Strony

5 września 2019

Sprawa naszej koleżanki


Drodzy Państwo

             Przedstawiam sprawę naszej koleżanki, której Okręgowy Sąd Pracy oddalił zaskarżenie decyzji ZUS w sprawie odmowy uchylenia decyzji o emeryturze powszechnej z 2014 r. i nakazał ZUS przeliczenie emerytury według art. 114 ustawy emerytalnej.
ZUS wniósł apelację od wyroku Sądu Okręgowego do Sądu Apelacyjnego.

          Nasza koleżanka, jak większość z nas, ma problemy ze zrozumieniem pism sądowych. Przed wystąpieniem w Sądzie Apelacyjnym musi się przygotować do rozprawy.
Najlepszym wyjściem jest napisanie odpowiedzi na apelację złożoną przez ZUS i „trzymanie” się treści zawartych w tym piśmie procesowym.

          Bardzo proszę wszystkich, którzy mogą pomóc, w napisaniu pisma procesowego – odpowiedzi na apelację ZUS.
Takie pismo będzie wzorem dla pozostałych Pań, które mają podobnie rozpatrzone sprawy w sądach okręgowych i które zdecydują się na dalszą walkę w sądach apelacyjnych.

Pisma sądowe są dosyć obszerne, ale zamieszczam je w całości. Warto przeczytać całe uzasadnienia,  gdyż zawierają wiele przepisów emerytalnych.




WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 18 czerwca 2019r.
Sąd Okręgowy
po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18 czerwca 2019r. sprawy ….
przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych o uchylenie decyzji wydanej z naruszeniem prawa w związku z odwołaniem N. od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia 17 kwietnia 2019 r. zmienia zaskarżoną decyzję o (tyle, że ustala N. prawo do przeliczenia emerytury przyznanej decyzją z 2014r. znak ENP z pominięciem w podstawie obliczenia emerytury sumy kwot pobranych emerytur w wysokości, poczynając od 1 marca 2016r.;
1.          oddala odwołanie w pozostałym zakresie
UZASADNIENIE
Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Białymstoku na wniosek N. o przeliczenie emerytury zgodnie z wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z 6 marca 2019 r. postanowieniem z 17.04.2019 r. wznowił postępowanie w sprawie zakończonej decyzją z 18.02.2014 r. znak ENP…. Następnie decyzją z 17.04.2019 r. odmówił uchylenia decyzji z 18.02.2014 r. znak ENP… i stwierdził jej wydanie z naruszeniem prawa.
W uzasadnieniu decyzji wskazano, że zgodnie z art. 146 $ 1 k.p.a., uchylenie decyzji z powodu orzeczenia przez Trybunał Konstytucyjny niezgodności aktu normatywnego z Konstytucją, na podstawie którego została wydana decyzja, nie może nastąpić, jeżeli od dnia uchylenia decyzji upłynęło pięć lat. W takim przypadku, zgodnie z art. 151 $ 2 k.p.a., organ administracji publicznej ogranicza się do stwierdzenia wydania zaskarżonej decyzji z naruszeniem prawa oraz wskazuje okoliczności, z powodu których nie uchylił tej decyzji. Ponieważ od dnia doręczenia zaskarżonej decyzji upłynęło pięć lat, nie jest możliwe jej uchylenie.
W odwołaniu od tej decyzji N. wskazała, że domaga się przeliczenia emerytury zgodnie z wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z 6 marca 2019 r. w najkorzystniejszy dla niej sposób.
W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wnosił o jego oddalenie. Wskazał, iż podstawą rozstrzygnięcia były przepisy art. 146 $ 1, art. 151 $ 2 ustawy z dnia 14.06.1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tj. Dz. U. z 2018 r. poz. 2096 ze zm.) i powtórzył uzasadnienie zaskarżonej decyzji.
Sąd ustalił, co następuje:
Decyzją z 23 marca 2009 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Białymstoku przyznał, N. urodzonej w 1953 r. emeryturę poczynając od 1 marca 2009 r. tj. od miesiąca, w którym zgłoszono wniosek (znak: …E). Do ustalenia podstawy wymiaru emerytury przyjęto: wynagrodzenie - dochód - przychód, które stanowiły podstawę wymiaru składek z 10 lat kalendarzowych. Wskaźnik podstawy wymiaru wyniósł ... Do ustalenia wysokości emerytury uwzględniono 35 lat i 10 miesięcy okresów składkowych oraz 1 miesiąc okresów nieskładkowych. Kolejnymi decyzjami emeryturę tę waloryzowano oraz przeliczano z uwagi na zatrudnienie.
Na wniosek N., decyzją z 18 lutego 2014 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Białymstoku przyznał N. emeryturę poczynając od 1 stycznia 2014 r. tj. od miesiąca zgłoszenia wniosku (znak: ENP…). Wysokość emerytury została obliczona zgodnie z zasadami określonymi w art. 26 ustawy z dnia 17.12.1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych w brzmieniu obowiązującym na dzień wydania decyzji (tj. Dz.U. z 2009 r. Nr 153, poz.1227 ze zm.). Kwota składek zewidencjonowanych na koncie z uwzględnieniem waloryzacji została zsumowana z kwotą zwaloryzowanego kapitału początkowego. Od otrzymanej kwoty odjęto sumę kwot pobranych emerytur i podzielono ją przez średnie dalsze trwanie życia. Emerytura przyznana tą decyzją została zawieszona, ponieważ była świadczeniem mniej korzystnym od pobieranej dotychczas.
 Sąd zważył, co następuje:
Trybunał Konstytucyjny wyrokiem z 6 marca 2019 r., sygn. akt P 20/16 orzekł, że art. 25 ust. 1b ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1270 oraz z 2019 r. poz. 39), w brzmieniu obowiązującym do 30 września 2017 r., w zakresie, w jakim dotyczy urodzonych w 1953 r. kobiet, które przed 1 stycznia 2013 r. nabyły prawo do emerytury na podstawie art. 46 tej ustawy, jest niezgodny z art. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej.
Należy przypomnieć, że 1 stycznia 2013 r. weszły w życie zmiany wprowadzone ustawą z dnia 11 maja 2012 r. o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 637; dalej: ustawa nowelizująca). Zgodnie z art. 1 pkt 6 lit. b ustawy nowelizującej, do art. 25 ustawy o FUS wprowadzono ust. 1a-1c. W nowym art. 25 ust. 1b ustawy o FUS zawarto zmodyfikowaną regułę obliczania emerytury przysługującej ubezpieczonym w związku z osiągnięciem powszechnego wieku emerytalnego. W myśl nowych zasad wysokość tego świadczenia, stanowiącą waloryzowane składki na ubezpieczenie oraz zwaloryzowany kapitał początkowy, pomniejsza się o kwotę stanowiącą sumę kwot już pobranych emerytur, przyznanych przed osiągnięciem powszechnego wieku emerytalnego. W efekcie sytuacja prawna osób, które uzyskały przed 1 stycznia 2013 r. prawo do tzw. wcześniejszej emerytury, ale do tego momentu nie osiągnęły jeszcze powszechnego wieku emerytalnego, uległa zmianie. Polegała ona na tym, że w momencie przechodzenia na tzw. wcześniejszą emeryturę obowiązywały inne reguły ustalania wysokości przyszłej emerytury powszechnej. Reguły te zmieniono od 1 stycznia 2013 r., ponieważ od tego momentu ustawodawca wprowadził mechanizm potrącania kwot pobranych już świadczeń emerytalnych przy ustalaniu kwoty świadczenia przysługującego po osiągnięciu powszechnego wieku emerytalnego.
W uzasadnieniu orzeczenia Trybunał wskazał, że wprowadzenie do ustawy o FUS mechanizmu potrącania kwot pobranych świadczeń z tytułu wcześniejszej emerytury przy obliczaniu podstawy emerytury powszechnej dla kobiet urodzonych w 1953 r. nastąpiło z naruszeniem wynikającej z art. 2 Konstytucji zasady zaufania do państwa i stanowionego przez nie prawa. Ubezpieczone, które zdecydowały się przejść na wcześniejszą emeryturę, nie miały — w momencie podejmowania tej decyzji na podstawie obowiązującego wówczas stanu prawnego — świadomości co do skutków prawnych, jakie może ona wywoływać w sferze ich przyszłych uprawnień z tytułu emerytury powszechnej. Nie mogły przewidzieć, że przejście na emeryturę jeszcze przed osiągnięciem powszechnego wieku emerytalnego, będzie wiązało się z pomniejszeniem zgromadzonego kapitału o pobrane świadczenia. Nie spodziewały się, że fakt wypłacania świadczeń emerytalnych wpłynie na sposób ustalania wysokości świadczenia w ramach emerytury powszechnej. Dodatkowo należy zaznaczyć, że kobiety te przez cztery lata mogły realizować swoje uprawnienia w oparciu o obowiązujący przed 2013 r. stan prawny. Natomiast zasady ustalania wysokości świadczeń emerytalnych, wypłacanych kobietom urodzonym w latach 1949-1952, które przeszły na tych samych warunkach na emeryturę wcześniejszą, pozostały niezmienione.
Trybunał, dokonując oceny konstytucyjności zaskarżonego przepisu, uwzględnił zasadnicze zmiany systemu emerytalnego, jakie dokonały się w wyniku reformy z 1999 r. Wziął pod uwagę nowe zasady gromadzenia kapitału i rozliczania realizacji uprawnień emerytalnych (konsumpcji zgromadzonego kapitału). Zmiana sposobu obliczania świadczenia emerytalnego polegająca na zastąpieniu formuły zdefiniowanego świadczenia formułą zdefiniowanej składki oznaczała, że przyszłe świadczenie przyznawane po
 osiągnięciu powszechnego wieku emerytalnego będzie uzależnione od wysokości składek ubezpieczonego, a więc od kwoty oszczędności zgromadzonych na jego indywidualnym koncie. Od chwili wejścia w życie reformy emerytalnej było wiadomo, że wysokość przyszłej emerytury powszechnej będzie ustalana w odniesieniu do kwoty zwaloryzowanych składek zewidencjonowanych na indywidualnym koncie ubezpieczonego, zwaloryzowanego kapitału początkowego (składek odprowadzanych przez państwo przed 1999 r.) oraz średniego dalszego trwania życia osoby ubezpieczonej.
Na tym tle Trybunał uwzględnił także regulacje o tzw. przejściowym charakterze, które miały łagodzić skutki wprowadzenia reformy dla niektórych grup ubezpieczonych. Jedną z nich były osoby urodzone w latach 1949-1968, które mogły przejść na wcześniejszą emeryturę na starych zasadach, jeżeli spełniły warunki określone w art. 46 ust. 1 ustawy o FUS.
W świetle tego przepisu „Prawo do emerytury na warunkach określonych w art. 29, 32, 33 i 39 przysługuje również ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948 r. a przed dniem 1 stycznia 1969 r., jeżeli spełniają łącznie następujące warunki: 1) nie przystąpili do otwartego funduszu emerytalnego albo złożyli wniosek o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa; 2) warunki do uzyskania emerytury określone w tych przepisach spełnią do dnia 31 grudnia 2008 r.”. Natomiast art. 29 ust. 1 ustawy o FUS ustalał przesłanki nabycia tzw. emerytury w niższym wieku: „Ubezpieczeni urodzeni przed dniem 1 stycznia 1949 r., którzy nie osiągnęli wieku emerytalnego określonego w art. 27 ust. 2 i 3, mogą przejść na emeryturę: 1) kobieta — po osiągnięciu wieku 55 lat, jeżeli ma co najmniej 30-letni okres składkowy i nieskładkowy albo jeżeli ma co najmniej 20-letni okres składkowy i nieskładkowy oraz została uznana za całkowicie niezdolną do pracy(...)”.
Z uwagi na określenie przez ustawodawcę terminu końcowego (31 grudnia 2008 r.), do którego należało spełnić powyższe przesłanki, z uprawnienia tego mogły skorzystać tylko kobiety urodzone do końca 1953 r. Przepis nie objął mężczyzn, gdyż nie mogli osiągnąć wieku emerytalnego 60 lat w powyższym terminie.
Na tle nowych uregulowań wprowadzenie przez ustawodawcę możliwości skorzystania przez kobiety z rocznika 1949-1953 przejścia na emeryturę na zasadach obowiązujących przed reformą było niewątpliwie rozwiązaniem korzystniejszym. Miały możliwość alternatywnego — w stosunku do powszechnego wieku emerytalnego — przechodzenia na emeryturę z uwagi na posiadanie odpowiednio długiego stażu pracy.
Unormowania te zakładały — również od samego początku — powiązanie sposobu ustalania wysokości świadczenia emerytalnego „na starych zasadach”, czyli zgodnie z uchylaną formułą zdefiniowanego świadczenia. Wykorzystanie tej możliwości przez ubezpieczonych spełniających kryteria ustawowe musiało zatem oznaczać decyzję co do tego, czy chcą oni wcześniej uzyskiwać świadczenie emerytalne przypisane do „starego” systemu, czy też wolą kontynuować pracę zawodową i opłacać składki na ubezpieczenie społeczne do momentu osiągnięcia powszechnego wieku emerytalnego i uzyskania — z mocy prawa — emerytury powszechnej, której wysokość będzie ustalona według nowych zasad. W każdym takim wypadku była to zatem decyzja o charakterze systemowym. Ubezpieczony rozstrzygał, czy — mając taki ustawowy przywilej — chce otrzymywać świadczenie emerytalne zgodnie z dotychczasowymi zasadami, czy też decyduje się wyłącznie na warunki przewidziane w nowym systemie emerytalnym.
Oceniając konstytucyjność zaskarżonego przepisu, Trybunał Konstytucyjny wskazał, że zasada zaufania obywateli do państwa i stanowionego przez nie prawa ma ustalone i ugruntowane znaczenie w orzecznictwie Trybunału Konstytucyjnego. Oznacza konieczność zapewnienia bezpieczeństwa prawnego jednostki. Sprowadza się ono do takiego
 stanowienia i stosowania prawa, aby „nie stawało się (...) swoistą pułapką dla obywatela i aby mógł on układać swoje sprawy w zaufaniu, iż nie naraża się na prawne skutki, których nie mógł przewidzieć w momencie podejmowania decyzji i działań oraz w przekonaniu, iż jego działania podejmowane pod rządami obowiązującego prawa i wszelkie związane z nim następstwa” (zob. m.in. wyroki TK z: 12 grudnia 2012 r., sygn. K 1/12, OTK ZU nr 11/A/2012, poz. 134, cz. III, pkt 5.2.1; 12 maja 2015 r., sygn. P 46/13, OTK ZU nr 5/A/2015, poz. 62, cz. Ill, pkt 8.3).
Ocena naruszenia zasady zaufania obywateli do państwa i stanowionego przez nie prawa wiąże się zawsze z ustaleniem, czy oczekiwania formułowane przez adresatów prawa w stosunku do wprowadzonych zmian były racjonalnie uzasadnione. Trybunał wyrażał to wielokrotnie, wskazując, że należy zbadać, „na ile oczekiwania jednostki, że nie narazi się ona na prawne skutki, których nie mogła przewidzieć w momencie podejmowania decyzji i działań, są usprawiedliwione”. W ślad za tym Trybunał podkreślał, że jednostka „musi zawsze liczyć się z tym, że zmiana warunków społecznych lub gospodarczych może wymagać nie tylko zmiany obowiązującego prawa, ale również niezwłocznego wprowadzenia w życie nowych regulacji prawnych” (zob. m.in. wyroki TK z: 28 lutego 2012 r., sygn. K 5/11, OTK ZU nr 2/A/2012, poz. 16, cz. III, pkt 4.1; 13 listopada 2012 r., sygn. K 2/12, OTK ZU nr 10/A/2012, poz. 121, cz. III, pkt 6). Jednostka nie może racjonalnie oczekiwać, że system prawa pozostanie niezmieniony, w tym również, że dotyczące jej zmiany nie będą dla niej niekorzystne. Może natomiast żądać, aby wprowadzenie ewentualnych zmian nie następowało w sposób arbitralny, a więc nie było nieuzasadnione i zaskakujące.
W ocenie Trybunału Konstytucyjnego, korzyści wynikające w możliwości przejścia na wcześniejszą emeryturę przez kobiety z rocznika 1953, choć stanowiły wyjątek od założeń, na których opiera się nowy system emerytalny, nie stanowią usprawiedliwionego uzasadnienia zmiany ich sytuacji prawnej. Trybunał Konstytucyjny podkreślił, że to z mocy wyraźnego postanowienia ustawodawcy modyfikacja systemu emerytalnego nie objęła tej grupy kobiet, jeżeli spełniały warunki przejścia na wcześniejszą emeryturę i z możliwości takiej skorzystały. Tym samym stworzył on dodatkowe gwarancje realizacji uprawnień emerytalnych według zasad starego systemu. Z uwagi na to, że uprawnienia te z założenia miały charakter przejściowy — obowiązujący do czasu ich wygaśnięcia — nastąpiło niejako wzmocnienie usprawiedliwionego przekonania tych kobiet, że ustawodawca nie wycofa się z ich realizacji oraz że nie będą miały do nich zastosowania nowe uregulowania. Jeżeli w tym systemie ustawodawca zrobił wyjątek w stosunku do pewnej grupy kobiet, to w takich okolicznościach sama świadomość pozostawania w uprzywilejowanej sytuacji oraz znajomość nowych zasad systemu emerytalnego opartego na kapitalizacji składek nie oznacza powinności liczenia się z możliwością objęcia tej grupy osób nowymi uregulowaniami. Podejmowanie decyzji o przejściu na wcześniejszą emeryturę nie może wiązać się z pozostawaniem w niepewności co do ukształtowania ich sytuacji prawnej w przyszłości, jeżeli jest konsekwencją decyzji podjętych w oparciu o obowiązujący stan prawny. Rozpoczęcie realizacji prawa do wcześniejszej emerytury, która bezpośrednio wpływa na wysokość emerytury powszechnej — w oparciu o zasadę zaufania do państwa i stanowionego przez nie prawa — stanowi podstawę uzasadnionego oczekiwania, że ustawodawca nie zmieni w sposób niekorzystny „reguł gry” w stosunku do osób korzystających ze swoich uprawnień na zasadach wskazanych w ustawie. Nie będzie tym samym pułapką dla tych, którzy w zaufaniu do obowiązującego prawa, określającego w dodatku horyzont czasowy wypłacanych świadczeń i zasad ich realizacji, skorzystali ze swoich uprawnień.
Nie oznacza to oczywiście, że ustawodawca w uzasadnionych okolicznościach nie może dokonywać reform, zmieniając na niekorzyść dotychczasowe rozwiązania. Z taką
 sytuacją mieliśmy do czynienia w 1999 r., kiedy ustawodawca dokonał zasadniczej reformy systemu emerytalnego. Wtedy należało się spodziewać nawet drastycznie niekorzystnych zmian. Skoro jednak ustawodawca zdecydował się na stopniowe wygaszanie „przywilejów i pozostawił w pewnych obszarach wybór ubezpieczonym, oczywiście po spełnieniu określonych warunków, powinien do momentu „skonsumowania” tych uprawnień utrzymać te same reguły gry. Inaczej kształtuje się swoboda regulacyjna ustawodawcy w zakresie normowania świadczeń przyszłych, które nie są jeszcze realizowane, a inaczej w zakresie uprawnień, które już są realizowane, w szczególności w sytuacji gdy chodzi o uprawnienia wzajemnie ze sobą powiązane, tj. jeżeli realizacja jednego z uprawnień wpływa na ukształtowanie elementów uprawnienia z nim powiązanego. Skoro ustawodawca wprowadził możliwość skorzystania z korzystniejszych regulacji, wskazując jednocześnie horyzont czasowy realizacji uprawnień, jego obowiązkiem było zagwarantowanie wypłaty świadczeń w tym okresie.
Ponadto Trybunał Konstytucyjny wskazał, że wprowadzając zmiany, ustawodawca powinien preferować rozwiązania najmniej uciążliwe dla jednostki i ustanawiać regulacje, które ułatwią adresatom dostosowanie się do nowej sytuacji. Pozostawienie okresu 6 miesięcy od uchwalenia zmiany art. 25 ust. 1b ustawy o FUS do czasu jego wejścia w życie nie miało żadnego znaczenia dla osób, które przeszły na wcześniejszą emeryturę do końca 2008 r. Ustawodawca, dokonując zmian regulacji wobec kobiet urodzonych w 1953 r., zmienił skutki prawne ich decyzji podejmowanych w innym stanie prawnym. Niektóre kobiety nawet po czterech latach po przejściu na wcześniejszą emeryturę, dowiedziały się, że wypłacone im świadczenia emerytalne pomniejszą podstawę ustalenia wysokości emerytury powszechnej. Wprowadzenie nowych regulacji nastąpiło zdecydowanie za późno, by przygotować się do takiej zmiany i uniknąć nieprzewidzianych, niekorzystnych skutków prawnych. Kobiety te nie miały możliwości, by zmienić konsekwencje decyzji podjętych w 2008 r.
Dlatego Trybunał stwierdził, że art. 25 ust. 1b ustawy o FUS jest niezgodny z wynikającą z art. 2 Konstytucji zasadą zaufania do państwa i stanowionego przez nie prawa.
Trybunał Konstytucyjny wskazał, że skutkiem wyroku jest prawo wznowienia postępowania z mocy art. 190 ust. 4 Konstytucji dla wszystkich kobiet objętych zakresem orzeczenia Trybunału. Przepis ten otwiera drogę do sanacji konstytucyjności sytuacji prawnych, w których zastosowanie art. 25 ust. 1b ustawy o FUS wywołało konsekwencje zakwestionowane przez Trybunał. Z powszechnego charakteru wyroków TK, o którym mowa w art. 190 ust. 1 Konstytucji i utraty mocy obowiązującej zaskarżonego przepisu (art. 190 ust. 3 Konstytucji), wynika, że możliwość rozstrzygnięcia sprawy z pominięciem derogowanego przepisu odnosi się zasadniczo do wszystkich spraw, w których niekonstytucyjny przepis był podstawą orzeczenia o prawach osób uprawnionych, bez względu na to, kto i w jakim trybie zwrócił się do Trybunału z odpowiednim żądaniem.
Trybunał Konstytucyjny podkreślił też, że w orzecznictwie TK, pojęcie „wznowienia postępowania”, o którym mowa w art. 190 ust. 4 Konstytucji ma szersze znaczenie niż pojęcie „wznowienia” w sensie technicznym, przewidziane w odpowiednich procedurach regulowanych w ustawach i obejmuje wszelkie instrumenty proceduralne stojące do dyspozycji stron, organów i sądów, wykorzystanie których umożliwia przywrócenie stanu konstytucyjności orzeczeń” (zob. np. postanowienie z 14 kwietnia 2004 r., sygn. SK 32/01, OTK ZU nr 4/A/2004, poz. 35). Prawo sanacji konstytucyjności może być zrealizowane w dwojakim trybie. Postępowania zakończone wydaniem wyroku przez sądy pracy i ubezpieczeń społecznych mogą być wznowione na podstawie art. 401" ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. — Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. z 2018 r. poz. 1360, ze zm.). Natomiast osobom, które nie odwołały się od decyzji wydanych przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych przysługuje wznowienie postępowania na podstawie art. 145a ustawy z dnia
6 czerwca 1960 r. — Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2018 r. poz. 2096, ze zm.) w związku z art. 124 ustawy o FUS. Wznowienie w tym kontekście oznacza prawo do skorzystania ze środków proceduralnych zmierzających do wydania w zakończonej sprawie nowego rozstrzygnięcia, opartego na stanie prawnym ukształtowanym po wejściu w życie orzeczenia Trybunału (por. wyrok TK z 7 września 2006 r., sygn. SK 60/05, OTK ZU nr 8/A/2006, poz. 101).
W ostatniej części uzasadnienia punktu 5. Skutki wyroku, Trybunał Konstytucyjny wskazał też, że cytowane przepisy dotyczące wznowienia postępowania nie uwzględniają jednak specyficznej sytuacji związanej z obowiązkiem sanacji konstytucyjności w sprawach dotyczących emerytur kobiet, które przed dniem 1 stycznia 2013 r. nabyły prawo do emerytury na podstawie art. 46 ustawy o FUS. Pozostawiają tym samym znaczny margines dowolności organom i sądom w ocenie i rozstrzygnięciu następstw wyroku TK w konkretnych wypadkach.
Prawo ubezpieczeń społecznych nie przewiduje wprost możliwości wznowienia postępowania przed organem rentowym na skutek wydania wyroku przez Trybunał Konstytucyjny. W tej sytuacji, stosownie do treści art. 123 ustawy z dnia 13.10.1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (tj. Dz.U. z 2019 r. poz. 300 ze zm.), zastosowanie znajdują przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego, przewidujące możliwość wznowienia postępowania administracyjnego na skutek wydania wyroku przez Trybunał Konstytucyjny. Zgodnie z art. 145a $ 1 k.p.a. można żądać wznowienia postępowania w przypadku, gdy Trybunał Konstytucyjny orzekł o niezgodności z Konstytucją, umową międzynarodową lub z ustawą aktu normatywnego, na podstawie którego została wydana decyzja. W tej sytuacji skargę o wznowienie postępowania wnosi się w terminie jednego miesiąca od dnia wejścia w życie orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego (art. 145a $ 2 k.p.a.).
Odnosząc treść cytowanego przepisu do okoliczności faktycznych rozpoznawanej sprawy, należy uznać, że ubezpieczona N. zachowała termin do wniesienia skargi o wznowienie postępowania administracyjnego przed organem rentowym. Wniosek o przeliczenie emerytury zgodnie z wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z 6 marca 2019 r. sygn. akt P 20/16, który został ogłoszony w Dzienniku Ustaw RP z 21 marca 2019 r. pod pozycją 539, N. wniosła 1.04.2019 r. a więc w terminie określonym ustawą. Dlatego postanowieniem z 17.04.2019 r. organ rentowy wznowił postępowanie w sprawie zakończonej decyzją z 18.02.2014 r. znak ENP... Następnie decyzją z 17.04.2019 r. odmówił uchylenia decyzji z 18.02.2014 r. znak ENP… i stwierdził jej wydanie z naruszeniem prawa.
Decyzja w tym zakresie jest prawidłowa. Zgodnie z art. 146 $ 1 k.p.a., uchylenie decyzji z powodu orzeczenia przez Trybunał Konstytucyjny niezgodności aktu normatywnego z Konstytucją, na podstawie którego została wydana decyzja, nie może nastąpić, jeżeli od dnia uchylenia decyzji upłynęło pięć lat. W takim przypadku, zgodnie z art. 151 $ 2 k.p.a., organ administracji publicznej ogranicza się do stwierdzenia wydania zaskarżonej decyzji z naruszeniem prawa oraz wskazuje okoliczności, z powodu których nie uchylił tej decyzji. Ponieważ od dnia doręczenia zaskarżonej decyzji upłynęło pięć lat, nie jest możliwe jej uchylenie.
W odwołaniu od tej decyzji N. wskazała, że domaga się przeliczenia emerytury zgodnie z wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z 6 marca 2019 r. Nie kwestionowała upływu pięciu lat od doręczenia decyzji, ani nie kwestionowała innych podstaw wydanej decyzji. Wskazała, że organ rentowy był zobowiązany do przeliczenia świadczenia na podstawie art. 114 ust. 1 ustawy emerytalnej. Dlatego zaskarżona decyzja z 16.04.2019 r. jest prawidłowa i w tym zakresie należało odwołanie oddalić na podstawie art. 477 '* 8 1 k.p.c. (pkt 2 wyroku).
W ocenie Sądu istnieje jednak rozbieżność między wnioskiem ubezpieczonej i jej odwołaniem a treścią decyzji organu rentowego. Wniosek N. z 1.04.2019 r. dotyczy przeliczenia emerytury zgodnie z wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z 6 marca 2019 r. Zawiera wprawdzie żądanie wznowienia postępowania, ale jednocześnie wnosi o zastosowanie najkorzystniejszych przepisów. Należy podkreślić, że organ rentowy ma obowiązek działania na korzyść ubezpieczonych i zastosowania najkorzystniejszych obowiązujących przepisów. Istotne jest też, że sam Trybunał Konstytucyjny wskazał, że przepisy dotyczące wznowienia postępowania nie uwzględniają specyficznej sytuacji związanej z obowiązkiem sanacji konstytucyjności w sprawach dotyczących emerytur kobiet, które przed dniem 1 stycznia 2013 r. nabyły prawo do emerytury na podstawie art. 46 ustawy o FUS. Pozostawiają tym samym znaczny margines dowolności organom i sądom w ocenie i rozstrzygnięciu następstw wyroku TK w konkretnych wypadkach.
Zdaniem Sądu, w niniejszej sprawie istnieją podstawy do ponownego ustalenia prawa w oparciu o art. 114 ustawy o FUS. Jego treść jest następująca:
1.          W sprawie zakończonej prawomocną decyzją organ rentowy, na wniosek osoby zainteresowanej lub z urzędu, uchyla lub zmienia decyzję i ponownie ustala prawo do świadczeń lub ich wysokość, jeżeli:
1)         po uprawomocnieniu się decyzji zostaną przedłożone nowe dowody lub ujawniono nowe okoliczności istniejące przed wydaniem tej decyzji, które mają wpływ na prawo do świadczeń lub ich wysokość;
2)         decyzja została wydana w wyniku przestępstwa;
3)         dowody, na podstawie których ustalono istotne dla sprawy okoliczności faktyczne, okazały się fałszywe;
4)         decyzja została wydana na skutek świadomego wprowadzenia w błąd organu rentowego przez osobę pobierającą świadczenie;
5)         decyzja została wydana w oparciu o inną decyzję lub orzeczenie sądu, które zostało następnie uchylone, zmienione albo stwierdzono jego nieważność;
6)         przyznanie świadczeń lub nieprawidłowe obliczenie ich wysokości nastąpiło na skutek błędu organu rentowego.
1a. (utracił moc)
1b. Z przyczyn określonych w ust. 1 pkt 2 i 3 decyzja może zostać uchylona lub zmieniona również przed stwierdzeniem sfałszowania dowodu lub popełnienia przestępstwa orzeczeniem sądu lub innego organu, jeżeli sfałszowanie dowodu lub popełnienie przestępstwa jest oczywiste, a uchylenie lub zmiana decyzji są niezbędne do zapobieżenia poważnej szkodzie dla interesu publicznego.
1c. Z przyczyn określonych w ust. 1 pkt 2 i 3 można uchylić lub zmienić decyzję także w przypadku, gdy postępowanie przed sądem lub innym organem nie może być wszczęte na skutek upływu czasu lub z innych przyczyn określonych w przepisach Kodeksu postępowania karnego.
1d. O wszczęciu postępowania z urzędu w sprawie uchylenia lub zmiany decyzji, o której mowa w ust. 1, organ rentowy zawiadamia niezwłocznie osobę zainteresowaną.
1e. Uchylenie lub zmiana decyzji, o której mowa w ust. 1, nie może nastąpić, jeżeli od dnia jej wydania upłynął okres:
1)         10 lat - w przypadkach określonych w ust. 1 pkt 2-4;
2)         5 lat - w przypadkach określonych w ust. 1 pkt 1 i 5;
3)         3 lat - w przypadku określonym w ust. 1 pkt 6.
 1f. Przepisu ust. 1e nie stosuje się, jeżeli:
1)         w wyniku uchylenia lub zmiany decyzji z przyczyn określonych w ust. 1 osoba zainteresowana nabędzie prawo do świadczenia lub świadczenie w wyższej wysokości;
2)         uchyleniu lub zmianie podlega decyzja o ustaleniu kapitału początkowego, który nie został uwzględniony do obliczania wysokości emerytury ustalonej prawomocną decyzją.
1g. Organ rentowy odstępuje od uchylenia lub zmiany decyzji, z przyczyn określonych w ust. 1 pkt 6, jeżeli uchylenie lub zmiana decyzji wiązałyby się z nadmiernym obciążeniem dla osoby zainteresowanej, ze względu na jej sytuację osobistą lub materialną, wiek, stan zdrowia lub inne szczególne okoliczności.
2.          Jeżeli prawo do świadczeń lub ich wysokość ustalono orzeczeniem sądu, organ rentowy w przypadkach określonych w ust. 1:
1)         wydaje we własnym zakresie decyzję przyznającą prawo do świadczeń lub podwyższającą ich wysokość;
2)         występuje do właściwego sądu ze skargą o wznowienie postępowania, gdy z dokonanych ustaleń wynika, że prawo do świadczeń nie istnieje lub świadczenia przysługują w niższej wysokości;
3)         wstrzymuje wypłatę świadczeń w całości lub części, jeżeli emeryt lub rencista korzystał ze świadczeń na podstawie nieprawdziwych dokumentów lub zeznań albo w innych wypadkach złej woli.
Zastosowanie w tej sprawie znajdzie art. 114 ust.1 pkt 1 i ust. 1f pkt 1 ustawy o FUS. Orzeczenie Trybunału Konstytucyjnego, który stwierdził, że art. 25 ust. 1b ustawy o FUS w brzmieniu obowiązującym do 30 września 2017 r., w zakresie, w jakim dotyczy urodzonych w 1953 r. kobiet, które przed 1 stycznia 2013 r. nabyły prawo do emerytury na podstawie art. 46 tej ustawy, jest niezgodny z wynikającą z art. 2 Konstytucji zasadą zaufania do państwa i stanowionego przez nie prawa, stanowi w ocenie Sądu nową okoliczność, o której mowa we wskazanym przepisie.
W tym miejscu należy wskazać na postanowienie Sądu Najwyższego - Izba Pracy i Ubezpieczeń Społecznych z dnia 23 sierpnia 2018 r. | UK 355/17, w którym wskazano, że przepis art. 190 ust. 4 Konstytucji wyraźnie odsyła w przypadku w nim określonym do przepisów określających zasady i tryb wznowienia postępowania. Tymczasem instytucja przewidziana w art. 114 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tj. Dz.U. z 2018 r. poz. 1270 ze zm.) nie jest wznowieniem postępowania sensu stricto, lecz co najwyżej „swoistym wznowieniem postępowania”, ma szerszy charakter niż wznowienie postępowania i nieco odmienne od niego przesłanki. Z istoty swej służy też innym celom, pozwalając ponownie ustalić prawo do świadczeń emerytalno-rentowych lub ich wysokość przy wykorzystaniu mniej rygorystycznych podstaw niż określone w przepisach Kodeksu postępowania administracyjnego podstawy wznowienia takiego postępowania. Nie jest też ograniczona jakimkolwiek terminem. Co jednak szczególnie istotne, orzeczenie, o którym mowa w art. 190 ust. 4 Konstytucj, stanowi samodzielną i szczególną podstawę wznowienia postępowania wymienioną expressis verbis w przepisach regulujących postępowanie zarówno sądowe (art. 401" k.p.c. i art. 540 $ 2 k.p.k.), jak i administracyjne (art. 145a k.p.a.). Stosownie do art. 124 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych w postępowaniu w sprawach o świadczenia określone w powołanej ustawie stosuje się przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego, chyba że ustawa stanowi inaczej. Za przepis, na podstawie którego może dojść do wzruszenia decyzji organu rentowego wydanej w oparciu o akt normatywny uznany orzeczeniem Trybunału Konstytucyjnego za niezgodny z Konstytucją, należy zatem uznać art. 145a k.p.a. W orzeczeniu tym Sąd Najwyższy nie rozważał jednak szerzej możliwości zastosowania art. 114 ustawy o FUS w sytuacji wyeliminowania z obrotu prawnego przepisu, w wyniku uznania go za niekonstytucyjny orzeczeniem Trybunału Konstytucyjnego. Jest to istotne, zwłaszcza w sytuacji, gdy organ rentowy po wznowieniu postępowania odmawia uchylenia decyzji na podstawie art. 151 $ 2 w związku z art.146 $ 1 k.p.a. z powodu upływu pięciu lat od doręczenia decyzji i jednocześnie stwierdza jej wydanie z naruszeniem prawa.
Do oceny możliwości zastosowania art.114 ustawy o FUS w niniejszej sprawie, zasadnicze znaczenie mają rozważania zawarte w wyroku Sądu Najwyższego - Izba Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych z 29 listopada 2016 r. sygn. II UK 416/15 oraz w cytowanych w nim, na poparcie przeprowadzonych wywodów prawnych, orzeczeniach. W uzasadnieniu tego wyroku Sąd Najwyższy wskazał:
„Zgodnie z utrwalonym stanowiskiem Sądu Najwyższego, w ubezpieczeniach społecznych regułą jest kształtowanie sfery prawnej ubezpieczonych i instytucji ubezpieczeniowej z mocy prawa. Zasada ta znajduje odzwierciedlenie w art. 100 ustawy o emerytalnej, zgodnie z którym prawo do świadczeń w niej określonych powstaje (in abstracto) z dniem spełnienia warunków wymaganych do nabycia prawa. Prawo do świadczeń powstaje i istnieje niezależnie od decyzji organu rentowego, a tylko jego realizacja w postaci wypłaty świadczenia wymaga potwierdzenia decyzją (uchwała całej Izby Administracyjnej, Pracy i Ubezpieczeń Społecznych z 20 grudnia 2000 r., III ZP 29/00 OSNAPIUS 2001 Nr 12, poz. 418). Tym samym zadaniem organu rentowego, na etapie nabycia in concreto prawa, jest jedynie ustalenie, że zostały spełnione warunki uzyskania uprawnienia emerytalnego oraz jego konkretyzacja w drodze decyzji.
Jak trafnie zwrócił uwagę Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 17 sierpnia 2016 r., I UK 333/15 skoro decyzje organu rentowego sprowadzają się - zasadniczo - do deklaratywnego potwierdzenia uprawnień przysługujących ubezpieczonym z mocy prawa, to przepisy odnoszące się do trwałości i wzruszalności decyzji organu rentowego nie mogą być interpretowane i stosowane w taki sposób, który prowadziłby do trwałego pozbawienia osób ubezpieczonych uprawnień przysługujących im ex lege. Deklaratywny charakter decyzji organu rentowego potwierdzających przysługiwanie ubezpieczonemu prawa do określonego świadczenia rzutuje szczególnie na ograniczenie ostateczności decyzji organu rentowego odmawiających prawa do świadczenia, ponieważ stabilność negatywnego rozstrzygnięcia o prawach jednostki nie jest w tym przypadku wartością, która mogłaby przeważyć nad rzeczywistą realizacją konstytucyjnego i ustawowego prawa do zabezpieczenia społecznego. W tym kierunku zmierza wykładnia i praktyka Sądu Najwyższego dotycząca art. 114 ustawy emerytalnej. Traktuje ona ten przepis jako podstawę prawną dla weryfikacji i wzruszalności decyzji organów rentowych, w których zawarto ustalenia pozostające w obiektywnej sprzeczności z ukształtowanym ex lege stanem uprawnień emerytalno-rentowych zainteresowanych (wyroki Sądu Najwyższego z 25 lutego 2008 r., I UK 249/07) OSNP 2009 nr 11-12, poz. 152; 22 lutego 2010 r., | UK 247/09, z 9 grudnia 2015 r., | UK 533/14 oraz postanowienie Sądu Najwyższego z 20 września 2011 r., | BU 4/11. Sprzeczność ta zachodzi zarówno w przypadku decyzji organu rentowego błędnie przyznających świadczenie (potwierdzających prawo do świadczenia), pomimo że prawo do niego nie powstało, jak i w przypadku decyzji błędnie odmawiających realizacji prawa do świadczenia, przysługującego z mocy prawa ubezpieczonemu. Niezgodność ta może powstać także na skutek popełnionych przez organ rentowy uchybień normom prawa materialnego. Eliminacja tych sprzeczności stanowi uzasadnienie dla ponowienia postępowania zakończonego ostateczną decyzją organu rentowego, której rozstrzygnięcie jest niezgodne z ukształtowaną ex lege sytuacją prawną ubezpieczonego. W ponawianym postępowaniu organ rentowy dąży do ustalenia, czy popełnione uchybienia (przede wszystkim w zakresie prawa materialnego
 ale także procesowego) lub przedłożone dowody albo ujawnione fakty mają wpływ na zmianę dokonanych wcześniej ustaleń, od których zależy potwierdzenie uprawnienia ubezpieczonego do określonego świadczenia."
Sąd Najwyższy w składzie rozpoznającym sprawę sygn. Il UK 416/15 podzielił również stanowisko wyrażone w przywołanym wyżej wyroku Il UK 333/15, że funkcję usuwania z obrotu prawnego wadliwych decyzji organu rentowego stanowi art. 114 ustawy emerytalnej. Wskazał, że jeśli niekwestionowanym celem tego przepisu jest podważenie obiektywnie wadliwej decyzji organu rentowego, to zakres jego zastosowania nie może ograniczać się tylko do tych przypadków, gdy organ rentowy wydał obiektywnie wadliwą decyzję na korzyść zainteresowanej osoby (która potwierdziła deklaratywnie prawo do emerytury mimo niespełnienia przez nią przesłanek nabycia tego prawa). Przepis ten tym bardziej powinien znajdować zastosowanie do eliminacji z obrotu takich wadliwych decyzji organu rentowego, które w wyniku błędnej (ze strony organu rentowego) wykładni przepisów prawa lub błędnego zastosowania przepisów prawa do prawidłowo ustalonego stanu faktycznego, doprowadziły do pozbawienia jednostki możliwości faktycznego korzystania z przysługujących jej z mocy samego prawa świadczeń emerytalnych.
Jak przyjęto w uzasadnieniu uchwały Sądu Najwyższego z 26 listopada 1997 r., III ZP 40/97 (OSNAPiUS 1998 Nr 14, poz. 429), „prawidłowa wykładnia obowiązującego przepisu, odmienna od przyjmowanej uprzednio, jest nową okolicznością (...). Ujawniona po uprawomocnieniu się decyzji stanowi podstawę do wznowienia postępowania (...)”. Z orzeczenia tego wynika wprost, że ustalenie w toku postępowania, zapoczątkowanego kolejnym wnioskiem ubezpieczonego o ponowne ustalenie prawa, obiektywnej niezgodności wcześniejszej decyzji organu rentowego z obowiązującymi w tym zakresie regulacjami, dotyczącymi przesłanek nabycia prawa objętego wnioskiem, upoważnia organ do wzruszenia decyzji organu rentowego korzystającej z przymiotu ostateczności. Ten kontekst nie może być pomijany przy ustaleniu znaczenia zwrotu „ujawnienie okoliczności istniejących przed wydaniem decyzji” zawartego w art. 114 ustawy emerytalnej.
Zgodnie z poglądem wyrażonym w wyroku Sądu Najwyższego z 26 lipca 2013 r., III UK 145/12 w którym wyjaśniono, że znaczenie zawartego w art. 114 ustawy „okoliczności” występuje w dwóch znaczeniach: 1) okoliczności faktycznych oraz 2) okoliczności sprawy. W tym drugim znaczeniu chodzi o ogół wymagań formalnych i materialnoprawnych związanych z ustalaniem decyzją rentową prawa do świadczeń emerytalno- rentowych (por. także wyrok Sądu Najwyższego z 18 stycznia 2004 r., II UK 228/03, OSNP 2004 Nr 19, poz. 341). W konkluzji, ujawnieniem „okoliczności” w rozumieniu komentowanego przepisu może być stwierdzenie, że wcześniejsza decyzja organu rentowego (odmawiająca prawa do świadczenia) opierała się na błędnej wykładni przepisu normującego jeden z warunków nabycia prawa do emerytury w wieku obniżonym. Mając zaś na względzie zarysowaną powyżej koncepcję „obiektywnej błędności decyzji organu rentowego”, przepis art. 114 ustawy emerytalnej tym bardziej powinien znajdować zastosowanie, gdy obiektywnie wadliwa decyzja organu rentowego, odmawiająca wnioskodawcy potwierdzenia przysługującego mu prawa do świadczenia emerytalnego, jest efektem konsekwentnego nieuwzględniania przez organ rentowy wykładni ustawy emerytalnej dokonywanej w różnych sprawach przez Sąd Najwyższy (wyroki Sądu Najwyższego: z 21 czerwca 2012 r., III UK 125/11 z 13 lipca 2011 r., I UK 12/11 oraz z 23 kwietnia 2010 r., II UK 313/09 oraz postanowienia Sądu Najwyższego z 19 listopada 2013 r., | UK 257/13 z 18 października 2013 r., I UK 164/13 z 11 kwietnia 2012 r., I UK 439/11).
Przedstawiona wykładnia Sądu Najwyższego, dotycząca stosowania art. 114 ustawy o FUS, pozwala traktować nawet błędne stosowanie przepisów ustawy emerytalnej przez organ rentowy, jako podstawę zastosowania art. 114 ust. 1 pkt 1. W ocenie Sądu, tym
 bardziej podstawą zastosowania tego przepisu jest orzeczenie Trybunału Konstytucyjnego o niekonstytucyjności zastosowanego przy ustalaniu wysokości emerytury przepisu art. 25 ust. 1b ustawy o FUS.
Odnosząc się do wymogu z art. 114 ust. 1 pkt 1 ustawy o FUS, by ujawniona nowa okoliczność istniała przed wydaniem błędnej decyzji, należy zwrócić uwagę, że jeśli art. 25 ust. 1b ustawy o FUS został uznany przez Trybunał Konstytucyjny za niezgodny z Konstytucją, to nie mógł on stanowić podstawy prawnej decyzji ustalającej wysokość emerytury, ponieważ przepis ten był niekonstytucyjny od chwili uchwalenia, a więc także w momencie stosowania go przez organ rentowy, czego nie może podważyć fakt, iż w tym czasie korzystał on jeszcze z domniemania konstytucyjności (por. wyrok Sądu Najwyższego - Izba Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych z dnia 26 października 2016 r. III UK 5/16, w którym wskazano o retroaktywnym skutku orzeczeń Trybunału Konstytucyjnego derogujących konkretne przepisy jako niezgodne z Konstytucją RP, który należy rozumieć w ten sposób, że uznany przez Trybunał Konstytucyjny za niezgodny z Konstytucją przepis prawa nie może być stosowany przez sądy i inne organy w odniesieniu do stanów faktycznych sprzed ogłoszenia orzeczenia Trybunału, por. też postanowienia Sądu Najwyższego: z dnia 7 grudnia 2000 r., III ZP 27/00, OSNAPiUS 2001 nr 10, poz. 331i z dnia 10 stycznia 2014 r., III UZP 3/13, oraz wyroki: z dnia 5 września 2001 r., II UKN 542/00, OSNP 2003 nr 2, poz. 36; z dnia 12 czerwca 2002 r., II UKN 419/01, OSNAPiUS 2002 nr 23, poz. 58; z dnia 27 września 2002 r., II UKN 581/01, OSNP 2003 nr 23, poz. 581; z dnia 18 grudnia 2002 r., | PKN 668/01, OSNP 2004 nr 3, poz. 47, z dnia 24 stycznia 2006 r., | PK 116/05, OSNP 2006 nr 23-24, poz. 353; z dnia 4 lipca 2012 r., III UK 132/11).
W ocenie Sądu, pogląd ten w okolicznościach faktycznych niniejszej sprawy pozwala uznać za w pełni uprawnione stanowisko, że w przypadku wniosku ubezpieczonej o przeliczenie emerytury z uwzględnieniem skutków orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego z 6 marca 2019 r. należy wysokość emerytury ustalić tak, jakby art. 25 ust. 1b ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, w stosunku do kobiet urodzonych w roku 1953, nie obowiązywał w dacie wydawania decyzji o przyznaniu emerytury. Jeśli bowiem art. 25 ust. 1b ustawy emerytalnej w brzmieniu obowiązującym do 30 września 2017 r., w zakresie, w jakim dotyczy urodzonych w 1953 r. kobiet, które przed 1 stycznia 2013 r. nabyły prawo do emerytury na podstawie art. 46 tej ustawy, został uznany przez Trybunał Konstytucyjny za niezgodny z Konstytucją, to nie mógł on stanowić podstawy prawnej gecyzj, w której podstawę obliczenia emerytury pomniejszono o kwoty pobranych emerytur. Ponieważ przepis ten był niekonstytucyjny od chwili uchwalenia, a więc także w momencie stosowania go przez organ rentowy.
Odnosząc się do ustalonej w wyroku daty przeliczenia świadczenia należy powołać się na art. 133 ustawy o emeryturach i rentach z FUS, który stanowi:
1.          Wrazie ponownego ustalenia przez organ rentowy prawa do świadczeń lub ich wysokości, przyznane lub podwyższone świadczenia wypłaca się, poczynając od miesiąca, w którym powstało prawo do tych świadczeń lub do ich podwyższenia, jednak nie wcześniej niż:
1)         od miesiąca, w którym zgłoszono wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy lub wydano decyzję z urzędu, z zastrzeżeniem art. 107a ust. 3;
2)         za okres 3 lat poprzedzających bezpośrednio miesiąc, o którym mowa w pkt 1, jeżeli odmowa lub przyznanie niższych świadczeń były następstwem błędu organu rentowego lub odwoławczego.
2.          Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio również w razie ponownego ustalenia prawa do świadczeń lub ich wysokości wskutek wznowienia postępowania przed organami odwoławczymi albo wskutek kasacji, z tym że za miesiąc zgłoszenia wniosku przyjmuje się miesiąc wniesienia wniosku o wznowienie postępowania lub o kasację.
 Należy podnieść, że w judykaturze Sądu Najwyższego (por. wyrok Sądu Najwyższego - Izba Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych z dnia 20 września 2017 r. | UK 359/16) zgodnie przyjmuje się, że zawarte w art. 133 ust. 1 pkt 2 ustawy emerytalnej określenie „błąd organu rentowego” należy rozumieć szeroko, zgodnie z tzw. obiektywną błędnością decyzji (por. uchwałę składu siedmiu sędziów Sądu Najwyższego z dnia 12 stycznia 1995 r., I| UZP 28/94, OSNAPiUS 1995 nr 19, poz. 242). Obejmuje on sytuacje, w których organ rentowy miał podstawy do przyznania świadczenia, lecz z przyczyn leżących po jego stronie tego nie uczynił. Za takie przyczyny można uznać wszelkie zaniedbania tego organu, każdą obiektywną wadliwość decyzji, niezależnie od tego czy jest ona skutkiem zaniedbania, pomyłki, celowego działania organu rentowego, czy też rezultatem niewłaściwych działań pracodawców albo wadliwej techniki legislacyjnej i w konsekwencji niejednoznaczności stanowionych przepisów. Oznacza to, że przedmiotowe pojęcie obejmuje również niedopełnienie obowiązku działania z urzędu na korzyść osób uprawnionych do świadczeń emerytalno-rentowych (por. wyroki Sądu Najwyższego: z dnia 19 lutego 2002 r., II UKN 116/01, OSNP 2003 nr 24, poz. 599; z dnia 17 marca 2011 r., I UK 332/10, z dnia 4 grudnia 2012 r., II UK 130/12, OSNP 2013 nr 21-22, poz. 258, a także uzasadnienia uchwał Sądu Najwyższego: z dnia 28 czerwca 2005 r., Ill UZP 1/05, OSNP 2005 nr 24, poz. 395 i z dnia 15 lutego 2006 r., II UZP 16/05, OSNP 2006 nr 15-16, poz. 244).
W dotychczasowym orzecznictwie Sądu Najwyższego przyjmowano, że określenie „błąd organu rentowego” obejmuje sytuacje, w których organ rentowy miał podstawy do przyznania świadczenia, lecz z przyczyn leżących po jego stronie tego nie uczynił. Za takie przyczyny uznaje się wszelkie zaniedbania tego organu, każdą obiektywną wadliwość decyzji (teoria tzw. obiektywnej błędności decyzji), niezależnie od tego, czy jest ona skutkiem zaniedbania, pomyłki, celowego działania organu rentowego, czy też rezultatem niewłaściwych działań pracodawców albo wadliwej techniki legislacyjnej i w konsekwencji niejednoznaczności stanowionych przepisów. Oznacza to, że przedmiotowe pojęcie obejmuje również niedopełnienie przez organ rentowy obowiązku działania z urzędu na korzyść osób uprawnionych do świadczeń emerytalno-rentowych (por. wyrok Sądu Najwyższego z 9 grudnia 2015 r., I UK 533/14 i powołane w nim wcześniejsze orzecznictwo).
Uwzględniając taki sposób rozumienia błędu organu rentowego i odnosząc go do wcześniejszych rozważań dotyczących retroaktywnych skutków orzeczeń Trybunału Konstytucyjnego, należy stwierdzić, że decyzja organu rentowego z 18 lutego 2014 r. była dotknięta błędem, o którym mowa w art. 133 ust. 1 pkt 2 w związku z art. 133 ust. 2 ustawy o emeryturach i rentach. W przypadku, gdy przeliczone świadczenie — emerytura przyznana po osiągnięciu powszechnego wieku emerytalnego - będzie korzystniejsze, wyrównanie powinno być wypłacone poczynając od 1 marca 2016 r., to jest trzy lata wstecz, licząc od miesiąca, w którym skarżąca zgłosiła w organie rentowym wniosek o przeliczenie emerytury.
Rozpoznając sprawę, Sąd rozważał również czy orzekając nie wykracza poza ramy wytyczone zaskarżoną decyzją. W ocenie Sądu zaskarżona decyzja, chociaż prawidłowa, nie rozstrzygała o całości żądania wnioskodawczyni. Organ rentowy nie rozstrzygnął o możliwości przeliczenia emerytury, chociaż w ocenie Sądu był do tego zobowiązany, zarówno wnioskiem, jak też obowiązkiem działania na korzyść ubezpieczonego.
W tym miejscu należy powołać się na postanowienie Sądu Najwyższego - Izba Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych z dnia 26 kwietnia 2016 r. sygn. I UZ 54/15, w którym stwierdzono, że Sąd rozpoznający odwołanie od decyzji organu rentowego nie jest związany czy to wadliwą, czy to nieadekwatną do istoty roszczeń ubezpieczonego podstawą prawną zaskarżonej decyzji organu rentowego. Jeżeli zatem organ rentowy wydał decyzję w oparciu o błędną, niewłaściwą podstawę prawną, to sąd ubezpieczeń społecznych,
 rozpoznając sprawę, nie może powołać się na związanie taką podstawą prawną zaskarżonej decyzji. Byłoby to bowiem zaprzeczenie funkcji jurysdykcyjnej sądu. Ponadto, skoro sąd drugiej instancji nie jest związany błędną podstawą prawną rozstrzygnięcia sprawy przyjętą przez sąd pierwszej instancji, to tym bardziej sąd ubezpieczeń społecznych nie może być związany niewłaściwą kwalifikacją prawną przyjętą przez organ rentowy. Sąd ubezpieczeń społecznych ma zatem prawo przyjąć, na podstawie okoliczności towarzyszących złożeniu wniosku, jakie przepisy należy zastosować w tej sprawie.
Mając powyższe na uwadze, Sąd na podstawie art. 477'* $ 2 k.p.c. orzekł, jak w pkt. 1. sentencji wyroku.






Zus
Białystok, dnia 10 lipca 2019r.
Sąd Apelacyjny w Białymstoku
III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych za pośrednictwem:
Sądu Okręgowego
Odwołujący: N.
Organ rentowy:
Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Białymstoku
ul. Młynowa 29
15-404 Białystok
APELACJA ORGANU RENTOWEGO
Od wyroku Sądu Okręgowego z dnia 18 czerwca 2019 roku, wydanego w sprawie…, doręczonego w dniu 05 lipca 2019 roku.
W imieniu Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Białymstoku, pełnomocnictwo w aktach sprawy, zaskarżam powyższy wyrok w części dot. pkt.1 sentencji wyroku , zarzucając mu naruszenie:
1/ _ przepisów prawa materialnego, w szczególności:
•             art.25 ust.l ustawy o emeryturach i rentach z FUS (Dz. U. z 2018 r,, poz. 1270 ze zm.) poprzez błędne zastosowanie w sytuacji, gdy przepis ten nie ma zastosowania do przeliczania wysokości emerytury, a ma zastosowanie jedynie przy ustalaniu prawa do świadczenia i obliczania jego wysokości po raz pierwszy;
•             art. 114 ustawy o emeryturach i rentach z FUS (Dz. U. z 2018 r., poz. 1270 ze zm.) poprzez oparcie na jego podstawie orzeczenia o zmianie decyzji, wydanej na podstawie aktu normatywnego, uznanego orzeczeniem Trybunału Konstytucyjnego z dnia 06.03.2019r. za niezgodny z Konstytucją RP w sytuacji, gdy podstawę do wznowienia postępowania stanowią przepisy kodeksu postępowania administracyjnego;
-art.133 ust.l ustawy o emeryturach i rentach z FUS (Dz. U. z 2018 r., poz. 1270 ze zm.) poprzez :
-zobowiązanie organu rentowego do przeliczenia wysokości emerytury za okres przekraczający okres 3 lat, poprzedzających bezpośrednio miesiąc, w którym zgłoszono wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy ,
•             zastosowanie powołanego wyżej przepisu prawnego w sytuacji , gdy przyznanie prawa do świadczenia i ustalenie jego wysokości decyzją z dnia 18.02.2014 roku nie było następstwem błędu organu rentowego.
2/ - przepisów prawa procesowego:
•             art.180 kodeksu postępowania administracyjnego w związku z art.124 ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z FUS poprzez ich niezastosowanie w niniejszej sprawie w sytuacji, gdy przepisy dotyczące ubezpieczeń społecznych nie ustalają odmiennych zasad postępowania w sprawach wznowienia postepowania w związku z orzeczeniem Trybunału Konstytucyjnego, stwierdzającego niezgodność aktu prawnego z Konstytucją RP;
•             art.477'" 8 2 kodeksu postępowania cywilnego poprzez jego niezastosowanie oraz rozstrzygnięcie o nowym żądaniu, które nie było rozpoznane przez organ rentowy i nie było przedmiotem zaskarżonej decyzji;
•             art. 477'* $ 3 KPC poprzez jego zastosowanie w sytuacji, gdy brak podstaw do stwierdzenia, że odwołanie zostało wniesione związku z niewydaniem decyzji przez organ rentowy.
Wskazując na powyższe podstawy apelacji organ rentowy wnosi o zmianę zaskarżonego wyroku i oddalenie odwołania od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia 17.04.2019r.
UZASADNIENIE
Zaskarżoną decyzją z dnia 17.04.2019r. wydaną na podstawie przepisów art.151 $ 2 w związku z art.146 $ 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (DZ.U. z 2018 r., poz. 2096 ze zm.), Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Białymstoku odmówił N. uchylenia decyzji z dnia 18.02.2014r. i stwierdził jej wydanie z naruszeniem prawa, bowiem od dnia doręczenia tej decyzji upłynęło 5 lat.
Odwołanie od powyższej decyzji złożyła N. kwestionując odmowę uchylenia decyzji z dnia 18.02.2014roku i domagając się ustalenia wysokości emerytury zgodnie z wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z dnia 06.03.2019r.
Sąd Okręgowy wyrokiem z dnia 18 czerwca 2019 roku zmienił zaskarżoną decyzję o tyle, że ustalił N. prawo do przeliczenia emerytury przyznanej decyzją z dnia 18 lutego 2014 roku z pominięciem w podstawie obliczenia emerytury sumy kwot pobranych
 emerytur poczynając od 1 marca 201óroku . Oddalił odwołanie w pozostałym zakresie.
Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Białymstoku stoi na stanowisku, że Sąd orzekający przy wydaniu zaskarżonego wyroku błędnie zastosował przepis art.114 ust.l ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach 'z FUS, albowiem to przepisy kodeksu postępowania administracyjnego, w szczególności art.145 $ 1, art.145a, art.146 $ l oraz art. 151 $ 2, stanowią podstawę do wznowienia postępowania, uchylenia decyzji i ponownego rozstrzygnięcia w sprawie.
Przepisy prawa ubezpieczeń społecznych nie przewiduje możliwości wznowienia postępowania przed organem rentowym na skutek wydania wyroku przez Trybunał Konstytucyjny, stwierdzającego niezgodność aktu normatywnego z Konstytucją RP.
W przypadku orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego o niezgodności aktu normatywnego z Konstytucją, na podstawie którego zostało wydane prawomocne orzeczenie sądowe lub ostateczna decyzja administracyjna, art.190 ust.4 Konstytucji RP odsyła do przepisów właściwych dla danego postępowania, tj. określających zasady i tryb postępowania.
Instytucja przewidziana w art. 114 ust. | ustawy o emeryturach i rentach z FUS nie jest wznowieniem postępowania sensu stricto, lecz co najwyżej „swoistym wznowieniem postępowania” (vide: uzasadnienie uchwały Składu Siedmiu Sędziów Sądu Najwyższego z 5 czerwca 2003 roku, podjętej w sprawie III UZP 5/03; publikacja: OSN 2003, nr 18, por. 442 i orzecznictwo tam powołane), ma szerszy charakter niż wznowienie postępowania i z istoty swojej służy innym celom, pozwalając ponownie ustalić prawo do świadczeń emerytalno-rentowych. Orzeczenie Trybunału Konstytucyjnego, o którym mowa w art. 190 ust. 4 Konstytucji RP, stanowi samodzielną i szczególną podstawę wznowienia postępowania, wymienioną w przepisach regulujących postępowanie zarówno sądowe (art. 401' k.p.c. i art. 540 $ 2 KPC), jak i administracyjne (art. 145a KPA).
Ponadto w myśl przepisu art.124 ustawy o emeryturach i rentach z FUS w postępowaniu w sprawach o świadczenia, określone w ustawie, stosuje się przepisy kodeksu postępowania administracyjnego, chyba że niniejsza ustawa stanowi inaczej. Zatem stosownie do treści art.180 KPA w niniejszej sprawie zastosowanie znajdują przepisy kodeksu postepowania administracyjnego, przewidujące możliwość wznowienia postępowania na skutek wydania wyroku przez Trybunał Konstytucyjny.
Zgodnie z art.145a $ 1 KPA można żądać wznowienia postępowania w przypadku, gdy Trybunał Konstytucyjny orzekł o niezgodności z Konstytucją, umową międzynarodową lub z ustawą aktu normatywnego, na podstawie którego została wydana decyzja.
W oparciu o przepis art.146 $ 1 KPA uchylenie decyzji z przyczyn określonych, między innymi w art.145a nie może nastąpić, jeżeli od dnia
doręczenia lub ogłoszenia decyzji upłynęło 5 lat. W tym miejscu należy wskazać, iż termin pięcioletni, chociaż zamieszczony w przepisie proceduralnym, ma charakter materialny, a to oznacza, że jego upływ powoduje, że decyzja ostateczna nie może być uchylona, mimo iż została wydana z naruszeniem prawa. Tym samym upływ przedawnienia, zawarty w art.146 $ 1 KPA, oznacza bezwzględny zakaz merytorycznego orzekania w sprawie (vide: wyrok WSA w Poznaniu z dnia 6 grudnia 2012r., IV SA/Po 1014/12, publikacja: Lex nr 1235410; wyrok WSA w Poznaniu z dnia 7 lutego 2019r., II SA/Po 889/18, publikacja: Lex nr 2624795).
W niniejszej sprawie Sąd Okręgowy uznał, iż nie ma podstaw do uchylenia decyzji z dnia 18.02.2014r., zatem nie powinien dokonać merytorycznego rozstrzygnięcia sprawy, w oparciu o przepis art.25 ust.l ustawy o emeryturach i rentach z FUS. Powołany przepis art.25 ust.l nie ma zastosowania do przeliczenia wysokości emerytury, a wyłącznie reguluje zasady ustalenia wysokości emerytury przy przyznawaniu prawa do świadczenia po raz pierwszy.
W sprawie nie znajduje również zastosowania art. 477'* $ 3 KPC, bowiem odwołanie nie zostało wniesione w związku z niewydaniem decyzji przez organ rentowy. Wnioskodawczyni zaskarżyła decyzję z dnia 17.04.2019r., odmawiającą uchylenia decyzji z dnia 18.02.2014r. i stwierdzającą jej wydanie z naruszeniem prawa.
Zgodnie z art.151 $ 2 KPA w przypadku, gdy w wyniku wznowienia postępowania nie można uchylić decyzji na skutek okoliczności, o których mowa w art.146, organ administracji publicznej ograniczy się do stwierdzenia wydania zaskarżonej decyzji z naruszeniem prawa oraz wskazania okoliczności, z powodu których nie uchylił decyzji.
Zaskarżoną decyzją organ rentowy stwierdził wydanie decyzji z dnia 18.02.2014r. z naruszeniem prawa i odmówił jej uchylenia, ponieważ od dnia jej doręczenia upłynęło 5 lat. Rozpatrując odwołanie w tej części sąd I instancji zgodził się z decyzją organu rentowego (vide: sentencja wyroku).
W konsekwencji ta okoliczność powoduje brak podstaw prawnych do merytorycznego rozstrzygnięcia sprawy.
Ponadto należy wskazać, że jeżeli Sąd Okręgowy uznał, iż odwołująca zgłosiła nowe żądanie dotyczące przeliczenia wysokości emerytury, to zgodnie z przepisem art. 477! $ 2 KPC powinien je przekazać organowi rentowemu do rozpoznania. Wobec powyższego merytoryczne rozstrzygnięcie sądu I instancji, przy zastosowaniu przepisu art.133 ust.l ustawy o emeryturach i rentach z FUS, zobowiązujące organ rentowy do przeliczenia wysokości emerytury za okres trzech lat, było bezpodstawne.
Nadmienić należy, że skarga 0 wznowienie postepowania wpłynęła do organu rentowego dnia 2.04.2019roku. Zatem w świetle powołanego w uzasadnieniu wyroku art. 133 ust.l pkt.2 ustawy emerytalnej , wyrównanie może być wypłacone za okres nie dłuższy niż od 1 kwietnia 2016 roku , to jest
 3 lata wstecz licząc od miesiąca poprzedzającego miesiąc złożenia wniosku o ponowne ustalenie wysokości emerytury.
Mając na względzie treść apelacji  i wnioski w niej zawarte organ rentowy wnosi o uwzględnienie jej jako zasadnej.
W załączeniu: odpis apelacji.

200 komentarzy:

  1. Przeczytalam uważnie i jestem w szoku. Takie pismo, tyle artykułów, paragrafow? Drogie Panie, trudno uwierzyć w to z czym musimy się mierzyć, walczyć, pisać pisma, chodzić do ZUS, do Sądów. Tyle lat mamy niską emeryturę wcześniejszą, i teraz po orzeczeniu TK miałyśmy nadzieję, że wreszcie los się do nas uśmiechnął. Niestety podzielono nas na różne grupy. Przepisy nadal nie są jednolite. Ustawa naprawcza nie wiele zmieni, jak zostanie uchwalona. Zostały nam sądy i takie uzasadnienia i apelację jak wyżej. Jesteśmy bezsilne i już brak sił do dalszej walki, walki z wiatrakami. Pozdrawiam przedawniona

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Natalio, z uzasadnienia wynika, ze zlozylas wniosekno wznowienie postepowania. Wprawdze SO lagodzi te nieprawidlowosc poniewaz chcialas tez przeliczenia emerytury na podstawie art. 114. Wykorzystal to ZUS w zlozonej apelacji. Ale ZUS nie ma racji i zarzuca SO, ze w sprawie, w zwiazku z art. 124 ustawy emerytalnej i art. 180 kpa powinny byc stosowane przepisy kpa. W tych jednak przepisach zapisane jest, ze "jezeli ustawa nie stanowi inaczej". Otoz zaistniala sytuacje rozwiazuja przepisy ustawy - art. 114. Ponadto twierdzi, ze "przyznanie prawa do swiadczen nie bylo błędem organu". To kto popelnil ten blad? A moze uznaje, ze to nie byl błąd? Czyzby przyznawal sie do tego, ze nie zna Konstytucjii swiadomie ja narusza. Wez i wypunktuj ZUS W krotkim pismie i dolacz do akt na rozprawie. Jedno pismo daj dla sędziego. Nie stresuj się. Bedzie dobrze, czego Ci życzę.

      Usuń
    2. Dziękuję bardzo za podpowiedź,cenne uwagi,życzę Tobie dużo zdrówka,pozdrawiam,Natalia

      Usuń
    3. Acha i mam pytanie czy mogę rozwinąć powyższą treść w pismie ,ktore przygotowuję do sądu Apelacyjnego?,piszecdo anonom.z 22.07,

      Usuń
    4. Nie jestem anonimem z 22:07,
      ale moim zdaniem możesz jak najbardziej , a w Sądzie, jeśli zdecydujesz się pojechać, to powtórzysz to samo

      Usuń
    5. Do pisma należy dołączyć odpis tego pisma dla ZUS

      Usuń
    6. Natalio, odpowiadam jako anonimowy z 22:07. "Te piękne kwiatki ZUS" moim zdaniem powinnas organowi wytknac. W ten sposob dasz dowód na to, że je zauwazasz. Te dwa pisma o ktorych napisalam to jedno bedzie do akt a drugie Sąd przekaze ZUS - owi. Poniewaz termin rozprawy masz dopiero 1 pazdziernika wiec moze swoje pismo przedstaw na blogu. Ma byc ono krotkie i merytoryczne. Głowa do góry.

      Usuń
    7. Tak tylko wstępnie skleiłam te pisemko ale później wstawię jak odpalę komputer,może Panie mnie pokierują bardziej z napisaniem.
      Bym chciała po niedzieli wysłać.

      Usuń
  2. Takie uzasadnienia? Ludzie to wola o pomstę do nieba. Czyzby Sąd uwazal, że przesyla to osobie o wyksztalceniu prawniczym? Im uzasadnienie dluzsze tym łatwiej odwrocic uwagę od tego co istotne. Tak jest w tym przypadku.

    OdpowiedzUsuń
  3. Chyba sędzia chciał się pochwalić wiedzą...to jest skandal, że prawnicy wymagają od nieprawników czytania ze zrozumieniem takich wywodów prawniczych..

    OdpowiedzUsuń
  4. Myślę,ze chciał sędzia udowodnić dla ZUS ze prawda po stronie sądu,dlatego tak obszerne uzasadnienie tylko jak się bronić w Apelacyjnym jakie argumenty aż strach i tak pewnie nicie, pozdrawiam Jolunię i cały nasz rocznik, N

    OdpowiedzUsuń
  5. Drodzy Państwo, proszę nie wpadać w panikę. Wyczerpujące i bardzo merytoryczne uzasadnienie wyroku jest napisane z myślą o ewentualnej apelacji strony przeciwnej, czyli ZUS. Sąd Okręgowy wydając, nazwijmy to, niepopularny wyrok - bo co by nie mówić, takich wyroków wiele nie ma - uzasadnił go tak, aby wygrać ewentualną apelację.
    Emeryt, jeśli czego nie zrozumie, to może dopytać, a wyrok musi się sam obronić w Sądzie Apelacyjnym. Dlatego jest długi i z paragrafami.

    ZUS w apelacji starał się zbić argumenty Sądu zawarte w uzasadnieniu wyroku, ale czy mu się to udało, okaże się po rozprawie.

    Emeryt nie musi pisać po prawniczemu, tylko od siebie, i nie musi być to długie pismo, równie dobrze może nie być żadnego pisma. Trzeba dokładnie przeczytać zawiadomienie z Sądu Apelacyjnego, czy jest w nim napisane, że emeryt ma coś odpowiedzieć, czy nie, czy jest tylko powiadomiony, bo jako strona ma prawo wiedzieć, na jakim etapie jest jego sprawa, dlatego Sąd Apelacyjny przysłał pismo. Sąd Apelacyjny chyba nie wzywa na rozprawę, a udział w niej jest dobrowolny, oczywiście strony nie wyproszą jak będzie, ale to już nie ten etap, aby strona przed tym Sądem składała jakieś wyjaśnienia, po prostu chyba tylko posiedzi i posłucha, i od razy będzie wiedziała jaki jest wyrok, i nie będzie musiała się po rozprawie dowiadywać. Tak mi się wydaje.

    Rozpatrywanie sprawy w Sądzie Apelacyjnym odbywa się tylko i wyłącznie na podstawie zgromadzonego materiału dowodowego ocenianego w świetle obowiązujących przepisów, dlatego te paragrafy na poparcie różnych okoliczności i zdarzeń.

    W tym przypadku można napisać swoje stanowisko, ale nie ma takiego obowiązku, większym wyzwaniem byłoby napisanie samej apelacji w przypadku niekorzystnego wyroku dla emeryta. Ale tutaj apelację napisał ZUS, emeryt popiera wyrok, a wyrok jest uzasadniony solidnie.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Zawiadomienie o rozprawie data, godzina i gdzie.Stawiennictwo reprezentowanej strony na posiedzeniu jest nieobowiązkowe.N

      Usuń
    2. No to wszystko jasne, nie ma obowiązku być na rozprawie. Gdyby jednak strona chciała być obecna to podają kiedy i gdzie. Lepiej nie jechać.

      Pozostaje do rozważenia sprawa czy coś napisać do tego Sądu czy nie. Można, ale krótko (patrz: poprzedni post), czasami mniej znaczy więcej.

      Usuń
    3. Dzwonilam,pytałam,otrzymałam odpowiedź że jak najbardziej mogę pisać a czy jechać to powiedział ten pracownik że nie wypowie się jak mam robić,

      Usuń
    4. 10:44
      " a czy jechać to powiedział ten pracownik że nie wypowie się jak mam robić" - bo decyzja zawsze należy do strony
      Jak dla mnie to taka odpowiedź sugeruje, aby nie jechać, gdyby stawienie się w sądzie było obowiązkowe, to wynikałoby to z treści pisma sądowego. W tym przypadku dla Sądu udział strony w rozprawie nie jest konieczny.

      Usuń
    5. Jeśli po sporządzeniu uzasadnienia wyroku przez sąd ZUS złożył apelację, to warto sprawdzić, czy pomiędzy datą uzasadnienia wyroku i datą rozprawy apelacyjnej zostały opublikowane jakieś nowe, korzystne dla emeryta wyroki innych sądów. W przypadku, gdyby tak było, to warto je zamieścić w piśmie procesowym emeryta, bo sąd apelacyjny w nawale pracy może je przegapić ;)

      Usuń
    6. Nie każdy wyrok z uzasadnieniem jest publikowany na Portalu Orzeczeń Sądów Powszechnych. W takiej sytuacji, jeśli wiemy o wyroku, ale nie został on opublikowany, to możemy się zwrócić do sądu, który go wydał, w trybie wniosku o dostęp do informacji publicznej, o przesłanie na adres e-mail wnioskującego wyroku z uzasadnieniem. Trzeba jednak podać sygnaturę wyroku, o którego przesłanie się wnioskuje. Sąd jest zobowiązany przesłać odpowiedź w terminie 2 tygodni od otrzymania wniosku.
      Na stronie każdego sądu jest podany adres e-mail do kontaktu, na który można e-mailem wysłać wniosek o wyrok z uzasadnieniem. Nie trzeba wypełniać żadnego formularza. Wystarczy napisać w mailu o co chodzi. Mail można zatytułować: "wniosek o przesłanie wyroku z uzasadnieniem", albo "wniosek o dostęp do informacji publicznej".

      Usuń
    7. Link do Portalu Orzeczeń Sądów Powszechnych:

      https://orzeczenia.ms.gov.pl

      Usuń
    8. 13:28
      Publikowane są także nieprawomocne wyroki sądów okręgowych.
      Trudno jednak ocenić według jakiego klucza jedne wyroki są publikowane, a inne nie.

      Usuń
    9. Moim zdaniem na rozprawę nalezy pojechac. Dowodzi sie tym, ze sprawa nie jest obojetna. Sad na pewno udzieli glosu stronie. Mozna podeprzec sie opinia sedziego z innego wyroku ale bez podawania sygnatur innych wyrokow. W naszym kraju nie dziala zasada precedensu i przy podawaniu sygnatur innych wyrokow sedzia nie musi wcale ich uwzgledniac. Prawo go do tego nie zobowiazuje.

      Usuń
    10. 13:44
      Ale jeżeli z powodu stresu strona miałaby pogorszyć swoją sytuację, to lepiej wysłać tylko pismo, w którym oprócz zasadniczej treści, umieścić informację, że z przyczyn obiektywnych (podać jakie , np. stan zdrowia) nie może wziąć udziału w rozprawie.

      Usuń
    11. No to zalezy od strony. Ona przeciez swojej sytuacji pogorszyc nie moze bo przeciez wyrok jest na jej korzysc. Nie ma sie czym stresowac,chociaz jest to prawda, ze sama obecnosc w sadzie do najprzyjemniejszych nie nalezy. Nie mozna sie jednak poddac na ostatnim odcinku zmagan. To zainteresowana powinna sama ocenic czy potrafi sie zdystansowac. Natalio, trzymaj sie i podtrzymuj swoje racje. Krzywdzenie najslabszych jest okrucienstwem a emeryci silnymi juz byli gdy pracowali po to by dzisiaj wysiadywac na sadowych lawach.

      Usuń
    12. 14:36
      Oczywiście, że decyja należy do strony i wyrok SO jest na jej korzyść, ale apelacja ZUS została złożona po to, aby ten wyrok uchylić. To co strona powie albo czego nie powie w Sądzie ma znaczenie.

      Usuń
    13. Instrukcja wysyłania wniosku o dostęp do informacji publicznej, w tym przypadku - o przesłanie wyroku z uzasadnieniem, jest podana na przykład na stronie internetowej Sądu okręgowego w Suwałkach na adres:

      sekretariat@suwalki.so.gov.pl

      https://bip.suwalki.so.gov.pl/udzielanie-informacji-publicznej,381.html

      Przykładowy formularz wniosku o dostęp do informacji publicznej:

      http://www.suwalki.so.gov.pl/so_suwalki/i/wniosek_udostepnienie_informacji_publicznej.pdf

      Usuń
    14. Ja wyrok z uzasadnieniem mam, tylko zapytam, jeżeli wypełnię powyższy wniosek to czy wtedy widoczny będzie mój wyrok o podanej sygnaturze publicznie?Nigdy nie miałam styczności z takimi sprawami

      Usuń
    15. 15:57
      Zarówno publikacja wyroku z uzasadnieniem, jak i udostępnienie go osobie wnioskującej w ramach dostępu do informacji publicznej wiąże się z "zamazaniem" (anonimizacją) danych osobowych stron postępowania sądowego. Proszę sobie przeczytać jakiś przykładowy opublikowany wyrok, żeby zobaczyć, jak to powinno wyglądać, np.

      http://orzeczenia.ms.gov.pl/content/$N/150510000001521_III_U_000203_2019_Uz_2019-06-28_002

      Usuń
    16. 15:57
      On nie będzie widoczny publicznie, tylko zostanie udostepniony temu, kto o wyrok wnioskował, bez ujawniania danych osobowych.

      Usuń
    17. Czy mogłaby Pani, której wyrok dotyczy, sprawdzić na stronie
      https://orzeczenia.ms.gov.pl
      czy ten wyrok jest opublikowany?

      Wystarczy wpisać sygnaturę w okienko wyszukiwania i będzie wiadomo.




      Usuń
    18. Wpisuję sygn z Sądu okręgowego w Suwałkach na wyżej podanym linku i w wyskakuje że nie znaleziono a w Apelacyjnym inna sygn ale też nie ma , to skoro nie upubliczniono to nie wiem czy ja mogę podawać

      Usuń
    19. 17:40
      Jeżeli wyroku jeszcze nie ma w bazie orzeczeń, to nikt go nie znajdzie nawet znając sygnaturę, w tych okolicznościach sprawy podawanie sygnatury jest przedwczesne.

      Usuń
    20. Skoro na tym blogu został opublikowany wyrok z uzasadnieniem Sądu Okręgowego w Suwałkach z dnia 18 czerwca 2019 roku, ale nie jest znana sygnatura sprawy, to we własnych pismach procesowych emerytki będące w podobnej sytuacji mogą przynajmniej napisać, że taki wyrok zapadł (18 czerwca w SO Suwałki) i przytoczyć ważne fragmenty uzasadnienia. Jeśli sąd, który ma orzec w ich sprawie będzie zainteresowany, to bez trudu sam uzyska potrzebne dane z Sądu Okręgowego w Suwałkach.

      Usuń
    21. Jednak wyrok z 18 czerwca 2019 r. był w SO w Suwałkach. Taką informację podała pani N. pod poprzednim postem.

      Usuń
    22. Zapadł wyrok, ZUS się odwołał i mam sprawę w Sądzie Apel. W Białystoku 1 października,już mam wstepnie przygotowane pisemko, będę się bronić do końca,dzięki Wszystkim za cenne wskazówki i podpowiedzi jak pisać, pozdrawiam Natalia

      Usuń
    23. Znajduje się w podobnej sytuacji Sad I instalacji.wydsl wyrok na moja korzyść. Jednak ZUS złożył apelację. Proszę o pomoc co napisać do Sądu Apelacyjnego.
      Poproszę o jakiś wzór.

      Usuń
    24. Proszę poczytać komentarze (wszystkie) poniżej.
      Znajduje się tam cała dyskusja na temat odpowiedzi na apelację ZUS

      Usuń
  6. Serdeczne dzięki dla anonimowej z 10.01 pozdrawiam,N

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Pani Natalio, dlaczego Pani nie chce podać sygnatury sprawy w Suwałkach. Nawet jak nie jest na portalu orzeczeń, to aktualnie pisząc pismo procesowe do sadu , mogłabym się na ten wyrok powołac, ale bez sygnatury, nie moge. Maria

      Usuń
    2. 12:19
      Ależ można się powołać i bez sygnatury, można też na wyrok SN z dnia 6 czerwca 2013 r. sygn. II UK 343/12.

      Usuń
  7. Kodeks postępowania cywilnego - Apelacja

    https://www.lexlege.pl/kpc/rozdzial-1-apelacja/639/

    OdpowiedzUsuń
  8. Byłam dzisiaj w Sądzie, wyrok odroczony za tydzień. Więcej napiszę po wyroku. Przedawniona G.

    OdpowiedzUsuń
  9. Prawdopodobnie dopiero 11 wrzesnia o godz11 zostanie rozpatrzony projekt dezyderatu Komisji do Spraw Petycji do Prezesa Rady Ministrów w sprawie zmiany przepisów odnoszących się do uchylenia decyzji wydanej na podstawie aktu normatywnego TK

    OdpowiedzUsuń
  10. Sąd w Jeleniej Górze sprawy odwołań załatwią w profesjonalny sposób wysyła pisma o wyrażenie zgody na zawieszenie sprawy do czasu ukazania się Ustawy i to jest moim zdaniem najlepsze.rozwiązanie dlaczego inne Sądy tego nie robią? Co Sąd to inne decyzję przecież bez względu na wyroki sądowe po wejściu nowej Ustawy i tak każda.z nas bedzie wnioskowala o ponowne przeliczenie emerytury pozdrawiam

    OdpowiedzUsuń
  11. Z tej strony Natalia. Kochana Jolu i Kochane inne Panie proszę poprawić , dopisać czy coś skreślić z mego krótkiego pisma , które kieruje do Sądu Apel. w Białymstoku , gdyż wygrałam sprawę SO a ZUS się odwołał i i mam rozprawę w Apel. 1 października br. Proszę doradzić kiedy mogę wysłać , moge jednak zaczekać do 11 września.
    Sąd Apelacyjny w Białymstoku
    III Wydział Pracy i
    Ubezpieczeń Społecznych
    Ul. Mickiewicza 5
    15-950
    Białystok
    Wnoszę o oddalenie apelacji ZUS Oddział Białystok i utrzymanie w mocy Wyroku Sądu Okręgowego III Wydziału Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Suwałkach z dnia 18 czerwca 2019 r. sygn. ........ Uważam ,że wydany wyrok przez Sąd Okręgowy W Suwałkach z dnia 18 czerwca 2019r. , Sygn. ......... jest uzasadniony i jako strona popieram w całości wraz z jego uzasadnieniem.
    Ja jako tzw. przedawniona zostałam pozbawiona możliwości wznowienia postępowania, bo wyrok TK został wydany po upływie 5 lat od doręczenia mi decyzji, a w między czasie upłynął termin przewidziany w art. 146 kpa. Z tego powodu jestem pokrzywdzona a wadliwie wydana decyzja nie mogła być uchylona.
    Sąd Okręgowy w Suwałkach III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych ustalił mi prawo do przeliczenia emerytury z pominięciem pobranych emerytur, natomiast konkretne wyliczenie z pewnością będzie dokonane przez ZUS. Sąd nie ustalił i nie podał szczegółowo, jakie pozostałe parametry mają być przyjęte do obliczeń .Uważam ,że powinny być zwaloryzowane moje składki i kapitał do dnia ponownego ustalenia (obliczenia mojej emerytury ) tj. do 2019r.
    Od 2014r. przybyło mi 6 lat, jestem starsza, a nie młodsza i również uważam, że powinnam być potraktowana w przeliczeniu jak osoba 66 letnia a nie 60-tka (średnie trwanie życia mniejsze niż w roku 2014).Emerytura powszechna była do tej pory zawieszona i nie było ani jednej wypłaty. Z chwilą przeliczenia tj. 2014 r. kapitał początkowy został wyzerowany, a moim zdaniem powinien podlegać waloryzacji do dnia podjęcia faktycznej wypłaty emerytury powszechnej.
    Wyrok daje możliwość przeliczenia mojej emerytury, ale tylko przeliczenie z zastosowaniem obecnych wskaźników daje szansę na jej realne i godziwe zwiększenie.
    Chodzi mi o to ,że przeliczenie tylko dla samego przeliczenia niewiele a właściwie nic nie daje w moim przypadku , jeżeli wcześniejsza emerytura ciągle wyższa.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Tak na pierwszy rzut oka to nasuwa mi się, że z jednej strony jest poparcie wyroku, ale z drugiej zarzuty, że nie podaje szczegółowo jakie parametry mają być zastosowane do obliczeń.

      Albo wyrok popieram, albo nie i składam od niego apelację.

      Może lepiej z tymi zarzutami poczekać i ewentualnie dopiero po wydaniu decyzji przez ZUS (jeżeli SA utrzyma wyrok w mocy) podnieść je w odwołaniu, jeżeli nie będą przyjęte do obliczeń dane obecne.

      Ostatnie dwa akapity lepiej pominąć albo zmodyfikować, bo meritum sprawy dotyczy jednak właściwego zastosowania przepisów, a nie tego, czy będzie to korzystne czy nie.

      Ciekawa jestem innych opinii.

      Usuń
    2. Dziękuję za poradę,inne Panie tez pewnie sie wypowiedzą,wyślę i tak po 11tym wrzesnia tak,że trochę czasu jest.

      Usuń
    3. Rowniez uważam, ze jezeli zgadzsm sie z wyrokim Sądu to tylko powinno sie wzmocnic to poparcie i wypunktowac błędy ZUS. Jak to moglo sie stac, ze organ potwierdził wydanie decyzji z naruszeniem prawa a w apelacji zaprzecza tej tezie i stwierdza, że wydanie takiej decyzji nie bylo bledem organu.

      Usuń
    4. Nie wiem jak wypunktować dla ZUSu o czym pisze anonimowa 6 września o 22.07,proszę o pomoc,N

      Usuń
    5. Mozna jeszcze, poza art. 114 ust 1 pkt 6 skorzystac z art. 83a ust 1 ustawy o systemie ubezpieczen spolecznych. Czyli ustawy emerytalne reguluja ponowne ustalenie emerytury i nie trzena ptzyeolywac ani artykulu 124 ustawy emerytalnej ani art. 180 kpa jak to czyni ZUS w apelacji.

      Usuń
    6. Niech Pani mi doradzi czy takie pisemko wyslac do Zus przed rozprawa,czy wysłać do sądu w dwóch egz. a sąd przekaże Zus owi

      Usuń
    7. 16:45
      do sądu, tylko nie wiem czy 2, czy 3 egz. (ZUS, SA i może SO)

      Usuń
    8. Do 16:31
      Wydaje mi się,że przywołany art.83a ust.1,nie dotyczy decyzji ustalającej prawo nabycia emerytury i renty oraz ich wysokości,co wykazano w ust.4 tego artykułu.

      Usuń
    9. Natalia, przedstawiam Ci moją propozycję pisma


      Miejscowość, data

      Imię i nazwisko
      Adres


      Sąd Apelacyjny w Białymstoku
      III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych
      ul. Mickiewicza 5
      15-950 Białystok

      Odwołujący: Natalia ........................

      Organ rentowy:
      Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Białymstoku

      dot. (sygn. akt Sądu Apelacyjnego)


      Pismo procesowe

      Wnoszę o oddalenie apelacji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Białymstoku i utrzymanie w mocy wyroku Sądu Okręgowego III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Suwałkach z dnia 18 czerwca 2019 r., sygn. akt .......... .

      Wydany przez Sąd Okręgowy w Suwałkach wyrok z dnia 18 czerwca 2019 r., sygn. .............. jest uzasadniony i jako strona popieram go w całości wraz z jego uzasadnieniem.

      Złożyłam wniosek o wznowienie postępowania. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Białymstoku odmówił mi uchylenia decyzji, jak sam stwierdził, wydanej z naruszeniem prawa.

      Sąd Okręgowy w Suwałkach wyrokiem z dnia 18 czerwca 2019 r. ustalił mi prawo do przeliczenia emerytury przyznanej mi decyzją z dnia 18 lutego 2014 r. z pominięciem w podstawie obliczenia emerytury sumy kwot pobranych emerytur wcześniejszych.

      Zawarty w apelacji organu rentowego zarzut, że w sprawie, w związku z art. 124 i art. 180 ustawy emerytalnej, powinny być stosowane przepisy kpa, a nie art. 114 ustawy, jest nie zasadny.

      Zgodnie z przepisami ustawy emerytalnej przepisy kpa w sprawach emerytalnych są stosowane wtedy, „jeżeli ustawa nie stanowi inaczej”. W przedmiotowej sprawie ustawa umożliwia zastosowanie przepisów art. 114 ust. 1 pkt 6. Poza tym zgodnie z art. 83a ust. 1 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych ponowne ustalenie emerytury regulują przepisy ustaw emerytalnych. W swoim wniosku o wznowienie wnosiłam także o przeliczenie emerytury na podstawie art. 114 ustawy.


      Wnoszę o oddalenie apelacji organu rentowego, utrzymanie w mocy wyroku Sądu Okręgowego w Suwałkach z dnia 18 czerwca 2019 r. i zobowiązanie Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Białymstoku do przeliczenia mi emerytury z zastosowaniem aktualnych wskaźników (zwaloryzowanego kapitału początkowego i składek na rok 2019 i dalszego trwania życia według tablic dla mojego aktualnego wieku 66 lat.

      Z poważaniem
      podpis

      Zał. 3 odpisy pisma


      Usuń
    10. Komentarz nad projektem pisma pojawił się równocześnie, jeśli tak, to trzeba wykasować zdanie o art. 83a ust. 1

      Usuń
    11. Ślicznie dziękuję,ucieszyło mnie bardzo, że są serdeczne i tak nawzajem pomocne panie, na pewno skorzystam, pozdrawiam z całego serducha,Natalia

      Usuń
    12. Do 18.11, wykasowałam te zdanie , dziękuję, jakby cokolwiek jeszcze poprawić czy dopisać , chętnie skorzystam , dziękuje N.

      Usuń
    13. Do Natali z 12:31
      Do SA można skierować pisemne odniesienie do treści zawartej w pisemnej apelacji ZUS,której kopię powinnaś otrzymać z SO w Suwałkach wraz z zawiadomieniem o złożeniu takiej apelacji przez ZUS.Na wstępie takiego odniesienia,oświadczenia (pisma procesowego)"Wnoszę o oddalenie apelacji ZUS i podtrzymanie w mocy wyroku SO w Suwałkach,przywracającego mi prawo do ponownego wyliczenia emerytury i nakazującego organowi emerytalnemu w Suwałkach wykonanie tego wyroku zgodnie z orzeczeniem TK z dnia 6 marca 2019." Nie pisz,że popierasz czy zgadasz się z treścią wyroku, bo to wynika z samego wniosku o ooddalenie apelacji. W dalszej części możesz użyć kontrargumentów p-ko argumentom jakich użył ZUS w celu unieważnienia lub zmiany wyroku. W piśmie tym nie należy poruszać kwesti sposobu wyliczenia emerytury,gdyż to określa ustawa o FUS,a ZUS musi się stosować do tych przepisów.Ponadto z kwesti spoobu wyliczenia,sąd nie może ingerować po za zaleceniem zastosowania właściwych współczynników dalszego trwania życia według obowiązujących przepisów.
      Wnioski tego typu należy umieszczać w treści odwołań od decyzji wydanych przez ZUS.Złożone póżniej do sądu nie będą przez Sąd Okręgowy rozpoznane,lecz zostaną przesłane do ZUS.Natomiast SA dokona tylko analizy dowodów,dokumentów i wydanego przez SO wyroku oraz zasadności apelcji i jej treści pod względem zgodności z przepisami prawa i wydanych orzeczeń TK czy SN.

      Usuń
    14. Komentarz anonimowego z 18:11 jest wadliwy poniewaz art. 83a ust. 1 znajduje w sprawie zastosowanie. W ust. 4 podane jest tylko kiedy nie jest stosowany. Przywolywany jest w wyrokach sadowych dlatego w zaproponowanym pismie mozna go zostawić. To jeszcze bardziej podkresla, że ustawy emerytalne znajduja zastosowanie. Ponadto przepisy kpa spelniaja role uzupelniajaca a nie wiodącą. Pismo zsproponowane jest zwiezle i merytoryczne. Zwrocilabym jeszcze uwagę Sądu, że organ przyznając wydanie decyzji z naruszeniem prawa jednoczrsnie uznaje ze nie popelnil błędu. Dowodzi to dopuszczanie mozliwosci naruszania norm prawnych przy wydawaniu decyzji. Dolacza sie 2 kopie. Jedna jest do akt sprawy a druga dla strony (ZUS).

      Usuń
    15. Do 19.23 kochaniutka u góry pod moim wyrokiem jest też umieszczona przez Jolę apelacja organu rentowego

      Usuń
    16. 19:31
      Odnośnie stwierdzenia:
      "Zwrocilabym jeszcze uwagę Sądu, że organ przyznając wydanie decyzji z naruszeniem prawa jednoczrsnie uznaje ze nie popelnil błędu. Dowodzi to dopuszczanie mozliwosci naruszania norm prawnych przy wydawaniu decyzji"

      to ryzykowne jest takie kategoryczne stwierdzenie.
      Stwierdzenie, że decyzja została wydana z naruszeniem prawa należy rozumieć w kontekście wznowienia postępowania, upływu terminu 5 lat i wyraźnego wskazania w art. 151 § 2 kpa, natomiast nie oznacza to celowego naruszania przepisów przy wydawaniu decyzji.

      Usuń
    17. Pani Natalio, jeszcze raz zwracam się do Pani z prośbą o podanie sygnatury wyroku w Suwałkach.Kończy mi się czas na napisanie pisma procesowego do sądu, a nie mogę powołać się na ten wyrok bez sygnatury. Maria

      Usuń
    18. 12:23
      Nie jestem Natalią, ale Pani Mario, proszę nie przesadzać, powołać się Pani może i bez sygnatury, sądy się kontaktują, to dla Sądu nie jest trudne do ustalenia. No gdyby ten wyrok jeszcze nie został wydany lub Pani o nim nie wiedziała, to na by się wtedy pani powołała?
      Każdy ma na względzie własną sprawę, pani Natalia też nie chciałaby pogorszyć swojej sytuacji, czy to tak trudno zrozumieć? Każdy udostępnia o sobie tyle informacji ile chce.
      To nie jest tak, ze od podania tej sygnatury zależy wynik Pani sprawy. Jak ma Pani wygrać, to wygra i bez tego. Gdy była sprawa Natalii, to nie było jeszcze przecież tego wyroku, też go nie powołała, i wygrała. Trzeba się skupić na istocie sprawy.

      Usuń
    19. Z tego co wiem nie można się powoływać na coś wyczytane w internecie bez podania wiarygodnych danych.Zrozumiałam, ze Pani Natalia sobie nie zyczy powoływania się na wyrok w jej sprawie. Szanuję to i nie wykorzystam w moim piśmie, chociaż trochę szkoda, bo argumenty sadu mocne. Maria

      Usuń
    20. Do 19:31, 19:45
      Od Anonimowy z 18:06.Było to tylko moje zdanie,oparte jednak na komentzrzach i wykadni tych przepiów przez prawników.Ponadto proponuję zapoznać się z uzasadnieniem wyrokiem SO w Warszwie VII U 1465/16.W dalszym ciągu zdania nie zmieniam,gdyż art.83 dotyczy innych decyzji wydanych przez ZUS,Należą do nich decyzje i orzyznaniu zasiłku chorobowego,decyzje o odmowie umorzenia zaległych składek itp.Nie oznacza to,że odradzam powowoływania się na ten przepis,pozostawiam każdemu wolny wybór.

      Usuń
    21. Ale poprosić mozna, Pani Natalia moze też odmówić. uszanuję jej decyzję i nie będę sie powoływać na ten wyrok. A Pani nie ma racji, że w piśmie procesowym można się powoływać na coś co się pezeczytało w internecie, bez podania źródła. Maria

      Usuń
    22. 16:51
      Pani Mario, proszę nie przeinaczać moich wypowiedzi. Nigdzie nie napisałam, że w piśmie procesowym można się powoływać na coś co się przeczytało w internecie, bez podania źródła.
      Napisałam natomiast, że może Pani powołać wyrok bez sygnatury [jaki sąd go wydał i kiedy]. Ten wyrok nie jest czymś przeczytanym w internecie, tylko realnie wydanym wyrokiem przez konkretny sąd i konkretnego dnia, w określonej sprawie. W internecie na tym blogu został tylko udostępniony.

      Usuń
  12. Dostałam pismo z Sądu Okręgowego.mam 2 tygodnie na udzielenie odpowiedzi .ZUS przedstawił hipotetyczne wysokość emerytury bez odliczeń z zastosowaniem wskaźników z 2013 r.Emerytura wyszła mniejszą od obecnie pobieranej.Bardzo proszę o wzór odpowiedzi.Termin rozprawy mam na 9 października .W gąszczu wpisów na blogu nie potrafię odnaleźć wzoru.Pozdrawiam Ania

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. 15:35
      Droga Aniu, na pewno potrafisz odnaleźć, nikt nie ma gotowego wzoru na zawołanie, tylko musi go przygotować i poszukać.

      Usuń
    2. Wezwanie na rozprawe wraz z odpowiedzią ZUS na moje odwołanie w sprawie negatywnej odpowiedzZUS o wznowienie po wyroku TK

      Usuń
    3. Dziękuję już znalazłam. Ania

      Usuń
    4. do 15:35
      Z bardzo oszczędnych informacji wnioskuję, że należy pani do przedawnionych. Nie wiem jakie argumenty podnosiła Pani w swoim odwołaniu, ale w przypadku przedawnionych kluczowe znaczenia ma udowodnienie przez ZUS daty doręczenia decyzji z 2013 r., a nie tylko sugerowanie się przez ZUS datą wydania tej decyzji. Jest wiele przypadków, gdy decyzje były doręczane nawet po dłuższym okresie od wydania.
      Jeśli ZUS w odpowiedzi na odwołanie użył takiego argumentu, że minął termin 5 lat, to można teraz w piśmie do SO odnieść się do tego.
      ZUS nie udowodnił, kiedy faktycznie doręczono ci przedawnioną decyzję.
      ZUS uzasadnił odmowę upływem 5-letniego terminu określonego w art. 146 kpa, ale w żaden sposób tego nie udowodnił. Nie podał, ani kiedy ta decyzja została do ciebie wysłana, ani kiedy ty ją otrzymałaś.
      Jako decydującą datę ZUS przyjął datę wydania decyzji, tymczasem bieg 5-letniego terminu określonego w art. 146 kpa liczy się co do dnia od udowodnionej daty doręczenia decyzji Tobie.
      Terminu doręczenia nie można domniemywać, musi on być wskazany konkretnie, a nie przyjmowany w sposób szacunkowy według ilości dni określonych w przepisach o doręczaniu przesyłek przez pocztę. Przepisy o doręczaniu przesyłek regulują normy prawne, ale nie stanowią żadnego dowodu na doręczenie przesyłki.
      Dowodem na doręczenie przesyłki jest np. zwrotne potwierdzenie odbioru, ale w uzasadnieniu odmownej decyzji nie ma o tym o ogóle mowy.

      Usuń
    5. 15:35

      Nie podałaś bliższych informacji, więc trudno jest coś radzić, może będą przydatne komentarze z poprzedniego postu
      3 września 2019
      Wykorzystajmy kolejną "ostatnią" szansę

      5 września 2019 18:16
      i
      5 września 2019 19:16.

      Pozdrawiam.

      Usuń
    6. Do 20:08 z dnia 07.09.
      Takiego argumentu można użyć pod warunkiem,że osoba odwołująca czy składająca wcześniej inne pisma nie powoływała się na wydaną decyzję z określeniem dnia jej wydania czy nawet otrzymania.

      Usuń
    7. 11:08
      Data wydania nie ma tu znaczenia, służy tylko do określenia, identyfikacji decyzji. Od napisania do wysłania może minąć trochę czasu, nawet z powodów obiektywnych, np. zwolnienie lekarskie, urlop albo strajk na poczcie.
      Nie wiem jakich kto używał argumentów, ale to jest pytanie podstawowe, pierwsze i od odpowiedzi na nie zależy szereg dalszych rzeczy. Każdy organ czy sąd jak dostaje sprawę to najpierw sprawdza czy jest właściwy do załatwienia a zaraz potem, czy pismo (skarga, odwołanie) złożone zostało w terminie. Jeden dzień po terminie i zostaje odrzucone.
      Tak samo tutaj trzeba bardzo skrupulatnie wyliczyć ten 5-letni termin, samo powołanie się na decyzję oznacza tylko, że decyzja o ogóle doszła, została doręczona, ale KIEDY? Oto jest pytanie.

      Usuń
    8. 11:31 z 08.09.2019
      Jednak trzeba mieć głowę na karku,aby nie narobić sobie szkody.Przed sądem zeznania składa się po uprzednim uprzedzeniu o odpowiedzialności za złożenie fałszywych zeznań.Jeśli ZUS lub sąd po analizie dokumentów dojdzie do wniosku,że zeznania nie polegają na prawdzie to może zawiadomić prokuraturę.

      Usuń
  13. Do mądrzejszych ode mnie.

    Orzeczenie o niezgodności z konstytucją dotyczy kobiet które nabyły prawo do emerytury na podstawie art. 46.

    Mama jest z 1953, i na decyzji o przyznaniu emerytury z 2013 roku jest informacja o przyznaniu jej na podstawie art 24 z dnia 17 grudnia 1998. Czy to oznacza, że wyrok trybunału jej nie dotyczy?



    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Dodam, że w 2008 roku została przyznana "emerytura" o sygnaturze E na podstawie ustawy z dnia 17 grudnia 1998 [dz.u.z 2004 r.nr 39, poz. 353 ze zm], natomiast nie a konkretnego artykułu. Wcześniej od 2003 r. uzyskała świadczenia przedemerytalne.

      Już nic z tego nie rozumiem i obawiam się, sprawa może być przegrana.

      Usuń
    2. A jaka sprawa, jeśli można wiedzieć?

      Usuń
    3. Sprawa w sądzie. Po prostu na decyzji z 2008 r. nie mam informacji na jakiej podstawie (konkretny art.) jest przyznana emerytura o symbolu E. Decyzja z 2013 r. oczywiście zawierała pomniejszona kwotę emerytury o pobrane wcześniej świadczenia.

      Usuń
    4. Wyrok TK dotyczy tych kobiet z rocznika '53 ktore spelnily pewne warunki do konca 2008 r.i przyznano im emeryture wczesniejsza (o symbolu E) na podstawie art 46 w zw. z art. 29. Niestety ZUS nie wskazywal szczegolnego przepisu ustawy ale jako podstawę prawną decyzji podawal całą ustawe. Po osiagnieciu powszechnego wieku emerytalnego (wowczas byl to wiek podwyszony) obliczono Twojej mamie emeryture na podstawie art 25 - 26 ustawy i potracono pobrane wczesniejsze emerytury w zwiazku z art 25 ust. 1b ustawy.
      Nie napisales w zwiazku z czym prowadzone jest postepowanie sadowe. Trudno cokolwiek doradzac jezeli nie ma pelnych informacji.

      Usuń
    5. 22:07
      Jeżeli decyzja z 2013 r. to minął 5-letni termin do wznowienia, nawet gdyby paragrafy były odpowiednie

      Usuń
    6. 22:28
      Emeryturę przyznano na podstawie art. 24 - komentarz z 20:40

      Usuń
    7. Przyznano na podstawie art. 24 ust. 1 ale obliczono na podstawie art 25 - 36 z zastosowaniem art. 25 ust. 1b

      Usuń
    8. Z jakiego powodu sprawa jest w sądzie? Chyba nie z powodu braku art., tylko z powodu odmowy uchylenia decyzji z 2013 po wznowieniu postępowania z uwagi na upływ terminu art. 146 kpa.
      Jeśli tak, to trzeba wnioskować na podstawie art. 114 ustawy, szlak jest przetarty.

      Usuń
    9. Dziękuję wszystkim za odpowiedz i zwłaszcza Anonimowy września 2019 22:28

      Sprawa jest w sądzie z powodu odmowy uchylenia decyzji z 2013 r. Rozprawa wyznaczona na listopad. Obecnie rozważam wysłanie pisma o zawieszenie postępowania do czasu wyjaśnienia kwestii ustawy, bo nawet jak sprawa będzie wygrana to zus się odwoła i trafi do apelacji

      Starałem się ustalić na jakiej podstawie została przyznana emerytura w 2008 r. i czy to był art 46 w zw. z art. 29. ponieważ jest to w mojej opinii istotne w kontekście wyroku trybunału. Nigdy się nie zajmowałem kwestiami prawnymi, emerytalnymi, a mama ze względu na wiek, wzrok sama tego nie ogarnie.

      Usuń
    10. 23:58
      To nie można było napisać tak od razu? Jak widać z komentarzy doszliśmy do tego przed pojawieniem się komentarza z 23:58, p. Grzegorz nas przetestował, ale nie zawsze jest czas i ochota na takie łamigłówki.

      Usuń
    11. Anonimowy 8 września 2019 00:12

      Nikt nikogo nie testował, próbowałem ustalić czy mamy podstawy do prowadzenia sprawy w sądzie. Potrzebowałem komentarza takiego jak ten od Anonimowy 7 września 2019 22:28, który mi rozjaśnia umysł. Teraz pozostaje mi ustalenie na jakiej podstawie ZUS przyznał mamie w 2008 r. emeryturę, bo konkretnego paragrafu tak jak ktoś zauważył ZUS nie wskazywał. Zresztą moja pierwsza nieprecyzyjna wiadomosc była wysłana, gdyż dwa dzieciaki kilkuletnie pomagały przy pisaniu

      Usuń
    12. 12:00
      Proponuję lekturę wcześniejszych postów tego blogu, a także o tematyce emerytalnej blog Jotownia:
      https://jotownia.wordpress.com, to się pan wyszkoli na eksperta :)

      Usuń
    13. Panie Grzegorzu;
      To organ jest dla emeryta a nie emeryt dla organu.
      Skoro wiec ZUS jako podstawę prawną wskazal całą ustawe czyli wszystkie przepisy w niiej zawarte to emeryt z tych przepisow ma prawo skorzystac.
      Moze wiec wybrac sobie przepisy ustawy ktore sa odpowiednie do jego sprawy.
      Niech potem ZUS zada pytanie dlaczego akurat te. Ano dlatego, ze je przywolal. Prawo dziala jednakowo w obie strony.
      Bo niby dlaczego emeryt mialby byc gorszy od organu.
      Rowniez mam takie decyzje.

      Usuń
    14. Oni w tym ZUS-ie mają tyle spraw, że nie mają czasu zastanawiać się nad takimi drobiazgami, to są przecież gotowe druki, aby usprawnić pracę

      Usuń
    15. ZUS ma chyba błogosławieństwo na takie decyzje z uwagi na ogrom spraw, podobnie jak na wysyłanie zwykłych listów z decyzjami z uwagi na oszczędność przy takiej ilości przesyłek

      Usuń
  14. Kochane powiedzcie mi czy jak ustawa juz bedzie I czy sady moga cos wiecej orzec niz przewiduje ustawa.Drugie pytanie jest takie jezeli przedawnione wogole nie wniosly sprawy do sadu po uchwalonej ustawie moga ubiegac sie o przeliczenie Dziekuje.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Kochana, ale powymyślałaś pytania!

      pytanie 1.
      A któż to może wiedzieć, niezbadane są wyroki sądowe!

      pytanie 2.
      Jeszcze nie wiadomo co ta ustawa uchwali, to jest dzielenie skóry na żywym niedźwiedziu! Jeśli ustawa tak uchwali, to będą mogły.
      Teoretycznie powinno tak być, a jak będzie to czas pokaże.


      Usuń
    2. Do 20:40 i 22:29
      Z treści orzeczenia TK wynika,że dotyczy kobiet z rocznika'53,które przeszły na emeryturę na podstawie art.46 ustawy.Artykuł 46 wprowadza szczególne rozwiązania ustawowe określające uprawnienia i warunki do wcześniejszego przejścia na emeryturę,przez osoby urodzone w latach 1949 - 1968.Uprawnienia te wynikały z treści art.29, 32, 33 i 39 zawartych w treści art.46.
      Z uzasadnienia orzeczenia wyroku TK wynika,że przejście na em.wcz.z art.46 w zw.z art.29 było -w warunkach reformy z 1999 r. - jednym ze szczególnych rozwiązań.Art.46 zawiera w swej treści jeszcze trzy kolejne takie szczególne rozwiązania.Z prawnego i logicznego punktu widzenia należy przyjąć,że przejsćcie na em.wcz. na podstawie art.46 w zw.z art 32 też jest jednym ze szczególnych rozwiązań.Takim samym rozwiązaniem będzie użycie art.33 i 39.Dlatego w zadanym pytaniu prawnym,w wyroku TK jak też w art.25 ust.1b ustawy o FUS wykazano tylko sam art.46,który w swej treści obejmuje art.29, 32, 33 i 39.Dlatego twierdzenie, że wyrok TK obejmuje tylko kobiety z rocznika 1953 które przeszły na em.wcz.na podstawie art.46 w zw.z art.29 jest bezprawną ingerencją w treść orzeczeni TK przez ZUS.Używanie takich bezpodstawnych argumentów przez ZUS ma na celu ograniczyć ilość adresatów określonych w wyroku P 20/16.W III części uzasadnenia wyroku wielokrotnie stwierdza się,że dotyczy kobiet z rocznika 1953,które nabyły prawo na podstawie art.46.Również w obiegu prawnym używa się jako podstawy art.46 ustawy.Tak wpisano w uzasadnieniu postanowienia SN I UK 37/18( III UZP 5/19)gdzie zaznaczono,że wyrokiem TK została uchylona norma prawna art.25 ust.1. dotycząca kobiet z rocznika 53,które przeszły na em.wcz.na podstawie art.46.

      Usuń
    3. Silnie to wszystko skomplikowane, tyle przepisów prawnych, które pozostawiają szerokie pole do wszelakich interpretacji. I pomyśleć, że kiedyś wystarczył tylko Dekalog.

      Usuń
    4. Zus nie uwzględnia kobiet które przeszły na emeryture wcześniejsza na podst art 46 w związku z art 32 m.innymi nauczycielek. Jest to bezprawne gdyż TK wymienia tylko art 46 bez wyszczegolnienie innych warunków. Chodzi o to aby wyplacic jak najmniej pieniędzy, mam nadzieje że po Ustawie się to zmieni WJ

      Usuń
    5. 11:24
      A nauczyciele to nie mają przypadkiem Karty Nauczyciela? Jeśli chcą przechodzić na emeryturę na ogólnych warunkach (fakt, mają wybór), to zlikwidować tę Kartę.

      Usuń
    6. Ale TK orzeka tylko w zwiazku z zadanym pytaniem prawnym. Pytanie prawne dotyczylo kobiety z rocznika '53 ktorej upraenienia emerytalne ustslono na podstawie art 46 w zw.z art 29.Sad w Szczecinie uznawal jeszcze art 50 ktory nie mial zastosowania w sprawie. Chyba dlatego ZUS teraz jest taki madry.

      Usuń
    7. 11:39
      ZUS tylko wykonuje przepisy prawa, jeśli robi to mądrze i kompetentnie to o to chodzi, aby tak właśnie, profesjonalnie załatwiał nasze sprawy. Strona ma zawsze możliwość odwołania, zaskarżenia itd, więc ZUS-owi wiele organów nadrzędnych patrzy na ręce, jak Trybunał zawyrokował, tak ZUS orzeka. I co tu dorabiać jakieś teorie bez pokrycia. Proponuję popracować w organie rentowym to będzie wiadomo wszystko jak sprawy widać z drugiej strony biurka.

      Usuń
    8. do 11:39
      Sytuacja z art. 50 jest o tyle prosta, że nie jest on wymieniony w art. 46. Art. 46 wymienia art. 29, 32, 33 i 39.

      Usuń
    9. ZUS nie bez powodu czekał na uzasadnienie wyroku TK i teraz traktuje wyrok TK i jego uzasadnienie jako całość. W uzasadnieniu wyroku TK wielokrotnie precyzuje, że dotyczy on art. 46 w związku z art. 29.

      Usuń
    10. Ja jako nauczycielka przeszłam na em wczes z art 46 w związku z art 29- 30 lat pracy i 55 lat nie z Karty Nauczyciela i nie z art 29 i także tego Zus nie uwzględnia kwalifikujac mnie pod art 29. / Nie był mi potrzebny bo miałam wiek i staz/ Poczekam jeszcze do wejścia w życie Ustawy WJ

      Usuń
    11. 12:07
      Bo to jest całość, jak jest tylko sam wyrok wydany np. przez SO po rozpatrzeniu odwołąnia to także nikt go nie może skarżyć do SA wcześniej, niż dopiero po sporządzeniu do niego uzasadnienia. W ogóle nie wiem, jak można myśleć, ze jest w tym coś nieprawidłowego.
      Decyzja też ma swoje uzasadnienie, i to i faktyczne, i prawne, to są elementy, które każda decyzja czy wyrok musi mieć, to są wymagane przepisami elementy tych aktów prawnych. W przeciwnym razie byłoby bezprawie, każdy by sobie orzekał dowolnie, a nawet samowolnie, skoro nie trzeba uzasadniać.

      Usuń
    12. 11:50;
      Masz rację ale tylko czesciowo.
      Poniewaz, jak zakladam, jestes pracownica ZUS to masz prawo powiedziec o pracy wlasnej. Nawet Ci chyba do glowy nawet nie przychodzi jak pracownicy ZUS (ci przy okienkach) traktuja petenta. Nalezy juz na wstepie zaznaczyc kim sie jest i pani zmienia swe oblicze, a przepisy prawa maja inne interpretacje. Znajomi to nawet otrzymuja odpowiednie wskazowki czy wniosek nalezy zlozyc a zlozony moze lepiej wycofac.

      Usuń
    13. Do anonim. z 11.39 pytanie prawne dotyczyło kobiet urodzonych w 1953r które prawo do em wczes nabyła na podst art 46 i art 50.Wyrok -tylko kobiety urodzone w 1953r które prawo do emerytury nabyły na podst art 46. Nie ma podanych innych artykułów to Zus dostał poleceń by zawęzić do art46 w związku z art 29 i robi to bezprawnie .

      Usuń
    14. 12:21
      A jaka jest podana podstawa prawna w decyzji przyznającej emeryturę wcześniejszą?

      Usuń
    15. 12:30
      Możesz wierzyć lub nie, ale nie jestem pracownikiem ZUS, staram się tylko obiektywnie spojrzeć na sprawę.

      Usuń
    16. Do 12.44 Tylko Ustawa z 17 12. 1998r Dz Ustaw z 2004 r nr 39 poz 353 ze zmianami i tutaj można teraz różnie interpretowac jak wygodnie na korzyść Zusu

      Usuń
    17. Miało być do anonim. 12.21

      Usuń
    18. 12:58
      Powinno być określone dokładnie, trzeba było kwestionować po doręczeniu decyzji, decyzja jest już prawomocna, niby małe niedopatrzenie a teraz ma wymierne skutki finansowe. Jeśli ZUS odmówi pozostaje odwołanie, sąd rozstrzygnie.
      Są jednak i takie wyroki, które mówią, że to nie jest naruszenie prawa, przepis konkretny nie musi być powołany, wystarczy że taki jest w powołanej ustawie. Ale nawet jeżeli takie są, to nie stanowią one wykładni prawa, dotyczą tylko konkretnych spraw, w których zostały wydane.

      Usuń
    19. Teraz jestem pierwszakiem, w decyzji z lipca o em powszechnej odjeto pobrane emeryt. uzasadniając ze jest to em naucz z art 32 chociaż jak juz pisałam w 2009r mialam ponad 31 lat pracy i żaden art.32 i Karta Nauczyciela nie były mi potrzebne do uzyskania em wczesniejszej Wniosek o em powszechna-wycofałam i na razie czekam na ustawę. Zeby przejść na em z Karty Nauczyciela trzeba było się zwolnić z pracy, ja nadal pracowałam.

      Usuń
    20. 13:21
      Gratuluję, tornister pierwszak ma? :)
      Nauczyciele są świadomymi emerytami, no bo jeśli nie oni to kto?

      Usuń
    21. Oczywiście ze ma , ze świadomością jeszcze jako tako i hej do przodu!Życzę zdrówka i dalszej pogody ducha☺

      Usuń
    22. Jeżeli art.25 ust.1b w swej treści zawiera wymienione art.bez wyróżników,np.art.46,który dotyczy między innymi kobiet z 1953r,o czym także w uzasadnieniu bez ograniczania ich wyróżnikiem art.29.
      Sformuowane pytania prawnego w związku z odwołaniem się emerytki z podst.art.46 w zw.z art.29,wcale nie oznacza,że pytanie prawne musi zawierać ten wyróżnik.Pytanie jak i udzielenie na nie odpowiedzi musi być tylko związane w zakresie
      w jakim od tej odpowiedzi zależy wydanie wyroku.Już sama podstawa wynikająca z art.46 jest wystarczającą,skoro ten sam art.46 bez wyróżnika znajdujący się w art.25 ust.1b też był wysarczający. Potwierdza to zadane pytanie prawne,którego nie zakwestionował TK,czyli spełniało wszystkie przesłanki określone prawem. Wydanie wyroku związanego z pytaniem prawnym nie oznacza,że dotyczy tylko sprawy jenostkowej.Dotyczy wszystkich spraw podobnych i adresatów,czyli kobiet z rocznika 53 i podstawy prawnej art.46.Takich samych przesłanek,które należało spełnić do 31.12.2008 r.
      Jeżeli zdaniem ZUS dotyczy tylko kobiet,które mają emeryturę na mocy art.46 w zw.z art 29,to moim zdaniem art.46 znajdujący się w treści art.25 ust.1b też dotyczył tylko kobiet ur.1953 roku,które nabyły emeryturę na podstawie art.46 w zw.art.29,gdyż art.32, 33 i 39 nie są tam wyróznione.

      Usuń
    23. Do 11:39 z dnia 08.09.
      Z uzasadnienia wyroku TK P 10/06 wynika,że przedmiotem w pytaniu prawnym może być zakwestionowany taki przepis,którego wyeliminowanie z porządku prawnego w wyniku wyroku TK,wywrze wpływ na rozstrzygnięcie sprawy przez pytający sąd.
      Tego rodzaju wyrok TK zgodnie z art.190 ust.1
      Konstytucji ma moc powszechnie obowiązującą,a zatem stwierdzenie niekonstytucyjności konkretnego przepisu powoduje,że nie może być zastosowany nie tylko w tej sprawie w związu z którą zadano pytanie,ale w żadnej innej.Orzeczenia TK mają powszechny obowiązujący charakter i rozstrzygają nie tylko w indywidualnych relacjach prawnych pomiędzy stronami procesu,ale zawierają treść adresowaną do kręgu adresatów,tak jak każda inna norma prawna.

      Usuń
  15. Po lekturze bloga nasuwa mi się taka refleksja, że wiele osób oczekuje porady nie podając istotnych dla sprawy informacji. Nie znając stanu faktycznego sprawy trudno doradzać. Czasami są to tylko niedbale rzucone jakieś hasła. Nikt tutaj nie jest na etacie doradcy, każdy z nas ma szereg swoich spraw, udzielający porad również. Trzeba tak wyciągać te informacje, niejednokrotnie oczekujący porady wręcz robi łaskę, że coś odpowie, tak jakby się czegoś obawiał, że powie za dużo,a przecież żadnych danych osobowych nikt nie wymaga, chodzi tylko o fakty dotyczące sprawy. Każdy zna swoją sprawę, ale inne osoby wiedzą o niej tylko tyle, ile zostanie podane w komentarzu.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Natomiast mi nasuwa się taka, że każdy tutaj przy pisaniu komentarza wybiera opcje anonimowy,jakby to rzeczywiście miało zapewniać anonimowość. Wszystkie nicki zalewają się, powodując chaos przy lekturze. Jakby nie można było wybrać drugiej opcji "nazwa", która obliguje podanie nicka.

      Usuń
    2. 13:49
      no właśnie, dlaczego wybrałaś opcję "anonimowy" (z angielska: "unknown")? ;)))

      Usuń
    3. 1 Unknown nie znaczy anonimowy, tylko nieznany, więc Twoje tłumaczenie jest błędne.

      2. Nie wybrałem opcji anonimowy, ponieważ wówczas nie pojawiłoby się unknown.

      3. Nie trzeba mieć konta, aby się podpisać, wystarczy wybrać opcję "nazwa/URL"

      Usuń
    4. A jak za każdym razem poda się inna nazwę to co to zmieni? Raz napisze Frania, drugim razem Frania zmieni się w Hania, albo Mania, przecież to są zmyślone imiona, pozornie będą wypowiedzi różnych osób a tak naprawdę jednej, może nawet dyskutować sama ze sobą!

      Usuń
    5. 21:42
      bardzo wyrafinowane - wybrać "unknown" lub "known" i pozostać anonimowym ;)

      Usuń
    6. Anonimowy 8 września 2019 21:57

      A jak za każdym razem poda się taki sam w miarę unikalny nick to chyba jednak zmieni, chyba że Tobie już wszystko jedno skoro i tak nie rozumiesz idei.

      Usuń
    7. 21:50
      Known o "unikalnym" nicku, czyżby ironia zawarta w komentarzu nie została przez ciebie zrozumiana?

      Usuń
  16. Zbliża się bardzo ważny tydzień w sejmie co prawda nie wszyscy czekają na uchwalenie ustawy I nie każdy będzie zadowolony ale Panie przedawnione wreszcie będą traktowane jak nieprzedawnione

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Jestem przedawniona po odjęciu wypłaconych dalej wcześniejsza wyższa,nic w sumie nie wychodzi i nie cieszy.Jak nie patrzeć ..upa z tyłu.

      Usuń
  17. Panie , poprawcie jeszcze raz moje pismo procesowe , mam sprawę w Sądzie Apelacyjnym , gdyż ZUS się odwołał. Pisałam wczoraj , dzisiaj trochę poprawiłam, nie wiem czy ująć art 83a ust.1
    Sąd Apelacyjny w Białymstoku
    III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych
    ul. Mickiewicza 5
    15-950 Białystok



    Odwołujący: Natalia
    Organ rentowy:
    Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Białymstoku

    dot. (sygn. sprawy: ........./19
    Termin: 01.10.2019


    Pismo procesowe

    Wnoszę o oddalenie apelacji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Białymstoku i podtrzymanie w mocy wyroku Sądu Okręgowego III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Suwałkach z dnia 18 czerwca 2019 r., sygn. akt ..../19 , przywracającego mi prawo do ponownego wyliczenia emerytury i nakazującego organowi emerytalnemu wykonanie tego wyroku zgodnie z orzeczeniem TK z dnia 6 marca 2019r.
    Złożyłam wniosek o wznowienie postępowania. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Białymstoku odmówił mi uchylenia decyzji, jak sam stwierdził, wydanej z naruszeniem prawa i jednocześnie uznaje ,że nie popełnił błędu. Dowodzi to dopuszczanie możliwości naruszania norm prawnych przy wydaniu decyzji.
    Sąd Okręgowy w Suwałkach wyrokiem z dnia 18 czerwca 2019 r. ustalił mi prawo do przeliczenia emerytury przyznanej mi decyzją z dnia 18 lutego 2014 r. z pominięciem w podstawie obliczenia emerytury sumy kwot pobranych emerytur wcześniejszych.
    Zawarty w apelacji organu rentowego zarzut, że w sprawie, w związku z art. 124 i art. 180 ustawy emerytalnej, powinny być stosowane przepisy kpa, a nie art. 114 ustawy, jest nie zasadny
    Zgodnie z przepisami ustawy emerytalnej przepisy kpa w sprawach emerytalnych są stosowane wtedy, „jeżeli ustawa nie stanowi inaczej”. W przedmiotowej sprawie ustawa umożliwia zastosowanie przepisów art. 114 ust. 1 pkt 6. W swoim wniosku o wznowienie wnosiłam także o przeliczenie emerytury na podstawie art. 114 ustawy.
    Wnoszę o oddalenie apelacji organu rentowego, utrzymanie w mocy wyroku Sądu Okręgowego w Suwałkach z dnia 18 czerwca 2019 r. i zobowiązanie Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Białymstoku do przeliczenia mi emerytury z zastosowaniem aktualnych wskaźników.



    Z poważaniem


    Zał. 3 odpisy pisma






    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Natalia, patrz komentarz 14:53. Pomyłkowo wkleiło się na szarym polu.

      Usuń
  18. To jaki jest cel dla przedawnionych wnosząc sprawe do sadu, narażać państwo na dodatkowe koszty. Na początku pan Borowski dawał jakąś nadzieje, teraz to wszystko ucichło. Borowski się wycofał prym wiedzie pan Zieleniecki i w końcu nie wiadomo co będzie.Przepraszam jak pomyliłam nazwiska.

    OdpowiedzUsuń
  19. Natalia, wklejam Ci poprawioną wersję tego pisma. Naniosłam poprawki według wczorajszej dyskusji. Akapit z naruszeniem prawa pominęłam, gdyż to nie było celowe, rozmyślne działanie z premedytacją, tylko stwierdzenie wynikające z procedury wznowienia, kiedy minie termin 5-lat (art. 146 kpa). Jedno zdanie zostawiłam, ono wystarczy.
    Już go więcej nie ulepszaj, napisz, wyślij, Sąd i tak już pewnie wie, co ma zrobić po zapoznaniu się z aktami. to pismo czy jest, czy go nie ma chyba nie ma większego znaczenia. Napisałaś, to ok, dowodzi to, iż sprawa jest dla Ciebie ważna, ale też nie ma co przeceniać możliwości pisma.
    Wszystkie nagłówki są dobrze, tu tylko treść zasadnicza.
    Porób odstępy między akapitami, aby nie zlewały się w jedną całość, będzie lepiej czytać.

    Niniejszym wnoszę o oddalenie apelacji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Białymstoku i podtrzymanie w mocy wyroku Sądu Okręgowego III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Suwałkach z dnia 18 czerwca 2019 r., sygn. akt ..../19 przywracającego mi prawo do ponownego wyliczenia emerytury i nakazującego organowi emerytalnemu wykonanie swego wyroku zgodnie z orzeczeniem Trybunału Konstytucyjnego z dnia 6 marca 2019 r.

    Po wejściu w życie wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 6 marca 2019 złożyłam do organu rentowego, Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Białymstoku, skargę o wznowienie postępowania.

    Organ rentowy decyzją z dnia ................., znak: ............... odmówił mi uchylenia decyzji, jak sam stwierdził, w świetle wyroku Trybunału wydanej z naruszeniem prawa.

    W wyniku rozpoznania mojego odwołania Sąd Okręgowy w Suwałkach wyrokiem z dnia 18 czerwca 2019 r. ustalił mi prawo do przeliczenia emerytury przyznanej mi decyzją z dnia 18 lutego 2014 r. z pominięciem w podstawie obliczenia emerytury sumy kwot pobranych emerytur wcześniejszych.

    Organ rentowy wydany wyrok zaskarżył. We wniesionej apelacji zarzucił m.in. niewłaściwe zastosowanie art. 114 ustawy emerytalnej. Jego zdaniem w przedmiotowej sprawie, w związku z art. 124 i art. 180 ustawy emerytalnej, powinny być stosowane przepisy kpa.
    Moim zdaniem zarzut taki jest nie zasadny, gdyż przy rozpatrywaniu spraw emerytalnych przepisy kpa są stosowane tylko pomocniczo i tylko wtedy,
    „jeżeli ustawa nie stanowi inaczej”.

    W przedmiotowej sprawie ustawa umożliwia zastosowanie przepisów art. 114 ust. 1 pkt 6. Poza tym w swoim wniosku o wznowienie wnosiłam także o przeliczenie emerytury na podstawie art. 114 ustawy.
    Ponadto w myśl art. 83a ust.1 ustawy ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych ponowne ustalenie emerytury regulują przepisy ustaw emerytalnych.

    Wnoszę o oddalenie apelacji organu rentowego, utrzymanie w mocy wyroku Sądu Okręgowego w Suwałkach z dnia 18 czerwca 2019 r. i zobowiązanie Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Białymstoku do przeliczenia mi emerytury z zastosowaniem aktualnych wskaźników.

    podpis

    Zał. 2 odpisy pisma

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Dziękuję bardzo,w najbliższych dniach wyślę, dam znać po rozprawie apelacyjnej.Jeszcze raz dziękuję i pozdrawiam N.

      Usuń
    2. Natalio, wobec wątpliwości pisowni, zmień "nie zasadny" zarzut na "bezzasadny" zarzut.
      Jak w tym dowcipie:
      - Jak się pisze wtorek?
      - Pisz we środę!

      Usuń
    3. https://jaksiepisze.pl/nie-zasadny-czy-niezasadny/

      Usuń
    4. pisze się razem NIEZASADNY

      Usuń
    5. 16:27
      Ta witryna nie umożliwia bezpiecznego połączenia, nie otwiera się u mnie. Proszę podać wynik

      Usuń
    6. Nie ma to jak burza mózgów!

      Usuń
    7. Dziękuję , poprawiłam na bezzasadny. Natalia, pisze do anonim.z 16.13

      Usuń
    8. Ale slowo "niezasadny" jest lepiej brzmiace w tym kontekscie.

      Usuń
    9. ;)

      https://sjp.pwn.pl/sjp/niezasadny;2490333.html

      Usuń
    10. 17:12

      "Nie zasadny" zarzut brzmi nie tylko lepiej, ale też od początku był też poprawnie napisany!

      16:34
      Natalio, "nie zasadny" jest poprawnie, to jest zaprzeczenie, 17:21 odpowiedział prawidłowo, które słowo wybierzesz "bezzasadny" czy "nie zasadny" to już Twój wybór.

      Przy okazji nadmienię, że zasady pisowni zmieniają się i z tego powodu nie zawsze wszystko jest oczywiste. Rada Języka Polskiego mogłaby tu wykład zrobić, jej szefowa p. prof. Katarzyna Kłosińska w radiowej trójce miała, może nadal ma, świetne audycje "Co w mowie piszczy". Bardzo ciekawe i słucha się z przyjemnością.

      Usuń
    11. Natalio,
      ponieważ miałaś obiekcje czy wstawić art. 83 ust 1 usus cxy nie teraz gdy pismo jest jest gotowe prawie do wyslania, "komputer odpalony" przesylam Ci wyrok SN gdzie mowa o stosowaniu tegoz artykulu. Wyjasnienie może przydac sie innym tzw. przedawnionym paniom. Żebyś nie poczula ogromu tego prawniczegp jezyka ogranicz sie do ustalen SN.
      Jest to wyrok SN z dnia 6 czerwca 2013 r. sygn. II UK 343/12.

      Usuń
    12. Poprawiłam tak jak było w pierwszej wersji tzn. "nie zasadny" bo mi też jakoś lepiej brzmiało,wyślę któregoś dnia, a paniom wielkie ukłony z podziękowaniem,pozdrawiam N.

      Usuń
    13. Cytat z ww. wyroku SN:

      "W świetle tego stanowiska wniosek „o wznowienie postępowania” w indywidualnej sprawie zakończonej uprzednio prawomocną decyzją organu rentowego dotyczącą przebiegu ubezpieczeń (art. 83 ust. 1 pkt 2 ustawy o systemie ubezpieczeń), z powołaniem się na „nowe okoliczności faktyczne lub nowe dowody istniejące w dniu wydania decyzji”,podlega rozpoznaniu w trybie przewidzianym w art. 83a ust. 1 lub 3 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, a nie na podstawie art. 145 k.p.a.Ani organ rentowy, ani sąd ubezpieczeń społecznych nie jest związany podstawą prawną wskazaną we wniosku „o wznowienie postępowania”, bowiem wystarczającą przesłanką zastosowania art. 83a ust. 1
      ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych jest wskazanie przez stronę przyczyn „wznowienia” odpowiadających podstawom ponownego ustalenia prawa lub zobowiązania wymienionym w tym przepisie.Artykuł 83a ust. 1 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych nie określa granic czasowychwydania decyzji w przedmiocie ponownego ustalenia prawa lub zobowiązania stwierdzonego decyzją organu rentowego, co oznacza, że może ona być wydana w każdym czasie, jeżeli zostaną spełnione przesłanki wskazane w tym przepisie (por. np. wyroki Sądu Najwyższego z 2 kwietnia 2009 r., III UK 86/08, OSNP 2010, nr 21-22, poz. 268 oraz z dnia 9 marca 2011 r., III UK 86/10, LEX nr 818611)".

      Usuń
    14. Do 20.51, jest w piśmie zastosowany art 83 ust 1,dziękuję i uściski ode mnie,N

      Usuń
    15. I jeszcze mam pytanie,czy za te moje pismo procesowe co napisałam i będę wysyłać do sądu apelacyjnego muszę tez coś uiszczać? Natalia

      Usuń
    16. 21:31
      Nie, uiszcza ten, co wnosi apelację, czyli ZUS.

      Usuń
    17. Co do zasady, to płaci ten, kto wnosi apelację, ale czy ZUS za apelację płaci, czy jest zwolniony z opłaty, to nie wiem, bo w sumie ZUS jako jednostka państwowa i sąd powszechny też państwowy, to Państwo płaciłoby Państwu

      Usuń
    18. Natalia, sorry, że myślę tak na raty i ciągle coś nowego, przyszło mi do głowy, że na końcu zdania z tym art. 83a ust. 1 trzeba w nawiasie podać sygnaturę tego wyroku SN z dnia 6 czerwca 2013 r. sygn. II UK 343/12.

      Ponadto w myśl art. 83a ust.1 ustawy ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych ponowne ustalenie emerytury regulują przepisy ustaw emerytalnych (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 6 czerwca 2013 r. sygn. II UK 343/12).

      Usuń
    19. c.d.
      Dwa razy jest słowo "ustawy", jedno wykasuj, na pewno już to zrobiłaś

      Usuń
    20. Do anonimowej 22.09 ,Droga Pani do tego pisma procesowego dopiszę,dziękuję bardzo. N

      Usuń
    21. Nie jest konieczne wskazywanie sygnatyry wyroku SN poniewaz podalam go jako jeden z przykladow by pokazac jak stosuja go sądy.

      Usuń
    22. 09:09
      Ale chyba nie zaszkodzi, aby podeprzeć stanowisko, że tak wskazuje orzecznictwo, i to Sądu Najwyższego

      Usuń
    23. do 09:09
      Im więcej wskaże się wyroków zawierających pożądane dla sprawy stanowisko tym lepiej, na orzecznictwo powołują się i wyroki, i adwokaci i inni

      Usuń
    24. Ależ oczywiscie, że mozna dodac ale sa nawet wyroki gdzie sądy wprost stawiaja ustawy emerytalne przes art 124 ustawy emerytalnej i 180 kpa ktore ZUS przywolal w skardze kasacyjnej.

      Usuń
  20. Przed wysłaniem pisma trzeba sprawdzić pisownię wyrazu "Nie zasadny pisze się chyba razem.
    Pozdrawiam

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Prośba do pań nauczycielek, które piszą na blogu o wyjaśnienie pisowni: nie zasadny czy niezasadny zarzut?

      Usuń
    2. https://jaksiepisze.pl/niezasadny-czy-nie-zasadny/

      Usuń
    3. ;)
      ta jest bezpieczna:
      https://sjp.pwn.pl/sjp/niezasadny;2490333.html

      Usuń
    4. 17;17
      Może i bezpieczna, chciałam zobaczyć, wyświetliło mi się:
      Ta witryna jest nieosiągalna!

      To tylko u mnie tak, czy wszędzie? Dobrze, że blog jest, póki co, osiągalny :)




      Usuń
  21. Odpowiedzi
    1. Jako przymiotnik to razem - niezasadny a jako zaprzeczenie to oddzielnie - nie zasadny.

      Usuń
    2. Nie z przymiotnikami pisze się RAZEM co to znaczy zaprzeczenie! do jakiej szkoły chodzilas!?

      Usuń
    3. 09:59
      Pora skorygować wiadomości :)

      Przed przysłówkami wtedy, gdy partykuła nie jest nie tylko zaprzeczeniem, ale też wprowadza przeciwstawienie

      46.10.
      Partykułę nie jako wykładnik zaprzeczenia piszemy rozdzielnie przed przysłówkami wtedy, gdy partykuła nie jest nie tylko zaprzeczeniem, ale też wprowadza przeciwstawienie:
      nie dobrze, ale wspaniale;
      nie źle, lecz dobrze;
      nie mądrze, tylko głupio.
      O szczególnych przypadkach pisowni rozdzielnej — zob. 46.13.

      https://sjp.pwn.pl/zasady/179-46-10-Przed-przyslowkami-wtedy-gdy-partykula-nie-jest-nie-tylko-zaprzeczeniem-ale-tez-wprowadza-przeciwstawienie;629528.html

      Usuń
    4. Przypadki szczególne z ww. 46.13.
      Partykułę nie jako wykładnik zaprzeczenia piszemy rozdzielnie przed PRZYMIOTNIKAMI i imiesłowami przymiotnikowymi wtedy, kiedy:
      a) partykuła nie jest nie tylko zaprzeczeniem, ale też wprowadza przeciwstawienie:
      nie czarne, ale białe;
      nie dobry wybieg, lecz wprost idealny;
      nie rozpiłowany, tylko rozcięty.

      Usuń
    5. do 09:59
      Tak jest, linijką po łapach i do kąta klęczeć na grochu!
      Gdybyś nie zrozumiała, to to jest sarkazm czyli ironia, czyli nie masz racji.

      Usuń
    6. )9:59
      "Nie z przymiotnikami pisze się RAZEM co to znaczy zaprzeczenie! do jakiej szkoły chodzilas!?"

      Zaprzeczenie to jest zanegowanie, dementi,
      przeciwieństwo, antyteza, odwrotność.

      Na gruncie omawianej sprawy strona zaprzecza zasadności zarzutów, uważa, że nie są zasadne, czyli są nie zasadne.

      Zdaje się, że autorka komentarza z 09:59 nawet jak chodziła do jakiejś szkoły, to nie była na tej lekcji :)

      Usuń
    7. Kobiety;
      to nie są wyklady z jezyka polskiego. Myślę, ze zainteresowana majaca komputer znajdzie sobie odpowiedni wyraz, ktory użyje w pismie. Kultura wymaga by nie instruowac nikogo dlaczego jakis wyraz nalezy napisac z "nie" razem czy osobno.

      Usuń
    8. Popieram,jak można kilkanaście wpisów poświęcić na takie przepychanki słowne,mamy ważniejsze sprawy.

      Usuń
    9. Był problem pisowni, każdy jak mógł tak pomagał, ale tekst "do jakiej szkoły chodzilas!?" nie ma niczego wspólnego z merytorycznym wyjaśnieniem.

      Hania zwróciła uwagę na pisownię w dobrej wierze i z jak najlepszym zamiarem, aby pismo do SA poprawnie było napisane, natomiast czym innym jest przytoczona wyżej złośliwa i prześmiewcza uwaga, tym bardziej, że jej autorka nie ma racji odnośnie omawianej pisowni. Twój komentarz powinien być skierowany do 09:59, a nie ogólnie do kobiet.

      Usuń
    10. Do 13.21 kochaniutka napisane wysłane ,rozdział zamkniety, czekam na rozprawę,pozdrawiam,N

      Usuń
    11. Ślicznie dziękuję.
      Pozdrawiam

      Usuń
  22. niezasadny «niczym nieuzasadniony»
    • niezasadność

    OdpowiedzUsuń
  23. Słownik PWN niezasadny ,niczym nieuzasadniony

    OdpowiedzUsuń
  24. Czy to prawda że od 21 sierpnia koszt uzasadnienia wyroku z sadu wynosi100 zl

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. 18:54
      Prawda.
      Po zmianach każde uzasadnienie wymaga uiszczenia opłaty stałej w kwocie 100 zł. Strony, którym uzasadnienie jest potrzebne do zaskarżenia orzeczenia, z reguły na tym nie stracą, ponieważ opłata zaliczona zostanie na poczet opłaty od środka zaskarżenia. Mówiąc prościej – opłata 100 zł wydatkowana na uzasadnienie obniży nam późniejszy koszt opłaty np. od apelacji.
      Przykład: Zaskarżamy wyrok w zakresie oddalenia kwoty 2000 zł. Opłata od apelacji wynosić będzie w takiej sytuacji 100 zł. Bowiem od ustawowych 200 (patrz: powyższa tabela) należy odjąć 100 zł,
      które uiściliśmy na poczet opłaty od sporządzenia uzasadnienia.

      Jest fragment świeżutkiego artykułu z DGP opublikowany dzisiaj o 16.00 na stronie

      https://prawo.gazetaprawna.pl/artykuly/1429142,koszty-sadowe-sprawy-cywilne-oplata-od-pozwu-uzasadnienie.html

      Usuń
  25. Jak ,to jest,że ZUS z jednej strony broni się przed wypłceniem emerytur na skutek swoich błędnych interpretacji przepisów,a z drugiej strony znajduje pieniądze na 13 emeryturę. W przyszłości ma być też 14 emerytura. Zarówno ja jak i panie też nie dotałyśmy 13 emerytury w 100%, tylko 50% swojej emerytury brutto.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Zależy od stanu budżetu, uszczelniono VAT itd, itp.
      Wypłata regularnych emerytur generuje dużo większe wydatki niż jednorazowe świadczenie, i to tylko 50% jak piszesz. To są na razie takie obietnice, a ile z tego zostanie zrealizowanych to zobaczymy,będą pieniądze w budżecie to będzie wypłata dodatkowych emerytur, a jak nie, to z pustego i Salomon nie naleje.
      Od października b.r. jest obniżka PIT z 18% na 17%, to parę groszy skapnie

      Usuń
  26. Jeśli w będzie trzynastka i czternastkato będą limity do wysokości pobieranej emerytury czyli nie wszyscy dostaną

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Czyli nazwy trzynastka i czternasta wprowadzają w błąd, bo jeżeli nie dla wszystkich, to będzie to jakieś świadczenie, ale nie trzynastka czy czternastka. Te nazwy oznaczają dodatkową wypłatę w wysokości pobieranej pensji, albo emerytury, a nie okrojone świadczenie

      Usuń
    2. ... albo brak nawet tego okrojonego świadczenia

      Usuń
  27. Ustawa przepadła. Sejmowa Komisja PSR nie zajmie się naszą ustawą. To już pewne!

    OdpowiedzUsuń
  28. Jeżeli tak sądzisz na 100 % że Sejm w tej kadencji nie zajmie się ustawa to podaj źródło z którego to zaczerpalas.

    OdpowiedzUsuń
  29. Może nie dajmy się zwariować. Przed chwilą weszłam na stronę Sejmu. Bądźmy dobrej myśli.

    OdpowiedzUsuń
  30. Infomacja potwierdzona pod nr 22 694 18 51. Komisja nie zajmie się naszą ustawą. To koniec.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Czemu nikt z zainteresowanych nie zadzwoni do Komisji jeszcze dzisiaj?

      tel. (22) 694-18-51 lub (22) 694-26-58

      Usuń
  31. Juz pol roku zwlekaja w koncu sie przedawni . Chyba im o to chodzi aby nic nie dac, sami za posiedzenia wzieli I to nie male pieniadze z nszych podatkow. Maja wszystko w nosie.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Jeszcze niedawno na tym blogu były liczne głosy przeciw projektowi ustawy w obecnym brzmieniu, że jeśli ma być taka jak teraz, to lepiej żeby jej nie było. Może ktoś was wysłuchał?

      Usuń
    2. Niektórych ta ustawa zadowoli nie wszyscy mogą być pierwszakami sa też przedawnione

      Usuń
  32. 11 wrzesnia. Porządek obrad może być uzupełniony. Czytaj pkt 10.

    OdpowiedzUsuń
  33. 1109 o godz 11 posiedzenie komisji do spraw petycji PETw sprawie zmiany przepisów odnoszących ssie do uchylenia decyzji wydanej na podstawie aktu normatywnego uznanego przez TK za niezgodny z KostytucjaRP

    OdpowiedzUsuń
  34. Ale cześć kobiet przedawnionych jakieś pieniądze dostaną.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Jakieś pieniądze dostaną przecież to żenada przeliczyli nam.emeryturę powszechną wyszła mniejsza i została zawieszona więc nie jakieś pieniądze powinniśmy dostać a takie jakie by zostały przeliczone na dzień złożenia skargi po wyroku TK pozdrawiam

      Usuń
  35. Tak się zastanawiam,czy nie należałoby złożyć zawiadomienia o popełnieniu przestępstwa niedopełnienia obowiązków lub przekroczenia uprawnień przez urzędnika jakim jest pracownik ZUS.Urzędnik musi stosować się do obowiązujących przepisów prawa.Nie może zmieniac treści orzeczeń sądów i Trybunału czy działać na szkodę ubezpieczonego,gdy przepisy są niejednoznaczne.Taki sposób działania narusza zasadę zaufania do państwa i stanowionego prawa.Jest działaniem na szkodę obywatela a zarazem organów państwa.Nadszedł chyba czas aby położyć temu bezprawiu kres.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. A tryb odwoławczy już wykorzystałeś? Kasacja w SN wyroku też była? Wszystkich oskarżysz?

      Usuń
    2. Nie wszystkich tylko ZUS bo prawo jest jednakowe dla.wszystkich a ZUS chyba o tym zapnial

      Usuń
    3. 07:57
      Ale decyzja z niewłaściwie zastosowanym prawem może być uchylona w postępowaniu odwoławczym przez Sąd Okręgowy, z kolei wyrok SO można skarżyć do SA i jest jeszcze SN. Któryś z tych organów na pewno zauważy i poprawi, ZUS nie jest ostatnią instancją tylko pierwszą.

      Usuń
    4. To nie ja będę oskarżać,złożę tylko zawiadomienie do prokuratury na konkretną podpisaną na decyzji osobę,ewntualnie na jej przełożonego.Dalsze czynności w tej sprawie i ewntualne oskarżenie nie należą już do mnie.Złożenie zawiadomienie nie jest swiązane z tryben odwoławczym czy też kasacją.Wystarczy,że mam przypuszczenie,że urzędnik nie dopełnił swoich obowiązków lub je przekroczył.Niedopełnienie lub przekroczenie obowiązków może nastąpić gdy urzędnik stosuje się do wytycznych swoich przełożonych i nie stosuje przepisów prawa.
      Skorzystam z wszystkich srodków odwoławczych łącznie T.Spr,nie zapomnę też o wyborach.

      Usuń
    5. 18:01
      Nie znam się na tym, ale czy urzędnik ma w ogóle możliwość nie stosowania się do wytycznych przełożonych? W żadnym zakładzie pracy urzędnicy nie prowadzą żadnej swojej polityki w żadnej sprawie, od tego są właśnie przełożeni, urzędnik jest od wykonywania poleceń przełożonych.

      Usuń
  36. Gdyby ustawa przepadła to i w sądach nic się nie wywalczy. Oby ustawa przeszła to może cokolwiek będzie lepiej a i sądy będą orzekać wiarygodnie, a tak jesteśmy w zawieszeniu. Ewa

    OdpowiedzUsuń
  37. https://wiadomosci.onet.pl/kraj/terlecki-sejm-przerwie-obrady-i-wznowi-je-po-wyborach/dz4be4p

    OdpowiedzUsuń