 2/12 (Dz.U.2012.1285). Dotyczy to także emerytury, tzw. wcześniejszej, po ukończeniu 55 roku życia. Wówczas emerytura przyznana wnioskodawcy po osiągnięciu powszechnego wieku emerytalnego, w sytuacji, gdy był on uprawniony do wcześniejszej emerytury, nie stanowi nowego świadczenia. Prawo do emerytury wcześniejszej nie wygasa, a w związku ze spełnieniem warunku osiągnięcia wieku emerytalnego następuje jedynie ustalenie na nowo podstawy emerytury, tzw. przeliczenie (wyrok SA w Lublinie III AUa 1120/12, Lex nr 1271914).

Z wnioskiem o przeliczenie świadczenia emerytalnego można zwracać się do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych wielokrotnie i z różnych powodów dających podstawę do przeliczenia wysokości świadczenia. Jednak decyzja o wysokości świadczenia emerytalnego, wydana po jego przeliczeniu, nie stanowi nabycia prawa do emerytury.

 Ja nabyłam prawo do emerytury od marca 2008/9 r. Kolejne decyzje wydane przez ZUS o przeliczeniu emerytury (w tym decyzja z ……. 2013/2014/…. r.), nie stanowiły nabycia prawa do tego świadczenia.

             W kwestionowanej przeze mnie decyzji z dnia …...2013/2014/….. r. znajdują się także inne zapisy niezgodne z ustawa emerytalną.

              Zapisano w decyzji, iż emerytura zostaje zawieszona, ponieważ jest świadczeniem mniej korzystnym. ZUS wypłacał mi świadczenie wcześniejsze jako wyższe niż przyznana emerytura powszechna, gdyż „w razie zbiegu prawa do dwóch świadczeń, organ rentowy wypłaca jedno z tych świadczeń (pkt.VI ust. 1 „Pouczenia” ). Na „zasadzie korzystności” wypłacał to wyższe (art. 95 ust. 1 ustawy emerytalnej). Można dokonać wypłaty świadczenia wyższego tylko wtedy, gdy istnieje zbieżność prawa do dwóch różnych świadczeń.

              Ponadto ZUS zawieszał tę niższą przyznaną emeryturę powszechną, mimo, że nie zaistniała żadna z przesłanek uprawniających do zawieszenia świadczenia, o których mowa w art. 103 - 106 ustawy. ZUS zawieszał emeryturę mimo niespełniania tych wymogów, czyli bez zaistnienia podstawy prawnej. Jest to działanie pozaprawne. 

 Zawieszanie prawa do emerytury miało miejsce w sytuacji, gdy mieliśmy prawo tylko do tego rodzaju świadczenia, o którym mowa w art. 3 ustawy bez podania przepisu prawnego regulującego tę czynność.

„Zapis decyzji, że przyznano ubezpieczonej emeryturę powszechną, a następnie świadczenie zawieszono, ponieważ jest mniej korzystne niż dotychczasowe, jest pozaprawny” (wyrok SA w Szczecinie z 02.04.2019 r. - III AUa 391/18).

 

              Decyzja wydana (w oparciu o decyzję z dnia ……2013/2014/….. r.) przez organ rentowy dnia …..01.2021 r. jak i sama ustawa emerytalna z dnia 19.06.2020 r. są niezgodne z prawem. Są też niezgodne z Konstytucją, którą stosuje się bezpośrednio i która mówi o zakazie nierównego traktowania. Bezpośrednie stosowanie Konstytucji oznacza najszerszą (zupełną) ochronę praw ubezpieczonych. Konstytucyjna formuła państwa prawa realizującego zasady sprawiedliwości społecznej wyklucza, aby organ tego państwa, ZUS, bronił się przed naprawieniem deliktu konstytucyjnego wobec ubezpieczonego.

          Wyrok Trybunału Konstytucyjnego P 20/16 stanowi o jednolitych zasadach traktowania przez organ rentowy kobiet urodzonych w 1953 r. pobierających świadczenia na podstawie ustawy art. 46 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. Ja zostałam potraktowana w sposób niekorzystny dla mnie, niekonstytucyjny.

Odmowa ponownego ustalenia emerytury z najkorzystniejszymi aktualnymi wskaźnikami powoduje, że osoby pierwszorazowe, znajdujące się w identycznej sytuacji faktycznej, znajdują się w innej sytuacji prawnej, co narusza Konstytucję i jest niezgodne z celem wyroku TK opisanym w uzasadnieniu. W oparciu o niezgodną z prawem decyzję z 2013/2014/…. r., naruszającą Konstytucję obecnie różnicuje się obywateli.

Zawarte w art. 32 ust. 1 Konstytucji postanowienie nakazujące "równe traktowanie każdego" wyraża zasadę obowiązującą zwłaszcza w procesie tworzenia prawa, czyli wydawania ustaw i innych norm prawnych. Przepisy stanowionego prawa nie mogą zawierać postanowień dyskryminujących lub przyznających przywileje.

"Osobom uprawnionym do takich samych rodzajów świadczeń powinna być przyznana emerytura ustalana według takich samych (równych) zasad obliczania jej wysokości bez względu na datę złożenia wniosku emerytalnego" (wyrok SO w Łodzi z dnia 30.09.2020 r. - VIII U 3122/19), w którym Sąd przywołuje motywy wyroku SN z dnia 12 września 2017 r - II UK 381/16 oraz powołuje się na wyrok TK).

Zgodnie z tym orzeczeniem ja także mam prawo do obliczenia emerytury z tytułu osiągnięcia powszechnego wieku emerytalnego według tych samych zasad, jakie zastosowano dla pań „pierwszorazowych”, niezależnie od tego, kiedy został złożony wniosek emerytalny.

          Jeśli bezprawie może zagrażać obywatelom od strony twórców ustaw, to zasada nadrzędności i bezpośredniej stosowalności Konstytucji, rozumiana jako idea związania władzy nieprzekraczalnym prawem, staje się istotnym narzędziem Sądu ochrony ubezpieczonych przed związaniem ich decyzjami ZUS naruszającymi ich konstytucyjne prawo do własności, emerytury.

           Mam nadzieję, że po wniesieniu do Sądu odwołania od najnowszej decyzji ZUS, Sąd, przy rozpoznawaniu tego odwołania, zajmie stanowisko wskazane przez Sąd Najwyższy w opinii do zagadnienia prawnego III UZP 4/20 (z dnia 29.10.2020 r.):

”za każdym razem, gdy po wyroku TK ustawodawca byłby opieszały i nie wykonywał swojego zadania (tj. nie zapewniał stanu zgodnego z Konstytucją albo nowelizacją przepisów nie objąłby wszystkich osób objętych skutkami orzeczenia), to właśnie przed sądami stoi zadanie wykonania standardu konstytucyjnego”.

           W związku z powyższymi argumentami moje odwołanie do Sądu jest w pełni uzasadnione i wnoszę jak na wstępie.

                                                Z poważaniem

                                                                   podpis