"KOPYTKO"

Kochani wcześniejsi emeryci  i wszyscy sprzed 8 stycznia!!!! i mający odwieszone bieżące świadczenia.
poniżej przerobione przeze mnie uzasadnienie SA w Rzeszowie, które może służyć jako „kopytko” do apelacji po oddaleniu skargi przez SO, albo jako pismo procesowe na poparcie swojego stanowiska przed rozprawą apelacyjną. (Sygn. akt III AUa 1305/12)


Z chwilą osiągnięcia 55  (60) lat życia wystąpiłam/em do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w ……... o ustalenie prawa do emerytury. Decyzją z ………200..r. organ rentowy ustalił mi prawo do emerytury i równocześnie zawiesił wypłatę świadczenia z uwagi na kontynuowanie zatrudnienia. W decyzji zawarł też informację, że w celu podjęcia wypłaty emerytury należy przedłożyć świadectwo pracy lub zaświadczenie potwierdzające fakt rozwiązania stosunku pracy z każdym pracodawcą, na rzecz którego praca była wykonywana bezpośrednio przed dniem nabycia prawa do emerytury.
Decyzją z …….. marca 2009r. (2010r.)  Zakład ponownie ustalił wysokość świadczenia i wznowił jego wypłatę od …….. 2009/10r. Pozostawałam/em w dalszym ciągu w zatrudnieniu i pobierałam/em  emeryturę zmniejszaną o kwotę maksymalnego zmniejszenia z powodu osiągania przychodu powyżej 70% przeciętnego wynagrodzenia, do dnia 30 września 2011r.            (tu każdy wpisuje swoja sytuację)
Decyzją z …. października 2011r. organ rentowy na podstawie art. 28 ustawy z dnia 16 grudnia 2010r. o zmianie ustawy o finansach publicznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U Nr 257, poz. 1726) wstrzymał wypłatę mojej emerytury od 1 października 2011r.
Sąd Okręgowy ( jak i Sąd Apelacyjny) orzekając o bezpodstawności mojego odwołania od decyzji wstrzymującej wypłatę świadczenia miał na uwadze tak przepis art. 103a, który korzystał z domniemania konstytucyjności, jak i linię orzecznictwa w tej sprawie, które z kolei miało oparcie w Wyroku Trybunału Konstytucyjnego z 22 lipca 2006r. sygn. Akt SK 45/04. Trybunał Konstytucyjny uznał wówczas, że art. 103 ust. 2a ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych jest zgodny z art. 2, art. 31 ust. 3, art. 32 i art. 67 Konstytucji RP oraz nie jest niezgodny z art. 30, art. 65 ust. 1, art. 70 ust. 5 i art. 73 Konstytucji. Przepis ten zaś zawierał identyczne uregulowanie jak art. 103a ustawy z 17 grudnia 1998r.
Stan prawny uległ zmianie z chwilą zajęcia stanowiska przez Trybunał Konstytucyjny, który wyrokiem z 13 listopada 2012r. sygn. Akt K2/12 orzekł, że art. 28 ustawy z dnia 16 grudnia 2010r. o zmianie ustawy o finansach publicznych oraz niektórych innych ustaw w związku z art. 103a ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, dodanym przez art. 6 pkt 2 ustawy z 16 grudnia 2010r, w zakresie, w jakim znajduje zastosowanie do osób, które nabyły prawo do emerytury przed 1 stycznia, bez konieczności rozwiązania stosunku pracy, jest niezgodny z zasadą ochrony zaufania obywatela do państwa i stanowionego przez nie prawa wynikająca z art. 2 Konstytucji.
To zaś oznacza, jak wyjaśnił Trybunał Konstytucyjny, że spośród emerytów ci, którzy nabyli prawo do świadczenia i jego realizacji w określonym przedziale czasowym tj. od 8 stycznia 2009r. do 31 grudnia 2010r. nie podlegają rygorom wynikającym z art. 103a ustawy o emeryturach i rentach.
Można by powziąć pewną wątpliwość, czy ja, jako osoba która prawo do emerytury nabyła od dnia  …………….. 200….r. należę do tej grupy emerytów, do których w świetle orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego, art. 103a nie ma zastosowania.
Wątpliwości te jednak zostały usunięte poprzez działania organu rentowego, który decyzją z dnia ………… 2013r. wznowił mi wypłatę świadczenia od 22 listopada 2012r. i tym samym przesądził, że należę do tej grupy emerytów, którym świadczenie winno być wypłacane, pomimo nierozwiązania stosunku pracy z pracodawcą, na rzecz którego praca była świadczona bezpośrednio przed nabyciem prawa do emerytury.
Przesądzenie o powyższym ma ten skutek, że rozpoznając sprawę wnioskodawczyni Sąd Apelacyjny jest zmuszony wziąć pod uwagę fakt wyrugowania z porządku prawnego art. 103a ustawy o emeryturach i rentach w takim zakresie, w jakim odnosił się do osób, które nabyły prawo do emerytury i jego realizacji bez konieczności rozwiązania stosunku pracy i odmowy zastosowania go jako niezgodnego z konstytucją.
W konsekwencji zaś należy przyjąć, że ubezpieczeni, którym emerytura była wypłacana pomimo kontynuowania zatrudnienia, gdyż od 9 stycznia 2009r. nie obowiązywały w tym zakresie żadne ograniczenia, w świetle orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego zachowali prawo do pobierania świadczenia.
Odnosząc się do twierdzenia organu rentowego zawartego w odpowiedzi na skargę o wznowienie postępowania, należy podkreślić, że wprawdzie w art. 190 ust. 1 i 3 Konstytucji RP wyrażona została zasada prospektywnych skutków orzeczeń Trybunału, to jednak z uwagi na wiążące stwierdzenie Trybunału Konstytucyjnego, że dany przepis pozostaje w sprzeczności z aktem prawnym wyższego rzędu, nie powinien być uwzględniany przez organy stosujące prawo przy rozpatrywaniu konkretnych spraw, a więc w odniesieniu do roszczeń przypadających za okres przed ogłoszeniem wyroku Trybunału w Dzienniku Ustaw – tak orzekał Sąd Najwyższych w orzeczeniach z 7 grudnia 2000r. III ZP/00, czy też z 23 stycznia 2007r. II PK 96/06.
Skoro zatem organ rentowy wstrzymał wypłatę emerytury od 1 października 2011r. a podjął ją od 22 listopada 2012r., uważam, ze należy (– uwzględniając moją skargę o wznowienie postępowania –)zmienić zaskarżony (wyrok Sądu Apelacyjnego), wyrok Sądu Okręgowego oraz poprzedzającą go decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w ….. i orzec , ,  że zobowiązuje się organ rentowy do wypłaty mojej emerytury za okres od 1 października 2011 r. do 21 listopada 2012 r.,  stosownie do art. 412 § 2 kpc.
Konsekwencją uwzględnienia skargi jest - na podstawie art. 98 § 1 kpc - obciążenie organu rentowego poniesionymi przez wnioskodawczynię kosztami postępowania.
pozdrawiam
Krzysztof

Drodzy Państwo!

Bardzo proszę wszystkich Państwa aby w korespondencji do Pana Krzysztofa podawali datę otrzymania wyroku  z SO.