Pana Krzysztofa słów kilka...

Kochani  „zawieszeni”  blogowicze

Witam wszystkich po kolejnej przerwie. Z uwagi na zbliżający się termin (lipiec) ślubu mojej młodszej córci, nie mam za wiele czasu na dyskusję i śledzenie spraw na blogu. Ale chciałbym przypomnieć kilka spraw o których pisałem już wcześniej, a o których sporo osób nie pamięta albo nie chce pamiętać.
Sprawa pierwsza – sądy.
W naszym porządku prawnym nie obowiązuje zasada precedensu, żaden sąd nie jest związany wyrokiem innego sądu, nawet w identycznej sprawie. Sądy I-szej i II-ej instancji nie muszą orzekać tak jak inne sądy i jak SN, choć najczęściej to robią, bo wiedzą, że jeśli dojdzie do skargi kasacyjnej to SN orzeknie wg własnej linii orzecznictwa. Dlatego powoływanie się na wyroki innych sądów najczęściej nic nie daje. Natomiast jest rzeczą istotną to, o czym pisał na blogu „Prawnik”. Sądy w naszych sprawach masowo łamią zasadę dyspozycyjności, jaka je zgodnie z kpc obowiązuje, zapominają, że nasze sprawy to sprawy cywilne, gdzie gospodarzami są strony, a sąd ma być tylko arbitrem. Jeżeli strona, czyli ZUS, uznała, że emeryta dotyczy wyrok TK i wznowiła mu wypłatę bieżącej emerytury, to co do zasady uznała jego roszczenie, a sąd nie ma prawa w to ingerować (niestety sądy nagminnie to robią, stając się rzecznikiem interesu ministra finansów i  łamią przez to wszelkie zasady, ale uważają, że na to pozwala im „niezawisłość”) i orzekać o zwrocie zaległej emerytury na podstawie własnego zdania, o tym, kogo dotyczy wyrok TK, a kogo nie.  Dlatego kochani nie dziwmy się żadnym wyrokom, apelujmy i składajmy (jak nas stać) skargi kasacyjne i pamiętajmy o półrocznym terminie na skargę do ETPCz od dnia wyroku sądu II-giej instancji.  Trochę przykro to pisać, ale osoby w dniu 22 listopada 2012 r. już nie pracujące, które nie mają wznowienia bieżącej emerytury, są w dużo gorszej sytuacji, tu sądom nie można zarzucić złamania zasady dyspozycyjności, mogą orzekać jak chcą.

Sprawa druga (bo dostaję sporo takich listów) to kasacje składane przez ZUS.
Pisałem kilka razy, żeby nie wydawać zwróconych zaległych do dnia upływu terminu jaki ZUS ma na złożenie skargi kasacyjnej, a jeśli ją złoży, to raczej zablokować kasę na jakiejś lokacie i czekać do rozstrzygnięcia sprawy przez SN. Jesteśmy przekonani o tym, że to my mamy rację, ale musimy poczekać, aż potwierdzi to SN swoim wyrokiem. Spłacanie kredytu, wycieczka i wakacje za granicą, pomoc dzieciom,  to ważne dla nas sprawy, ale gdzieś „wisi” ewentualność zwrotu tych wypłaconych, jeśli SN podzieli pogląd o tym, że wyrok obowiązuje dopiero od 22 listopada 2012 i należy o tym pamiętać.

Sprawa trzecia – ustawa rekompensacyjna.
W odpowiedzi na interpelację pani poseł Hrynkiewicz minister Bucior wspomina o „trwających” w resorcie pracy, pracach nad projektem takiej ustawy. To jedyna nasza nadzieja, że właśnie taki projekt wyjdzie z MPiPS i przez Radę Ministrów trafi do Sejmu, wtedy może wszyscy zaległe dostaną. Natomiast chciałem „ostudzić” nadzieje tych, którzy liczą na inicjatywę ustawodawczą Senatu w naszej sprawie. Uważam, że z uwagi na to,  że w Senacie bezwzględną większość ma PO, to projekt ustawy rekompensacyjnej z Senatu nigdy do Sejmu nie wyjdzie, będzie blokowany przez klub PO, minister finansów na to nie pozwoli.

A tak w ogóle, to życzę wszystkim wspaniałej pogody podczas zbliżającego się lata i letniego wypoczynku (z wnukami) i żadnych zmartwień i kłopotów. W miarę moich możliwości staram się wszystkim na ich listy odpowiadać, a na blog wrócę pewnie dopiero od sierpnia.

pozdrawiam wszystkich

Krzysztof