Od Pani Danieli

Kochani Blogowicze,

Poprosiłam Naszą Adminkę Izabelę, aby wydrukowała moje podziękowanie. Może napisałabym zwyczajnie pod postem, ale moim zdaniem, byłoby za mało widoczne.  Skrytykowana niedawno za pisanie komentarza dużymi literami, że taki sposób komunikowania się w internecie jest niezgodny z zasadą „ Netykiety”, obiecałam już takiego błędu więcej nie popełnić, więc muszę być konsekwentna. Dlatego wybrałam taką formę podziękowania, ale wracam do meritum.

Moje urodziny 16 grudnia 2013r. pod względem ilości otrzymanych życzeń są niepowtarzalnym ewenementem. Takie zdarzenie dotknąć może tylko szczęściarzy, porównywalnie do wygranej w „lotka” i nie szans na powtórkę, gdyż „ nic dwa razy się nie zdarza”, jak mówią słowa piosenki. Otrzymałam życzenia urodzinowe ( imienin nie obchodzę, bo jak byłam dzieckiem, nie było takiego imienia w kalendarzu) z różnych zakątków Polski, a nawet z zagranicy.

Dzięki Wam jestem po prostu przeszczęśliwa!!!

W pierwszej kolejności dziękuję Naszej kochanej Admince – Izabeli. Kierowane do mnie życzenia urodzinowe w imieniu wszystkich blogowiczów są przepiękne i wzruszające, a bukiet kwiatów niepowtarzalny.

Dziękuję Marianowi za odwagę działania, za pomysł zainteresowania zaistniałą krzywdą „zawieszonych” emerytów senatorów z PIS-u i rewelacyjny pomysł utworzenia tego bloga, a w konsekwencji powstania wielkiego emeryckiego ruchu społecznego.

Szczególne podziękowania kieruję do „czuwającego” nad naszymi sprawami Kibica, którego słowa kierowane pod moim adresem, są nie do przecenienia, więc je zacytuję: „ … niewiele osób dostaje w urodzinowym prezencie ustawę. I to w dodatku taką, na którą miało się wpływ.”

To dla mnie wielka satysfakcja usłyszeć takie stwierdzenie od tak ważnej i godnej zaufania osoby na blogu.

Wielkie podziękowania dla moich blogowych, sprawdzonych Przyjaciółek – Teresy i Wigi, pozdrawiam również Annę ( autorkę ostatnich pism w sprawie odsetek).

Nie mogę pominąć w moich podziękowaniach moich kochanych „podopiecznych” - przepraszam, że tak ich nazwałam, ale mam nadzieję, że się nie obrażą, m.in. Mariannę, Barbarę, Annę, Bożenę, Xenefonta. Oni wyzwolili we mnie motywację i inspirację do działania.

Wiele osób składających mi życzenia w tym uroczystym dla mnie Dniu, do których miałam pocztę e-mailową, otrzymały ode mnie osobiste podziękowania z załącznikiem zdjęciowym.

Wszystkim pragnę serdecznie podziękować za zaufanie i za wiarę w ostateczne zwycięstwo!!!

Przypomnę, że najpierw wysyłaliśmy pisma w ramach konsultacji społecznych do MPi PS, do Senatu, do wszystkich związków zawodowych oraz do różnych instytucji społecznych. Tutaj należy zanotować pierwszy sukces, bowiem nastąpiła korzystna dla nas zmiana projektów ustawy. Jednak były jeszcze wątpliwości, zwłaszcza jeżeli chodzi o art. 3 projektu rządowego, który został projektem wiodącym.

Dzięki wspólnemu wysiłkowi, dosłownie „rzutem na taśmę”, przy pełnej mobilizacji blogowiczów, udało się nam skłonić posłów do zmiany brzmienia projektu ustawy, aby zapis przepisów był precyzyjny, czytelny i uniemożliwiający możliwość interpretacji. Można wyciągnąć wniosek, że setki, a może tysiące wysłanych przez nas listów, e-maili i fax-ów przyniosły oczekiwany efekt i nie było to pozbawione sensu.

Bardzo się cieszę, że wspólnie udało się nam zwyciężyć i wygrać tę sprawę. To jest nasza wspólna zasługa!

Mam nadzieję, że teraz będzie już „z górki”!

Jak już odzyskamy należne nam pieniądze, to odetchniemy z ulgą.

Jednak już teraz powinniśmy poprosić Adminkę, Xenefonta ( mieszkającego w okolicy) i Panią Marię G. z Olsztyna, aby fajnie zaplanować nasze spotkanie w Augustowie, na przykład podczas tegorocznej „Majówki”. Oczywiście jestem otwarta na inne propozycje, ale myślę, że spotkanie blogowiczów w realnej rzeczywistości, w pięknym zakątku polskiej krainy,  w miejscu zamieszkania Adminki, w Augustowie - byłoby dla nas wszystkich  niezapomnianym wspomnieniem!

Jeszcze raz dziękuję wszystkim za życzenia i serdecznie pozdrawiam!!!

Daniela