Projekt ustawy emerytalnej skierowany do kosultacji

Drodzy Państwo

           Senacki projekt ustawy emerytalnej przygotowany po wyroku Trybunału Konstytucyjnego w sprawie P 20/16 został skierowany do konsultacji Prokuratora Generalnego i Rady Nadzorczej ZUS.

6.         2019-07-15       Senat

Senacki projekt ustawy ozmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych

MK-020-1323(2)/19

przedstawiciel wnioskod.:
sen. Marek Borowski

Dotyczy przywrócenia większej podstawy obliczenia emerytury urodzonym w 1953 r. ubezpieczonym którzy pobierali wcześniejszą emeryturę bez obiektywnej wiedzy, że kwoty wcześniej pobranej emerytury pomniejszą emeryturę powszechną i stanowi wykonanie wyroku TK sygn. akt P 20/16

15-07-2019 skierowany do opinii BL;
15-07-2019 skierowany do opinii BAS - zgodność z prawem UE;
23-07-2019 skierowany do konsultacji (PG i RNZUS) 

https://www.sejm.gov.pl/Sejm8.nsf/agent.xsp?symbol=PROJNOWEUST&NrKadencji=8&Kol=D&Typ=UST

http://orka.sejm.gov.pl/Druki8ka.nsf/Projekty/8-020-1323_2-2019/$file/8-020-1323_2-2019.pdf

               Nie pozostaje nam nic innego, niż nadal pisać nasze uwagi do projektu ustawy emerytalnej, skierowane do Marszałków Sejmu, Posłów, a także do Prokuratora Generalnego I Rady Nadzorczej ZUS

Zbigniew Ziobro Minister Sprawiedliwości Prokurator Generalny

Ministerstwo Sprawiedliwości

Al. Ujazdowskie 11, 00-950 Warszawa

tel. (22) 52 12 888

e-mail: kontakt@ms.gov.pl

https://pk.gov.pl/kontakt/

Rada Nadzorcza Zakładu Ubezpieczeń Społecznych

Aktualnie Rada Nadzorcza ZUS składa się z 11 osób. Są to:

·         członkowie Rady powołani na wniosek ministra właściwego do spraw zabezpieczenia społecznego w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych:

·         Justyna Adamczyk;

·         Marcin Zieleniecki;

·         członkowie Rady powołani na wniosek reprezentatywnych organizacji pracodawców:

·         Iwona Sroka (Pracodawcy RP);

·         Grzegorz Baczewski (Konfederacja Lewiatan);

·         Robert Gwiazdowski (Związek Przedsiębiorców i Pracodawców);

·         Jan Klimek (Związek Rzemiosła Polskiego);

·         Wojciech Nagel (Związek Pracodawców BCC);

·         członkowie Rady powołani na wniosek reprezentatywnych organizacji związkowych:

·         Bogdan Grzybowski (OPZZ);

·         Bogdan Kubiak (NSZZ „Solidarność”);

·         Józef Ryl (Forum Związków Zawodowych);

·         członek Rady powołany na wniosek ogólnokrajowej organizacji emerytów i rencistów:

·         Elżbieta Ostrowska (Polski Związek Emerytów, Rencistów i Inwalidów).

Od początku kadencji funkcję Przewodniczącego Rady pełni Marcin Zieleniecki. Funkcje zastępców Przewodniczącego sprawują Grzegorz Baczewski i Bogdan Kubiak.

Adres Centrali Zakładu Ubezpieczeń Społecznych:
ul. Szamocka 3, 5
01-748 Warszawa

Biuro Rady Nadzorczej

tel. 667 25 78

https://www.zus.pl/o-zus/o-nas/organy-zus/rada-nadzorcza-zakladu

https://www.zus.pl/o-zus/kontakt/centrala-zakladu

https://www.zus.pl/o-zus/o-nas/organy-zus/rada-nadzorcza-zakladu

                    Nasza koleżanka „renpa” przedstawiła swoje pismo do sądu. Dziękuję bardzo.

”Przygotowałam w oparciu o informacje z forum;-) i porady mec. Giedrojcia (dziękuję) pismo do sądu, podtrzymujące wniosek o odwołanie decyzji z 2014 r. i ponowne przeliczenie emerytury bez stosowania art.25, z uwzględnieniem waloryzacji i najkorzystniejszego wskaźnika dożycia - proszę o komentarze, czy coś poprawić. Wiem, że pismo jest długie, ale stwierdziłam, że skoro ZUS przygotował 2 strony A4 uzasadnienia odmowy - nie mogę nie docenić ich pracy...”

             W odpowiedzi na pismo z dnia ... niniejszym podtrzymuję moje odwołanie od odmownej decyzji organu rentowego w sprawie ponownego przeliczenia emerytury powszechnej, zarzucając jej:

1. naruszenie prawa materialnego, poprzez niezastosowanie przepisu art. 114 ust. 1 pkt 1 ustawy o emeryturach i rentach z FUS (dalej: „ustawa”) na skutek błędnego przyjęcia, że nie zostały ujawnione nowe okoliczności istniejące przed wydaniem decyzji z 10.01.2014 r., które mają wpływ na wysokość świadczenia emerytalnego ;

2. naruszenie prawa materialnego poprzez niezastosowanie przepisu art. 114 ust. 1 pkt 6 ustawy na skutek błędnego przyjęcia, że nieprawidłowe obliczenie wysokości świadczenia emerytalnego nie nastąpiło na skutek błędu organu rentowego, choć zastosowanie przepisu ustawy, który nie był zgodny z Konstytucją i który nie obowiązywał, co jedynie deklaratoryjnie później stwierdził Trybunał Konstytucyjny, stanowiło obiektywny błąd w stosowaniu prawa materialnego przez organ rentowy ;

3. naruszenie prawa materialnego poprzez niezastosowanie przepisu art. 8 i art. 190 
ust. 4 Konstytucji 

wnoszę o:

I. zobowiązanie organu rentowego do przedstawienia dowodu z daty doręczenia decyzji;

II. na podstawie art. 47714 § 2 k.p.c. o zmianę zaskarżonej decyzji, poprzez uchylenie decyzji o przyznaniu emerytury z dnia... i nakazanie organowi rentowemu wydania nowej decyzji, ustalającej wysokość świadczenia emerytalnego 
z pominięciem przy jej wydawaniu stosowania art. 25 ust. 1b ustawy o emeryturach 
i rentach z FUS; uwzględniając zwaloryzowany kapitał i składki oraz najkorzystniejszy wskaźnik dożycia dla ubezpieczonej w wieku 65+

UZASADNIENIE:

I. W odpowiedzi na złożone przez mnie odwołanie od decyzji organu rentowego z dnia ... ZUS wnosi o oddalenie odwołania w sprawie uchylenia decyzji o przyznaniu emerytury powszechnej z dnia ... znak ENP/...i stwierdza, że ponieważ: „.. od dnia doręczenia decyzji z dnia ... (wysłanej w dniu ...r.) upłynęło 5 lat, nie jest możliwe uchylenie decyzji.” 

Zgodnie z art.71 a) ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych: „1. Zakład może przesyłać pisma i decyzje listem zwykłym. 2. W razie sporu ciężar dowodu doręczenia pisma lub decyzji, o których mowa w ust. 1, spoczywa na Zakładzie.”

Wobec powyższego wnoszę o przedłożenie przez organ rentowy dowodu 
na dzień doręczenia decyzji o przyznaniu emerytury powszechnej.

II. Składając odwołanie od decyzji ZUS o przyznaniu mi emerytury powszechnej 
w oparciu o uzasadnienie wyroku z dnia 06.03.2019 r. sygn. Akt P 20/16, gdzie Trybunał Konstytucyjny wyraźnie wskazuje, że: „Skutkiem niniejszego wyroku jest prawo wznowienia postępowania z mocy art. 190 ust. 4 Konstytucji dla wszystkich kobiet objętych zakresem orzeczenia Trybunału. Przepis ten otwiera drogę do sanacji konstytucyjności sytuacji prawnych, w których zastosowanie art. 25 ust. 1b ustawy 
o FUS wywołało konsekwencje zakwestionowane przez Trybunał. Z powszechnego charakteru wyroków TK, o którym mowa w art. 190 ust. 1 Konstytucji i utraty mocy obowiązującej zaskarżonego przepisu (art. 190 ust. 3 Konstytucji), wynika, 
że możliwość rozstrzygnięcia sprawy z pominięciem derogowanego przepisu odnosi się zasadniczo do wszystkich spraw, w których niekonstytucyjny przepis był podstawą orzeczenia o prawach osób uprawnionych, bez względu na to, kto i w jakim trybie zwrócił się do Trybunału z odpowiednim żądaniem.
                        Jak wielokrotnie podkreślano w orzecznictwie TK, pojęcie „wznowienia postępowania”, o którym mowa w art. 190 ust. 4 Konstytucji ma szersze znaczenie niż pojęcie „wznowienia” w sensie technicznym, przewidziane w odpowiednich procedurach regulowanych w ustawach i obejmuje wszelkie instrumenty proceduralne stojące do dyspozycji stron, organów i sądów, wykorzystanie których umożliwia przywrócenie stanu konstytucyjności orzeczeń” (zob. np. postanowienie z 14 kwietnia 2004 r., sygn. SK 32/01, OTK ZU nr 4/A/2004, poz. 35).
             W niniejszej sprawie prawo sanacji konstytucyjności może być zrealizowane 
w dwojakim trybie. Postępowania zakończone wydaniem wyroku przez sądy pracy 
i ubezpieczeń społecznych mogą być wznowione na podstawie art. 4011 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. – Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. z 2018 r. poz. 1360, 
ze zm.). Natomiast osobom, które nie odwołały się od decyzji wydanych przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych przysługuje wznowienie postępowania na podstawie art. 145a ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego 
(Dz. U. z 2018 r. poz. 2096, ze zm.) w związku z art. 124 ustawy o FUS. Wznowienie 
w tym kontekście oznacza prawo do skorzystania ze środków proceduralnych zmierzających do wydania w zakończonej sprawie nowego rozstrzygnięcia, opartego 
na stanie prawnym, ukształtowanym po wejściu w życie orzeczenia Trybunału 
(por. wyrok TK z 7 września 2006 r., sygn. SK 60/05, OTK ZU nr 8/A/2006, poz. 101). W celu zagwarantowania jednolitych zasad zwrotu świadczeń należnych uprawnionym, ustawodawca powinien wprowadzić odpowiednie regulacje w tym zakresie. Trybunał pragnie jednocześnie podkreślić, że niewydanie takiej regulacji przez ustawodawcę nie zamyka drogi do wznowienia postępowania. Oznacza to również, że do czasu wydania takiej regulacji osoby uprawnione mogą występować z wnioskami o wznowienie postępowania.”

             Z art. 114 ustawy o emeryturach i rentach z FUS wynika, że w sprawie zakończonej prawomocną decyzją organ rentowy na wniosek osoby zainteresowanej zmienia decyzję i ponownie ustala prawo do świadczeń lub ich wysokości, jeżeli m.in.:

1) po uprawomocnieniu się decyzji ujawniono nowe okoliczności istniejące przed wydaniem tej decyzji, które mają wpływ na prawo do świadczeń lub ich wysokość;

6) przyznanie świadczeń lub nieprawidłowe obliczenie ich wysokości nastąpiło na skutek błędu organu rentowego. Zmiana może nastąpić bez względu na upływ jakichkolwiek terminów, skoro z przepisu art. 114 ust.1 f) wynika, że przepisu ust.1 e) nie stosuje się, jeżeli w wyniku zmiany decyzji osoba zainteresowana nabędzie prawo do świadczenia w wyższej wysokości. Wznawiać postępowanie rentowe można wielokrotnie i w każdym czasie. Jest to instytucja prawa ubezpieczenia społecznego, która reguluje w sposób odrębny – szczególny i korzystający z pierwszeństwa w stosunku do przepisów k.p.c i k.p.a. – przesłanki ponownego ustalania prawa do emerytury i jej wysokości. Stwierdzenie po uprawomocnieniu się decyzji organu rentowego przez Trybunał Konstytucyjny, że dany przepis ustawy był niekonstytucyjny jest przecież jednoznaczne z ujawnieniem „po fakcie” nowej okoliczności, która – jako taka (niekonstytucyjność od samego początku) – istniała już przed wydaniem decyzji ZUS. 
             Ponadto zastosowanie przez organ rentowy przepisu ustawy, który nie był zgodny z Konstytucją i który nie obowiązywał, co jedynie deklaratoryjnie później stwierdził Trybunał Konstytucyjny, stanowi obiektywny błąd w stosowaniu prawa materialnego. W tym wypadku nie chodzi przecież o winę ZUS, który mógł sobie nie zdawać sprawy z tego, że stosowany przezeń przepis nie jest zgodny z Konstytucją, ale błąd obiektywny, nawet nieuświadomiony, acz popełniony. To zaś z pewnością się stało, skoro właśnie błędnie, z naruszeniem prawa, organ rentowy zastosował przepis, który nie był żadnym obowiązującym prawem.
         W związku z powyższym wnoszę jak na wstępie, uznając iż odwołanie jest zasadne i konieczne.