Wzór apelacji dla Pań "nieprzedawnionych"

Drodzy Państwo

          Zamieszczam dzisiaj wzór pisma – apelacji w sprawie ponownego ustalenia wysokości emerytury z najkorzystniejszymi wskaźnikami dla Pan „nieprzedawnionych”.

Panie, które zechcą skorzystać z tego wzoru, powinny dokładnie go przeczytać, zastanowić się, czy argumenty pasują do ich sprawy.

         Przepisy, przytoczone we wzorze pisma, jak najbardziej dotyczą też sprawy przeliczenia emerytury Pań „przedawnionych”, ale chwilowo głównym problemem „przedawnionych” jest odmowa organu rentowego dotycząca przeliczenia emerytury po wyroku Trybunału Konstytucyjnego.

      „Wytłuszczoną” kursywą zamieszczam fragmenty pisma dotyczące sprawy niewydania nowej decyzji o przyznaniu emerytury powszechnej (ZUS wydaje nową decyzję o ponownym ustaleniu wysokości emerytury) oraz sprawy wycofania wniosku o przyznaniu emerytury z roku 2015.

Nad zamieszczeniem tych fragmentów każda Pań sama musi się zastanowić i podjąć odpowiednią dla Niej decyzję.

             Pod rozwagę zamieszczam na dole posta fragment o zarzutach dotyczących nieprawidłowego zastosowania art. 25 ustawy emerytalne. Dziękuję naszej koleżance na zwrócenie uwagi na ten problem. Mam nadzieję, że nie ma nic przeciwko temu, że zamieszczam ten fragment.

                                                                            miejscowość, dn. …...2020 r.

Imię i nazwisko

adres

PESEL

Sygn.akt

SO Wydział Ubezpieczeń Społecznych

Sąd Apelacyjny w

 Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

adres

za pośrednictwem
Sądu Okręgowego w

Wydział Ubezpieczeń Społecznych

adres

Wartość przedmiotu zaskarżenia………..

Aby nie narazić się na zarzut błędnych wyliczeń, bardzo proszę Wysoki Sąd, aby zobowiązał organ rentowy o ewentualne skorygowanie poniższych obliczeń.

APELACJA

         od wyroku Sądu Okręgowego w ……z dnia ….. r.

                Sąd Okręgowy w …..Wydział Ubezpieczeń Społecznych wyrokiem z dnia ……. sygn. akt              oddalił moje odwołanie od decyzji odmownej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w….  z dnia…..2019 r. w sprawie najkorzystniejszego ustalenia wysokości mojej emerytury.

Zaskarżam wyrok Sądu Okręgowego Wydział Pracy Ubezpieczeń Społecznych w ….sygn. akt                 z dnia ……

 Wnoszę o:

- uchylenie w całości zaskarżonego wyroku, wydanego przez Sąd Okręgowy w …..

- uchylenie decyzji odmownej wydanej przez ZUS z dnia …2019 r. w sprawie

- wydanie nowej prawidłowej decyzji o przyznaniu emerytury powszechnej

-  orzeczenie o wysokości mojej emerytury bez uwzględnienia niezgodnego z Konstytucją art. 25 ust. 1b ustawy z 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z FUS oraz obliczenie mojej emerytury z najkorzystniejszymi dla mnie wskaźnikami, uwzględniając zwaloryzowany kapitał i składki do 2019 r. oraz najkorzystniejszy wskaźnik dożycia dla ubezpieczonej w wieku 66 lat.

- wydanie postanowienia o możliwości wycofania wniosku złożonego o emeryturę powszechną w roku 2015

- oddalenie żądania organu rentowego zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

             Emerytura, którą obecnie pobieram, nie jest wysoka, wynosi ….. zł brutto, netto to jest ……….Pieniądze te ledwo wystarczają mi na życie, opłaty mieszkaniowe i  zakup leków. A koszty utrzymania ciągle rosną. Dlatego proszę o nieobarczanie mnie kosztami żądanymi przez ZUS.

UZASADNIENIE

             Oddalenie przez Sąd Okręgowy w ………… mojego odwołania od odmownej decyzji organu rentowego, jak również niewydanie nowej poprawnej decyzji o przyznaniu emerytury powszechnej oraz nieustalenie mojej emerytury według najkorzystniejszych dla mnie aktualnych wskaźników jest niesprawiedliwe i nieuzasadnione. Zatem wniesienie apelacji jest w pełni uzasadnione.

             Na skutek wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 6 marca 2019 r. sygn. akt P 20/16, organ rentowy pismem z dnia 30.04.2019 r. wznowił postępowanie w sprawie mojej emerytury według art. 145 Kpa. Uchylona została również decyzja o przyznaniu emerytury powszechnej z dnia …….2015 r.

            Skoro decyzja o przyznaniu emerytury powszechnej została uchylona, przestała istnieć, to powinnam otrzymać nową decyzję przyznającą mi prawo do emerytury powszechnej, a nie decyzję o przeliczeniu emerytury.

           Skoro decyzja z dnia …. 2015 r. została, w moim przypadku, wyeliminowana z obrotu prawnego, to wniosek o emeryturę powszechną powinien stać się bezprzedmiotowy. Powinnam mieć możliwość wycofania tego wniosku, zgodnie z art. 116 ustawy emerytalnej.

Ale tak nie jest, ZUS na podstawie tego wniosku wydaje błędną decyzję, o przeliczeniu emerytury, stosując do tego przeliczenia wartości kapitału początkowego i składek z roku 2015 r., przy wskaźniku z tablic dalszego średniego życia również z 2015 r.

             Wysokość mojej emerytury powinna być obliczona na dzień złożenia wniosku/skargi o wznowienie postępowania po wyroku TK, według aktualnych wskaźników z tablicy średniego dalszego trwania życia. 

Od 2015 r. przybyło mi ponad 5 lat, nie stałam się młodsza, tylko starsza. Dlatego uważam, że w obliczeniu emerytury powinnam być potraktowana jak osoba 66-letnia, a nie 60-latka.

          Powinny też zostać uwzględnione zwaloryzowane środki, kapitał początkowy i składki. ZUS moje zgromadzone środki zwaloryzował tylko do 2015 r., kiedy naliczono mi emeryturę powszechną i którą nieprawnie zawiesił. Pragnę zaznaczyć, że z emerytury powszechnej nigdy nie korzystałam, nigdy nie pobrałam żadnej z niej wypłaty.

 Proszę Wysoki Sąd o polecenie organowi rentowemu, aby wyjaśnił, na jakiej podstawie zostały wyzerowane zgromadzone przeze mnie składki i kapitał początkowy i gdzie w wydanej decyzji poucza o tym świadczeniobiorcę.

Uważam, że zarówno kapitał początkowy, jaki i składki, zewidencjonowane na moim koncie, powinny podlegać waloryzacji do dnia podjęcia faktycznej wypłaty emerytury powszechnej.

          W postępowaniu z zakresu ubezpieczeń społecznych, w tym emerytur, pełne i nieograniczone zastosowanie ma zasada praworządności określona w art. 6 Kpa.
Z kolei, z art. 7 Kpa wynika rozstrzyganie wątpliwości prawnych na korzyść strony, której decyzja dotyczy. ZUS nie może tych wątpliwości wykorzystywać przeciwko emerytowi.

         Wyrok Trybunału Konstytucyjnego mówi o jednolitych zasadach traktowania przez organ rentowy kobiet urodzonych w 1953 r. pobierających świadczenia na podstawie ustawy art. 46 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. Ja zostałam potraktowana w sposób niekorzystny dla mnie, niekonstytucyjny.

         Odmowa ponownego ustalenia emerytury z najkorzystniejszymi aktualnymi wskaźnikami powoduje, że osoby pierwszorazowe, znajdujące się w identycznej sytuacji faktycznej, znajdują się w innej sytuacji prawnej, co narusza Konstytucję i jest niezgodne z celem wyroku TK opisanym w uzasadnieniu.

         Zawarte w art. 32 ust. 1 Konstytucji postanowienie nakazujące "równe traktowanie każdego" wyraża zasadę obowiązującą zwłaszcza w procesie tworzenia prawa, czyli wydawania ustaw i innych norm prawnych. Przepisy stanowionego prawa nie mogą zawierać postanowień dyskryminujących lub przyznających przywileje.

W świetle orzecznictwa Trybunału Konstytucyjnego należy wręcz stwierdzić, iż "równość w prawie" oznacza nakaz jednakowego traktowania podmiotów i sytuacji podobnych. Wszystkie podmioty prawa (sytuacje) charakteryzujące się w równym stopniu daną cechą istotną (relewantną) powinny być traktowane równo, a więc według jednakowej miary, bez zróżnicowań zarówno dyskryminujących, jak i faworyzujących.

Należy zauważyć, iż zasada równości odnosi się do zakazu różnicowania sytuacji prawnej adresatów danej normy, czyli ma ona charakter podmiotowy.

Założeniem zasady sprawiedliwości społecznej (rozdzielczej) jest idea jednakowego traktowania wszystkich ludzi w obrębie określonej klasy (kategorii). Być sprawiedliwym to jednakowo traktować istoty różne z pewnego punktu widzenia tj. mające tę samą cechę charakterystyczną, istotną dla danej klasy, kategorii ludzi […]. Równe traktowanie oznacza stosowanie takiej samej miary wobec wszystkich zainteresowanych otrzymywaniem rozdzielonych dóbr, a więc ocenianie ich sytuacji wobec tych samych kryteriów oraz poświęcenie równej wagi ich potrzebom i interesom.

            W pismach procesowych do Sądu Okręgowego z dnia ………2019 r. i z dnia ….01-2020 r. wnosiłam o wydanie postanowienia Sądu w sprawie możliwości wycofania wniosku o emeryturę powszechną, skoro ta decyzja została usunięta z porządku prawnego.
Sąd całkowicie zignorował mój wniosek.

          W pouczeniu decyzji o przyznaniu mi emerytury powszechnej ZUS nie poinformował mnie o możliwości wycofania wniosku.  Gdyby ZUS w decyzji z dnia 09-05-2014 r., o przyznaniu mi emerytury, w pouczeniu wskazał mi możliwość wycofania wniosku, a nie tylko odwołanie się do sądu, nie znalazłabym się teraz w tak niekorzystnej dla mniej sytuacji prawnej.

            Organy administracji publicznej są obowiązane do należytego i wyczerpującego informowania stron o okolicznościach faktycznych i prawnych, które mogą mieć wpływ na ustalenie ich praw i obowiązków będących przedmiotem postępowania administracyjnego.

          Za błąd organu rentowego należy uznać również niedopełnienie obowiązku działania z urzędu na korzyść osób uprawnionych do świadczeń emerytalno-rentowych.

          Zgodnie z § 2 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 11 października 2011 r. w sprawie postępowania o świadczenia emerytalno-rentowe organy rentowe udzielają informacji, w tym wskazówek i wyjaśnień, w zakresie dotyczącym warunków i dowodów wymaganych do ustalania świadczeń.

                    Zaniechanie przez organ rentowy wypełnienia obciążającego go „obowiązku informacyjnego”, może zostać zakwalifikowane jako błąd organu w rozumieniu art. 133 ust. 1 pkt 2 ustawy emerytalnej w związku z § 2 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 11 października 2011 r. w sprawie postępowania o świadczenia emerytalno- rentowe.

               W kontekście przytoczonych powyżej intencji Trybunału Konstytucyjnego co do skutków jakie powinien wywołać wyrok TK, uważam, że wydany w mojej sprawie wyrok Okręgowego Sądu Pracy i poprzedzająca go decyzja ZUS, nie uwzględniają postanowienia TK, wnoszę zatem o ich uchylenie w całości i zasądzenie, jak we wstępie.

Pod rozwagę:

Zarzucam  organowi rentowemu złą interpretację przepisów prawa materialnego, w tym Art. 25. emer. i rent. ZUS  Podstawa obliczania emerytury, waloryzacja.

Cyt. „ 1.  Podstawę obliczenia emerytury, o której mowa w art. 24 wiek emerytalny i prawo do emerytury pomostowej, stanowi kwota składek na ubezpieczenie emerytalne,
 z uwzględnieniem waloryzacji składek zewidencjonowanych na koncie ubezpieczonego
do końca miesiąca poprzedzającego miesiąc, od którego przysługuje wypłata emerytury, zwaloryzowanego kapitału początkowego określonego w art 173–175 oraz kwot środków zewidencjonowanych na subkoncie, o którym mowa w art. 40a subkonto w ramach konta ubezpieczonego ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych,
z zastrzeżeniem ust. 1a i 1b oraz art. 185 przeliczenie kapitału początkowego”.
     
     ZUS w decyzji z dnia …..-04-2019 napisał, że ustala emeryturę od 01-03-2019 r tj. miesiąca, w którym zgłoszono wniosek, czyli  do 01  marca 2019 powinien zwaloryzować składki i kapitał. Zamroził je na rok 2015, wbrew ustawie.

Proszę o nakazanie organowi rentowemu prawidłowe zastosowanie Art. 26. emer. i rent. ZUS  cyt.”Wysokość emerytury

1.      Emerytura stanowi równowartość kwoty będącej wynikiem podzielenia podstawy obliczenia ustalonej w sposób określony w art. 25 podstawa obliczania emerytury, waloryzacja przez średnie dalsze trwanie życia dla osób w wieku równym wiekowi przejścia na emeryturę danego ubezpieczonego, z uwzględnieniem ust. 5 i art. 183 zasady obliczania emerytury w latach 2009-2013

5.  Tablice, o których mowa w ust. 4 są podstawą przyznawania emerytur na wnioski zgłoszone od dnia 1 kwietnia do dnia 31 marca następnego roku kalendarzowego, z uwzględnieniem ust. 6.

      6.  Jeżeli jest to korzystniejsze dla ubezpieczonego, do ustalenia wysokości emerytury  zgodnie z ust. 1 stosuje się tablice trwania życia obowiązujące w dniu, w którym ubezpieczony osiągnął wiek emerytalny wynoszący 60 lat dla kobiet i 65 lat dla mężczyzn.”

Nie zastosowano dla mnie korzystniejszych wskaźników z tablic, tylko tablice z 2014, 253,5  miesięcy r., choć ZUS miał taki obowiązek.

Wzory pism sądowych, kolejne

Drodzy Państwo

          Dzisiaj zamieszczam kolejne wzory pism sądowych. Są to ponowne odwołania do sądu od odmownych decyzji ZUS w sprawie obliczenia emerytur bez odliczeń pobranych wcześniej świadczeń.

W jednym z wzorów jest odwołanie od odmownej decyzji ZUS w sprawie, w której Sąd Apelacyjny zobowiązał ZUS do rozpoznania sprawy przeliczenia emerytury.

Drugi wzór zawiera odwołanie od decyzji odmownej ZUS w sprawie, w której Sąd Okręgowy zobowiązał ZUS do ponownego rozpoznania sprawy obliczenia emerytury „na nowo”.

            Oczywiście, znaczne fragmenty w wielu pismach się powtarzają, albo są podobne. Tak, jak sprawy emerytek są podobne. Często wydaje się, że decyzje, wyroki prawie się nie różnią między sobą. W rzeczywistości prawie każda sprawa jest inna. Czasem różnice są duże, czasem są to niuanse.

Trzeba dokładnie zapoznać się z tekstem czy to decyzji, odwołania, apelacji, czy też wyroku.

Najbardziej skomplikowane są tu apelacje, wnoszone przez ZUS, odpowiedzi ZUS na nasze apelacje. Organ rentowy przywołuje wiele paragrafów, czasem trudnych do zrozumienia. Wiadomo, pisma te piszą prawnicy.

Następnym razem postaram się zamieścić na blogu  pismo dla Pań nieprzedawnionych.

Przypominam też o zapisaniu na początku pisma (ale może być też tylko na końcu pisma) formułki o mniej więcej treści podanej poniżej.

Nie wnosimy o zwolnienie od kosztów sądowych, czy też procesowych. Taka formuła wymaga czasem wypełnienia specjalnych druków, dostarczenia zaświadczeń o zarobkach, wydatkach.

„Wnoszę o oddalenie (ewentualnego) żądania organu rentowego zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Emerytura, którą obecnie pobieram, nie jest wysoka, wynosi ….. zł brutto, netto to jest ……….
Pieniądze te ledwo wystarczają mi na życie, opłaty mieszkaniowe i  zakup leków. A koszty utrzymania ciągle rosną. Dlatego proszę o nieobarczanie mnie kosztami żądanymi przez ZUS”.

Jeszcze jedna uwaga. Do pisma kierowanego do Sądu Apelacyjnego wymagane jest podanie wartości przedmiotu zaskarżenia. O tym, jak policzyć tę wartość, proszę poczytać w poście „Liczymy emeryturę hipotetyczną”.

Dane adresowe                                                                                    dn. 2020 r.

Sygn. akt. AUa

Sygn. akt III U

                                 

                                                                 Sąd Okręgowy w ……….

                                                 Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

                                                               adres

                                                  (za pośrednictwem ZUS w ………..)

                                 Odwołanie od decyzji  ZUS

                                        z dnia  …….2020 r.

                  W imieniu własnym wnoszę odwołanie od decyzji odmownej ZUS Oddział w ……, w sprawie ponownego ustalenia wysokości mojej emerytury w trybie art. 114 ustawy emerytalnej z uwzględnieniem wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 6 marca 2019 r. sygn. akt P 20/16.

Organ rentowy pismem w formie decyzji z dnia …...2020 r. odmawia mi możliwości ponownego ustalenia wysokości mojej emerytury według art. 114 ustawy emerytalnej, uznając, iż nie zachodzą przesłanki do jego zastosowania.  

Organ rentowy został zobowiązany wyrokiem Sądu Apelacyjnego w …….. sygn. akt  AUa ……. do rozpoznania sprawy przeliczenia mojej emerytury w trybie art. 114 ustawy emerytalnej.

  Wnoszę o:

- uchylenie decyzji odmownej wydanej przez ZUS z dnia ….03.2020 r. w sprawie odmowy wykonania wyroku Sądu Apelacyjnego, tj. ponownego ustalenia wysokości mojej emerytury

-  orzeczenie o wysokości mojej emerytury bez uwzględnienia niezgodnego z Konstytucją art. 25 ust. 1b ustawy z 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z FUS oraz obliczenie mojej emerytury z najkorzystniejszymi dla mnie wskaźnikami, uwzględniając zwaloryzowany kapitał i składki do 2019 r. oraz najkorzystniejszy wskaźnik dożycia dla ubezpieczonej w wieku 66 lat.

Uzasadnienie

          Nie zgadzam się ze stanowiskiem organu rentowego, odmawiającego mi prawa do przeliczenia emerytury i wnoszę o uchylenie decyzji odmownej ZUS z dnia ….03.2020 r. i ponowne ustalenie mojej emerytury.

W przypadku mojej sprawy został wydany wyrok Sądu Apelacyjnego …..01.2020 r. sygn. akt ….zobowiązujący organ rentowy do rozpoznania sprawy przeliczenia mojej emerytury w trybie art. 114 ustawy emerytalnej.

Wyrok w Sądzie Apelacyjnym zapadł na skutek mojej apelacji od wyroku Sądu Okręgowego w …….sygn. akt……

W decyzji z dnia …03.2020 r. organ rentowy napisał, że „wykonując wyrok Sądu z dnia ….. r. sygn. akt …… odmawia prawa do ponownego ustalenia wysokości emerytury powszechnej na podstawie art. 114 ustawy emerytalnej”.

Skoro ZUS napisał, że wykonuje wyrok Sądu, to powinien uznać prawo do ponownego ustalenia wysokości mojej emerytury, a nie odmawiać mi tego prawa.

            Sąd Apelacyjny w ……przekazał sprawę ponownego ustalenia mojej emerytury według art. 114 ustawy emerytalnej do organu rentowego. Uzasadnienie zastosowania powyższego artykułu do przeliczenia emerytury zawarte zostało na 9 stronach.

To jednak nie przekonało ZUS do przeliczenia mojej emerytury i zarzucił w wydanej dnia …03.2020 r. decyzji brak przesłanek do zastosowania art. 114 ustawy emerytalnej.

Przesłanki do ponownego ustalenia wysokości emerytury według art. 114 ustawy emerytalnej są oczywiste dla wszystkich, dla emerytek, dla sądów. Tylko prawnicy z ZUS nie mogą ich dostrzec.

            Organ rentowy uważa, iż nie nie przedłożono nowych dowodów ani nie ujawniono nowych okoliczności istniejących przed wydaniem decyzji przyznającej emeryturę powszechną określonych w art. 114 ustawy emerytalnej.  

Uważam, że wydanie przez Trybunał Konstytucyjny orzeczenia stwierdzającego niekonstytucyjność przepisu, który był podstawą ustalenia mojej emerytury  w zaniżonej wysokości, stanowi okoliczność mającą wpływ na prawo do świadczenia i uzasadnia działanie w przedmiocie ponownego ustalenia wysokości emerytury z pominięciem takiego niekonstytucyjnego unormowania.

          Istotne jest także to, że ta „nowa okoliczność” istniała zarówno przed wydaniem decyzji ustalającej wysokość emerytury dla mnie, jak i przed wydaniem decyzji odmownej ZUS z dnia …….04.2019 r.

        Organ rentowy popełnił błąd stosując do obliczenia mojej emerytury art. 25 ust. 1b ustawy z dnia 11 maja 2012 r.

Organ rentowy stwierdził, iż decyzję o przyznaniu mi emerytury powszechnej wydał z naruszeniem prawa. Stwierdzenie to stanowi swoiste „przyznanie się” przez organ rentowy do błędu.

 Błąd organu rentowego oznacza „każdą obiektywną wadliwość decyzji, niezależnie od tego, czy jest ona skutkiem zaniedbania, pomyłki, celowego działania samego organu rentowego czy też rezultatem niewłaściwych działań pracodawców albo wadliwej techniki legislacyjnej i w konsekwencji niejednoznaczności stanowionych przepisów”, w tym także naruszenia prawa wskutek niewłaściwej wykładni obowiązujących przepisów.

              Zakład Ubezpieczeń Społecznych nie jest organem władzy państwowej, ale jest państwową jednostką organizacyjną, ale nadzór nad nią sprawuje minister do spraw zabezpieczenia społecznego. W zakresie ZUS jest ustalanie uprawnień do świadczeń z ubezpieczenia społecznego oraz wypłacania tych świadczeń, przysługują mu środki prawne właściwe organom administracji państwowej. W imieniu państwa wykonuje, na podstawie ustaw, zadania mające zagwarantować obywatelom prawo do zabezpieczenia społecznego Tym samym błędy wywołane wadliwym prawem nie mogą stanowić dla organów rentowych skutecznego usprawiedliwienia dla pozbawienia ubezpieczonych należnych im świadczeń z ubezpieczenia społecznego.

Sprawę popełnienia błędu przez organ rentowy potwierdził Minister Marcin Zieleniecki (Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej, Przewodniczący Rady Nadzorczej ZUS) na obradach Senatu w dniu 18.12.2019 r.     

     

Skoro błędem jest niewłaściwa wykładnia prawa to nie ma podstaw, aby odmówić uznania za błąd stanowienie prawa sprzecznego z aktem nadrzędnym, jakim jest Konstytucja RP.   

Zatem właściwe jest uznanie, iż istnieją podstawy do wzruszenia decyzji o przyznaniu i ustaleniu dla mnie wysokości emerytury uzyskanej w powszechnym wieku emerytalnym. Świadczenie to zostało błędnie obliczone na moją niekorzyść z zastosowaniem przepisu uznanego za niekonstytucyjny.

                 W świetle powyższych wniosków oraz stosując wykładnię powołanych przepisów zgodnie z treścią Konstytucji RP i z uwzględnieniem wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 6 marca 2019 r. w sprawie P 20/16, organ rentowy powinien wznowić postępowanie według art. 114 ustawy emerytalnej.

               Z art. 114 ustawy wynika, że w sprawie zakończonej prawomocną decyzją organ rentowy, na wniosek osoby zainteresowanej lub z urzędu, zmienia decyzję i ponownie ustala prawo do świadczeń lub ich wysokość, bez względu na upływ jakichkolwiek terminów.

Art. 114 ustawy daje możliwość załatwienia sprawy z uwzględnieniem słusznego interesu społecznego jak i słusznego interesu obywatela. jeżeli w sprawie pozostają wątpliwości co do treści normy prawnej, to wątpliwości te są rozstrzygane na korzyść strony.

            Odmawiając mi przeliczenia emerytury na podstawie art. 114 ustawy organ rentowy naruszył art. 8 i 9 kpa, w myśl których, organy administracji prowadzą postępowanie w sposób budzący zaufanie jego uczestników do władzy publicznej oraz czuwają nad tym, aby strony i inne osoby uczestniczące w postępowaniu nie poniosły szkody z powodu nieznajomości prawa, i w tym celu udzielają im niezbędnych wyjaśnień.

          Wysokość mojej emerytury powinna być obliczona według aktualnych wskaźników z tablicy średniego dalszego trwania życia.  Od 2014 r. przybyło mi ponad 6 lat, nie stałam się młodsza, tylko starsza. Dlatego uważam, że w obliczeniu emerytury powinnam być potraktowana jak osoba 66-letnia, a nie 60-tka.

Powinny też zostać uwzględnione zwaloryzowane środki, kapitał początkowy i składki.

ZUS moje zgromadzone środki zwaloryzował tylko do 2014 r., kiedy naliczono mi emeryturę powszechną. Pragnę zaznaczyć, że z emerytury powszechnej nigdy nie korzystałam, nigdy nie pobrałam żadnej z niej wypłaty.

Uważam, że zarówno kapitał początkowy, jaki i składki, zewidencjonowane na moim koncie, powinny podlegać waloryzacji do dnia podjęcia faktycznej wypłaty emerytury powszechnej.

             W treści decyzji o przyznaniu emerytury powszechnej organ rentowy zamieścił zapis, że emerytura powszechna zostaje zawieszona, gdyż jest niższa od emerytury wcześniejszej, która będzie wypłacana.

Zapis decyzji, że przyznano ubezpieczonej emeryturę powszechną, a następnie świadczenie zawieszono, ponieważ jest mniej korzystne niż dotychczasowe, jest pozaprawny.  Przepisy ustawy emerytalnej  nie znają instytucji prawnej przyznania i zawieszenia emerytury, jako świadczenia mniej korzystnego.

W zaistniałym stanie organ nie mógł zawiesić emerytury, bo nie zostały spełnione warunki z art. 104 ustawy, a tylko ten przepis reguluje przesłanki zawieszenia prawa do emerytury. Taka sytuacja zobowiązuje organ do waloryzacji zgromadzonego kapitału początkowego i zewidencjonowanych na koncie składek.

Zatem faktycznie i prawnie, nieprzerwanie pobieram dotychczasową tzw. wcześniejszą emeryturę.

          W pouczeniu decyzji o przyznaniu mi emerytury powszechnej ZUS nie poinformował mnie o możliwości wycofania wniosku.  Gdyby ZUS w decyzji z dnia …….2014 r., o przyznaniu mi emerytury, w pouczeniu wskazał mi możliwość wycofania wniosku, a nie tylko odwołanie się do sądu, nie znalazłabym się teraz w tak niekorzystnej dla mniej sytuacji prawnej.

            Organy administracji publicznej są obowiązane do należytego i wyczerpującego informowania stron o okolicznościach faktycznych i prawnych, które mogą mieć wpływ na ustalenie ich praw i obowiązków będących przedmiotem postępowania administracyjnego. Organy czuwają nad tym, aby strony i inne osoby uczestniczące w postępowaniu nie poniosły szkody z powodu nieznajomości prawa, i w tym celu udzielają im niezbędnych wyjaśnień i wskazówek (art. 9 Kpa).

W związku z powyższymi argumentami moje odwołanie do Sądu jest w pełni uzasadnione i wnoszę  jak na wstępie

adres

Pesel

ENP

Sygn. akt  U

                                 

                                                                 Sąd Okręgowy w ……………………..

                                                  Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

                                                          ul. ………………

                                                          miasto                                                              

                                                  (za pośrednictwem ZUS w ………………)

                                 Odwołanie od decyzji  ZUS

                                        z dnia ……………… r.

                  W imieniu własnym wnoszę odwołanie od decyzji odmownej ZUS Oddział w ……………………, w sprawie ponownego ustalenia wysokości mojej emerytury w trybie art. 114 ustawy emerytalnej z uwzględnieniem wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 6 marca 2019 r. sygn. akt P 20/16.

Organ rentowy został zobowiązany wyrokiem Okręgowego Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w …………….. sygn. akt  U …. do rozpoznania mojego wniosku o przeliczenie mojej emerytury w trybie art. 114 ustawy emerytalnej.

                Wnoszę o uchylenie decyzji odmownej ZUS i zobowiązanie organu rentowego do ponownego ustalenia mojej emerytury w trybie art. 114 ustawy emerytalnej.

Uzasadnienie

              Organ rentowy w formie decyzji odmówił wykonania wyroku Sądu Okręgowego z dnia …..2019 r. sygn. akt V U ….. w sprawie przeliczenia mojej emerytury w trybie art. 114 ustawy emerytalnej, uznając, iż nie zachodzą przesłanki do jego zastosowania.

              Pragnę tutaj dodać, iż po ogłoszeniu wyroku Trybunału Konstytucyjnego w sprawie P 20/16, zarówno w skardze o wznowienie postępowania z dnia …...04.2019 r., jak i w odwołaniu z dnia …..06.2019 r. od decyzji odmownej organu rentowego z dnia …..05.2019 r. wnosiłam min. o przeliczenie mojej emerytury według art. 114 ustawy emerytalnej.

            Nie zgadzam się ze stanowiskiem organu rentowego i wnoszę o uchylenie decyzji odmownej ZUS z dnia ….12.2019 r.

               Organ rentowy uważa, iż nie nie przedłożono nowych dowodów ani nie ujawniono nowych okoliczności istniejących przed wydaniem decyzji przyznającej emeryturę powszechną określonych w art. 114 ustawy emerytalnej. 

         

              Dowodem na wydanie błędnej decyzji o przyznaniu emerytury powszechnej jest wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 6 marca 2019 r. w sprawie P 20/16.

Organ rentowy popełnił błąd stosując do obliczenia mojej emerytury art. 25 ust. 1b ustawy z dnia 11 maja 2012 r.

Równocześnie organ rentowy stwierdził, iż decyzję o przyznaniu mi emerytury powszechnej wydał z naruszeniem prawa. Stwierdzenie to stanowi swoiste „przyznanie się” przez organ rentowy do błędu.

               Decyzja organu rentowego wydana na podstawie niekonstytucyjnego przepisu jest obiektywnie błędna. Błąd ten rozumiany jest bardzo szeroko, w rozumieniu ustawy emerytalnej jest błędem co do okoliczności, oznacza wadliwość decyzji organu rentowego, jej obiektywną błędność. Taka obiektywna błędność decyzji występuje w niniejszej sprawie.

               Błąd organu rentowego oznacza „każdą obiektywną wadliwość decyzji, niezależnie od tego, czy jest ona skutkiem zaniedbania, pomyłki, celowego działania samego organu rentowego czy też rezultatem niewłaściwych działań pracodawców albo wadliwej techniki legislacyjnej i w konsekwencji niejednoznaczności stanowionych przepisów”, w tym także naruszenia prawa wskutek niewłaściwej wykładni obowiązujących przepisów.

              Zakład Ubezpieczeń Społecznych nie jest organem władzy państwowej, ale jest państwową jednostką organizacyjną, ale nadzór nad nią sprawuje minister do spraw zabezpieczenia społecznego. W zakresie ZUS jest ustalanie uprawnień do świadczeń z ubezpieczenia społecznego oraz wypłacania tych świadczeń, przysługują mu środki prawne właściwe organom administracji państwowej. W imieniu państwa wykonuje, na podstawie ustaw, zadania mające zagwarantować obywatelom prawo do zabezpieczenia społecznego Tym samym błędy wywołane wadliwym prawem nie mogą stanowić dla organów rentowych skutecznego usprawiedliwienia dla pozbawienia ubezpieczonych należnych im świadczeń z ubezpieczenia społecznego.

Sprawę popełnienia błędu przez organ rentowy potwierdził Minister Marcin Zieleniecki (Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej, Przewodniczący Rady Nadzorczej ZUS) na obradach Senatu w dniu 18.12.2019 r.

               Skutkiem wyroku Trybunału Konstytucyjnego jest prawo wznowienia postępowania z mocy art. 190 ust. 4 Konstytucji dla wszystkich kobiet objętych zakresem orzeczenia Trybunału. „Przepis ten otwiera drogę do sanacji konstytucyjności sytuacji prawnych, w których zastosowanie art. 25 ust. 1b ustawy o FUS wywołało konsekwencje zakwestionowane przez Trybunał.

 Pojęcie "wznowienia postępowania", o którym mowa w art. 190 ust. 4 Konstytucji ma szersze znaczenie niż pojęcie "wznowienia" w sensie technicznym, przewidziane w odpowiednich procedurach regulowanych w ustawach i obejmuje wszelkie instrumenty proceduralne stojące do dyspozycji stron, organów i sądów, wykorzystanie których umożliwia przywrócenie stanu konstytucyjności orzeczeń”

           Trybunał Konstytucyjny podkreśla, że regulacja ta stwarza możliwość ponownego rozpatrzenia danej sprawy na podstawie zmienionego stanu prawnego, ukształtowanego w następstwie orzeczenia Trybunału, możliwość taka jest ujęta jako podmiotowe, konstytucyjne prawo uprawnionego.

            Uważam, że wydanie przez Trybunał Konstytucyjny orzeczenia stwierdzającego niekonstytucyjność przepisu, który był podstawą ustalenia mojej emerytury  w zaniżonej wysokości, stanowi okoliczność mającą wpływ na prawo do świadczenia i uzasadnia działanie w przedmiocie ponownego ustalenia wysokości emerytury z pominięciem takiego niekonstytucyjnego unormowania.

Istotne jest także to, że ta „nowa okoliczność” istniała zarówno przed wydaniem decyzji ustalającej wysokość emerytury dla mnie, jak i przed wydaniem decyzji odmownej ZUS z dnia …..05.2019 r.

            Skoro błędem jest niewłaściwa wykładnia prawa to nie ma podstaw, aby odmówić uznania za błąd stanowienie prawa sprzecznego z aktem nadrzędnym jakim jest Konstytucja RP.   

Zatem właściwe jest uznanie, iż istnieją podstawy do wzruszenia decyzji o przyznaniu i ustaleniu dla mnie wysokości emerytury uzyskanej w powszechnym wieku emerytalnym. Świadczenie to zostało błędnie obliczone na moją niekorzyść z zastosowaniem przepisu uznanego za niekonstytucyjny.

                 W świetle powyższych wniosków oraz stosując wykładnię powołanych przepisów zgodnie z treścią Konstytucji RP i z uwzględnieniem wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 6 marca 2019 r. w sprawie P 20/16, organ rentowy powinien wznowić postępowanie według art. 114 ustawy emerytalnej.

               Z art. 114 ustawy wynika, że w sprawie zakończonej prawomocną decyzją organ rentowy, na wniosek osoby zainteresowanej lub z urzędu, zmienia decyzję i ponownie ustala prawo do świadczeń lub ich wysokość, bez względu na upływ jakichkolwiek terminów.

Art. 114 ustawy daje możliwość załatwienia sprawy z uwzględnieniem słusznego interesu społecznego jak i słusznego interesu obywatela. jeżeli w sprawie pozostają wątpliwości co do treści normy prawnej, to wątpliwości te są rozstrzygane na korzyść strony.

Odmowa przeliczenia mojego świadczenia po orzeczeniu Trybunału Konstytucyjnego stwierdzającego niekonstytucyjność stosowanego przepisu emerytalnego i ograniczenie  przedmiotu wznowienia postępowania wyłącznie do ustalenia wadliwości procesowej stanowi naruszenie moich praw i nie daje podstaw do wystąpienia z roszczeniem odszkodowawczym.

            Odmawiając mi przeliczenia emerytury na podstawie art. 114 ustawy organ rentowy naruszył art. 8 i 9 kpa. w myśl których, organy administracji prowadzą postępowanie w sposób budzący zaufanie jego uczestników do władzy publicznej oraz czuwają nad tym, aby strony i inne osoby uczestniczące w postępowaniu nie poniosły szkody z powodu nieznajomości prawa, i w tym celu udzielają im niezbędnych wyjaśnień.

             Wysokość mojej emerytury powinna być obliczona według aktualnych wskaźników z tablicy średniego dalszego trwania życia. I o to również wnosiłam w moich pismach kierowanych do organu rentowego i Sądu Okręgowego. 

Od 2013 r. przybyło mi ponad 6 lat, nie stałam się młodsza, tylko starsza. Dlatego uważam, że w obliczeniu emerytury powinnam być potraktowana jak osoba 66-letnia, a nie 60-tka.

Powinny też zostać uwzględnione zwaloryzowane środki, kapitał początkowy i składki.

ZUS moje zgromadzone środki zwaloryzował tylko do 2013 r., kiedy naliczono mi emeryturę powszechną. Pragnę zaznaczyć, że z emerytury powszechnej nigdy nie korzystałam, nigdy nie pobrałam żadnej z niej wypłaty.

Uważam, że zarówno kapitał początkowy, jaki i składki, zewidencjonowane na moim koncie, powinny podlegać waloryzacji do dnia podjęcia faktycznej wypłaty emerytury powszechnej.

          W postępowaniu z zakresu ubezpieczeń społecznych, w tym emerytur, pełne i nieograniczone zastosowanie ma zasada praworządności określona.
Z art. 7 Kpa wynika rozstrzyganie wątpliwości prawnych na korzyść strony, której decyzja dotyczy. ZUS nie może tych wątpliwości wykorzystywać przeciwko emerytowi.

          W pouczeniu decyzji o przyznaniu mi emerytury powszechnej ZUS nie poinformował mnie o możliwości wycofania wniosku.  Gdyby ZUS w decyzji z dnia ……..2013 r., o przyznaniu mi emerytury, w pouczeniu wskazał mi możliwość wycofania wniosku, a nie tylko odwołanie się do sądu, nie znalazłabym się teraz w tak niekorzystnej dla mniej sytuacji prawnej.

            Organy administracji publicznej są obowiązane do należytego i wyczerpującego informowania stron o okolicznościach faktycznych i prawnych, które mogą mieć wpływ na ustalenie ich praw i obowiązków będących przedmiotem postępowania administracyjnego. Organy czuwają nad tym, aby strony i inne osoby uczestniczące w postępowaniu nie poniosły szkody z powodu nieznajomości prawa, i w tym celu udzielają im niezbędnych wyjaśnień i wskazówek (art. 9 Kpa).

Wobec powyższych argumentów, wnoszę jak na wstępie.