MAMO.....

Kocham cię mamo
za to, że jesteś.
Za to, że byłaś
i za to, że będziesz.
Kocham cię mamo
z mej całej mocy!
Kocham cię mamo
rano i w nocy.
Kocham cię za to,
że byłaś,
gdy pierwszy krok stawiałam!
Kocham cię
Kocham i będę kochała!

Wszystkim Mamom 

w dniu  Ich święta

życzę

wszystkiego co najlepsze

Zawieszenie emerytury

Artykuł ze strony: POLTAX

Sprawy tzw. zusowskie nigdy nie były zbyt jasne i klarowne dla ani dla aktualnych emerytów, ani dla przyszłych. Każdy kolejny rząd próbuje wdrażać swoje reformy, które w efekcie nie doprowadzają niestety do tego, aby system emerytalny był oczywisty i przychylny społeczeństwu. Media stale bombardują nas informacjami o kolejnych zawiłościach i paradoksach związanych tak ze świadczeniami emerytalnymi, jak i z samym ZUS-em. Artykuł ten nie będzie jednak dotyczył całości tego zawiłego systemu, a jedynie jednego meandru, który nota bene dotknął około 40 tysięcy polskich emerytów.

Opisywana sytuacja dotyczy osób, które jednocześnie pobierały świadczenie emerytalne i pracowały. Z dniem 1 października 2011 roku zawieszono im wypłatę emerytur. Przepisy, wprowadzone w styczniu 2011 roku zawieszały, bowiem wypłatę emerytury tym osobom. Jedynym wyjściem dla nich było rozwiązanie umowy o pracę i ewentualnie później ponowne zatrudnienie. Nie wszyscy jednak mogli sobie na to pozwolić, choćby z tego powodu, że obawiali się, że po rozwiązaniu umowy o pracę pracodawca nie będzie chciał ich ponownie zatrudnić lub zaproponuje gorsze warunki.
Krótkiego wyjaśnienia wymaga jednak dość zawiły stan prawny. Otóż na mocy art. 6 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 roku o zmianie ustawy o finansach publicznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2010 r. nr 257, poz. 1726) do ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2009 r. nr 153, poz. 1227, z późn. zm.) wprowadzony został przepis art. 103a w brzmieniu: "Prawo do emerytury ulega zawieszeniu bez względu na wysokość przychodu uzyskiwanego przez emeryta z tytułu zatrudnienia kontynuowanego bez uprzedniego rozwiązania stosunku pracy z pracodawcą, na rzecz którego wykonywał je bezpośrednio przed dniem nabycia prawa do emerytury, ustalonym w decyzji organu rentowego.". Przepis ten obowiązuje od 1 stycznia 2011 roku.
Regulacja z art. 103a jest identyczna, jak w art. 103 ust. 2a ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, która została wprowadzona do systemu prawnego ustawą z dnia 21 stycznia 2000 roku o zmianie ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych oraz ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. nr 9 poz. 118). W kwestii konstytucyjności tego przepisu wypowiadał, się Trybunał Konstytucyjny i w orzeczeniu z dnia 7 lutego 2006 roku (SK 45/04, OTK ZU-A 2006 nr 2, poz. 15) uznał, że art. 103 ust. 2a ustawy o emeryturach i rentach z FUS za zgodny z ustawą zasadniczą. Art. 103 ust. 2a ustawy o emeryturach i rentach z FUS został uchylony 8 stycznia 2009 roku. Do dnia 31 grudnia 2010 roku nie istniał wymów uprzedniego rozwiązania stosunku pracy jako warunku pobierania świadczeń emerytalnych.
Zgodnie z art. 28 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 roku o zmianie ustawy o finansach publicznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2010 r. nr 257, poz. 1726) do emerytur przyznawanych przed dniem wejścia w życie tej ustawy przepisy ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2009 r. nr 153, poz. 1227, z późn. zm.) oraz ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o emeryturach kapitałowych (Dz. U. nr 228, poz. 1507) w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, stosuje się, poczynając od dnia 1 października 2011 r. Stad też z tym dniem zawieszono wypłatę emerytur osobom, które nadal pozostawały w stosunku pracy. Wówczas zaczął obowiązywać przepis art. 103a ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.  Rozwiązanie przyjęte przez ustawodawcę w art. 28 ustawy zmieniającej z 16 grudnia 2010 roku spowodowało, że osoby które już skutecznie nabyły i zrealizowały prawo do emerytury w okresie od 8 stycznia 2009 roku do 31 grudnia 2010 roku musiały na podstawie art. 28 ustawy zmieniającej z 16 grudnia 2010 roku w związku z art. 103a ustawy o emeryturach i rentach z FUS poddać się nowej mniej korzystnej dla nich treści ryzyka emerytalnego. Zatem ubezpieczeni, którzy prawo do emerytury uzyskali po spełnieniu jedynie warunku osiągnięcia wieku oraz odpowiedniego stażu ubezpieczeniowego musieli ponownie zrealizować swoje prawo  do emerytury według nowej treści ryzyka, czyli spełnić także warunek rozwiązania stosunku pracy, aby emeryturę nadal pobierać od dnia 1 października 2011 roku.
Zamieszanie związane z tymi przepisami trwało kilka miesięcy. Emeryci stawali się coraz bardziej aktywni w tej sprawie. Utworzyli w tym celu stowarzyszenie, bloga, stronę internetową. Szukali pomocy u wszystkich wpływowych osób, do jakich udało im się dotrzeć. Sprawą tą zainteresowała się grupa senatorów, którzy zainicjowali zajęcie się tym zagadnieniem przez Trybunał Konstytucyjny.
Wyrokiem z 13 listopada 2012r. sygn. akt K2/12 Trybunał Konstytucyjny orzekł, że przepis art. 103a ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych jest niezgodny z Konstytucją. Wyrok ten został opublikowany w Dzienniku Ustaw z 22 listopada 2011 roku pod pozycją 285. Na mocy tego wyroku emeryci, którzy nabyli prawo do świadczenia i jego realizacji w określonym przedziale czasowym tj. od 8 stycznia 2009 r. do 31 grudnia 2010 r. nie podlegają rygorom wynikającym z art.103a ustawy o emeryturach i rentach. Oznacza to, że w przypadku osób, którym emeryturę przyznano przed 1 stycznia 2011 r.,  a które kontynuowały zatrudnienie istniejące przed przyznaniem emerytury, nie ma podstaw do zawieszenia wypłat emerytury. Ponadto Trybunał Konstytucyjny w wyroku z 13 listopada 2012 roku (sygn. akt K 2/12) stanowczo odciął się od poglądu wyrażonego w wyroku z 7 lutego 2006 roku (SK 45/04). Trybunał argumentował to tym, że w sprawie o sygn. SK 45/04 oceniał przepis prawa materialnego, tj. art. 103 ust. 2a ustawy o emeryturach i rentach z FUS. Przedmiotem tej kontroli była zatem istota tej regulacji, tj. uzależnienie realizacji prawa do emerytury od uprzedniego rozwiązania stosunku pracy przez emeryta. Podczas, gdy regulacja z art. 103a będąca przedmiotem kontroli w postępowaniu K 2/12 wynika z art. 28 ustawy zmieniającej z 16 grudnia 2010 roku, będącego przepisem intertemporalnym. Przepis o takiej treści nie był kontrolowany w sprawie o sygn. akt SK 45/04.
Osoby, którym organ rentowy zawiesił wypłacanie emerytury składały więc, po opublikowaniu tego wyroku, wnioski o wznowienie postępowania w sprawie zawieszenia emerytury. ZUS osobom tym odmawia jednak wypłaty zaległego, zawieszonego świadczenia emerytalnego. Organ rentowy uzasadniając odmowne decyzje powołuje się na art. 190 ust. 3 Konstytucji, w myśl którego orzeczenie Trybunału Konstytucyjnego wchodzi w życie z dniem jego ogłoszenia i z tym dniem następuje utrata mocy obowiązującej aktu normatywnego, którego dotyczy orzeczenie Trybunału. ZUS wskazuje, że wyrok Trybunału obowiązuje od momentu jego ogłoszenia, tj. od dnia 22 listopada 2012 r., a więc nie dotyczy zawieszonych świadczeń emerytalnych niewypłacanych w okresie od października 2011 r. do listopada 2012 r.
Podkreślenia wymaga jednak fakt, że chociaż w art. 190 ust. 1 i 3 Konstytucji RP wyrażona została zasada prospektywnych skutków orzeczeń Trybunału, to jednak z uwagi na wiążące stwierdzenie Trybunału Konstytucyjnego, że dany przepis pozostaje w sprzeczności z aktem prawnym wyższego rzędu, nie powinien być uwzględniany przez organy stosujące prawo przy rozpatrywaniu konkretnych spraw, a więc w odniesieniu do roszczeń przypadających za okres przed ogłoszeniem wyroku Trybunału w Dzienniku Ustaw. Zgodnie z poglądem, przeważającym w orzecznictwie Sądu Najwyższego, wyroki Trybunału Konstytucyjnego stwierdzające niezgodność przepisu ustawy z Konstytucją są skuteczne ex tunc, tj. od dnia wejścia w życie zakwestionowanego przepisu, chyba że co innego wynika z sentencji wyroku. Zatem na skutek orzeczenia Trybunału przyjąć należy, że przyczyna prawna wstrzymania wypłaty nigdy nie istniała. Z uwagi na wiążące stwierdzenie Trybunału, dany przepis pozostaje  w sprzeczności z aktem prawnym wyższego rzędu, a zatem  nie powinien być już uwzględniany przez organy stosujące prawo, przy rozpatrywaniu spraw, co do roszczeń przypadających  za okres przed ogłoszeniem wyroku Trybunału w Dzienniku Ustaw.                
Teza o skuteczność wyroków Trybunał Konstytucyjnego ex tunc była wielokrotnie wyjaśniana przez Sąd Najwyższy. Między innymi w postanowieniu z 7 grudnia 2000r., III ZP 27/00, w którym stwierdził, że „Akt normatywny  uznany przez Trybunał Konstytucyjny za niezgodny z  Konstytucją, ratyfikowaną umową międzynarodową lub ustawą nie powinien być stosowany przez sąd w odniesieniu do stanów faktycznych sprzed ogłoszenia orzeczenia Trybunału”, a także w wyroku z 23 stycznia 2007 r., III PK 96/06, w którym stwierdził, że „Odroczenie wejścia w życie orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego (art.190 ust.3 Konstytucji RP) stwierdzającego sprzeczność przepisu ustawy z Konstytucją nie stanowi przeszkody do uznania przez sąd, że przepis ten był sprzeczny z Konstytucją od jego uchwalenia.”
Nie powinno ulegać żadnej wątpliwości, że w sprawach dotyczących zawieszenia wypłaty emerytur od października 2011 roku wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 13 listopada 2012 r. ma działanie ex tunc i organ rentowy ma obowiązek wypłacić zaległe świadczenie emerytalne. Zdania jednak są na ten temat podzielone. Przykładowo warszawskie sądy wyrok Trybunału Konstytucyjnego w sprawie emerytur zawieszonych w październiku 2011 r. odnoszą wyłącznie do osób, które wniosek o swoje świadczenie złożyły między 8 stycznia 2009 r. a 31 grudnia 2010 r. Osoby, które przeszły na wcześniejszą emeryturę przed 8 stycznia 2009 r. miały zawieszoną jej wypłatę, gdyż nie zrezygnowały z pracy, dziś mają trudności ze zwrotem emerytury zawieszonej ponownie po 1 października 2011 r. Podczas, gdy sądy rzeszowskie stoją na przeciwnym stanowisku i przyznają wypłaty zawieszonych emerytur, traktując wyrok Trybunału jako skutkujący ex tunc.
W związku z tym, że cała sytuacja nie jest jasna należy walczyć o emerytury, niezależnie od tego czy są one "przed" czy "po". W związku z tą niejednolitością orzecznictwa sprawą, z pewnością już niedługo zajmie się Sąd Najwyższy i ujednolici linię orzeczniczą. Należy wierzyć w wiedzę i rozsądek Sądu Najwyższego i ujednolicenie orzecznictwa w ten sposób, że niezależnie od tego czy emerytura była "przed" czy "po" to jest ona przecież wypłacana z kapitału zgromadzonego przez całe pracownicze życie emeryta. Miejmy nadzieję, że Sąd Najwyższy zauważy, że taki podział i dyskryminacja części emerytów jest nie do pogodzenia z konstytucyjnymi zasadami równości obywateli oraz zaufania

DWA MILIONY

Drodzy Państwo!

Jest mi niezmiernie miło poinformować Państwa, że dziś blog osiągnął dwa milion wejść.

Jak na tak krótki okres działalności bloga jest to wspaniałe osiągnięcie.

Dziękuję Państwu za zaglądanie i zainteresowanie.

 

DWA MILIONY

wejść na bloga

OPUBLIKOWANYCH KOMENTARZY:

21269

POSTÓW:

374

Dziękuję Państwu!!

Wszystkich zapraszam

na lampkę szampana

:)

Materiały Pani Danieli

    Drodzy Państwo!

Poniżej zamieszczam materiały od Pani Danieli.

Pani Danielo bardzo dziękuję, za to że podzieliła się Pani z nami tymi materiałami

          

                                                                                                                           Gdańsk, …………….

Dane

Sygnatura akt: …………………

SĄD  OKRĘGOWY  w

VII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

Adres

PISMO  PRZYGOTOWAWCZE

Wnoszę o:

1. nieprzychylenie się do wniosku Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w ……… z dnia ………….. r. o oddalenie mojego odwołania z dnia ……………… r. od decyzji organu rentowego z dnia …….. r.
2. utrzymanie petitum mojego odwołania z dnia ……………. r.

Uzasadnienie:

1. Kwestionuję decyzję ZUS podjętą w dniu …….. r. o wstrzymaniu z dniem 01.10.2011 r. wypłaty emerytury wobec kontynuowania zatrudnienia w oparciu o przepis art. 28 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r..

2. Nie mogę  zaakceptować konkluzji pisma ZUS z dnia ……. ….r., stwierdzającej, że: „ Odwołując się do Sądu ubezpieczona nie wniosła nic nowego do sprawy”, gdyż:

Uzasadnienie mojego odwołania zawierało obszerną analizę przepisów prawnych dotyczących art. 28 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. w korelacji z art. 2, art. 190 ust.3 i ust.4 Konstytucji Rzeczypospolitej Polski, zawartych w orzeczeniach  Trybunału Konstytucyjnego – sygn. akt K 18/99 z 4 stycznia 2000 r., sygn. akt K 2/12 z 13 listopada 2012 r., zawartych również w orzeczeniach Sądu Najwyższego odnośnie zakwestionowanych przepisów prawnych niezgodnych z normami prawnymi wyższego rzędu,   w orzeczeniach Sądów Apelacyjnych oraz w orzeczeniach Sądów Okręgowych – których sygnatury akt wyszczególniłam w odwołaniu z ……….. r. - wszystkie wyroki były pozytywne dla emerytów, zasądzano wypłatę zaległych emerytur.

Przedstawiłam również stanowisko Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego Stanisława Dąbrowskiego, który mówił o niekonstytucyjności  proponowanego przepisu prawnego zawartego później w art. 28 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. jeszcze przed jego uchwaleniem przez ustawodawcę,  który nie miał też wątpliwości, że ten przepis narusza wszelkie możliwe zasady prawa ubezpieczonego i konstytucyjną zasadę praw nabytych oraz prof. Marka Safjana byłego Prezesa Trybunału Konstytucyjnego w sprawie znaczenia i zastosowania art. 190 ust.4 Konstytucji RP , czyli o możliwości uchylenia decyzji opartych na przepisie niezgodnym z konstytucją, a fortiori ( „tym bardziej”) – sąd powinien uwzględniać stan niekonstytucyjności, pomijając zastosowanie przepisu, który utracił moc obowiązującą w wyniku orzeczenia TK.  Niedawno wsparcia emerytom dążącym do odzyskania zaległych emerytur na łamach Gazety. pl - Kraków z dnia 15.04.2013 r. udzielił prof. Zbigniew Ćwiąkalski  były minister sprawiedliwości, współzałożyciel kancelarii adwokatów i radców    prawnych, patrz:( art. Dominiki Wantuch: „ Sądowe pozwy. Kiedy emeryci odzyskają swoje pieniądze.”).

Prof. Zbigniew Ćwiąkalski -  tak, jak Stanisław Dąbrowski,  nie ma  wątpliwości, że przepis  zawarty w art. 28 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. nie stał się niekonstytucyjny w dniu ogłoszenia go przez TK niezgodnym z prawem, ale w dniu jego wejścia w życie, czyli w 2011 r..

3. Kwestionuję też stanowisko Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w ……….., które wyraził w decyzji z dnia ……………. r., powołując się na jej zgodność z art.190 ust.3 Konstytucji RP, że orzeczenie TK wchodzi w życie z dniem ogłoszenia i z tym dniem następuje utrata mocy aktu normatywnego, którego dotyczy orzeczenie. Zauważyć należy, że organ rentowy oparł się o rzekomo bezwzględnie obowiązującą w polskim systemie prawa zasadę nieretroaktywności oraz w sposób zupełnie nieuprawniony doszedł do przekonania, iż fakt opublikowania orzeczenia Trybunału w dniu 22 listopada 2012 r. uniemożliwia mi zwrot zawieszonego świadczenia przed tą datą. Dlaczego ZUS Oddział w Gdańsku nie zaczerpnął wiedzy zawartej w art. 190 ust.4 Konstytucji RP ?  Ten konstytucyjny przepis prawny cytuję w całości:

„ 4. Orzeczenie Trybunału Konstytucyjnego o niezgodności z Konstytucją, umową lub z ustawą aktu normatywnego, na podstawie którego zostało wydane prawomocne orzeczenie sądowe, ostateczna decyzja administracyjna lub rozstrzygnięcie w innych sprawach, stanowi podstawę do wznowienia postępowania, uchylenia decyzji lub innego rozstrzygnięcia na zasadach i w trybie określonych w przepisach właściwych dla danego postępowania.”

Jest w nim mowa m. in. o możliwości uchylenia decyzji opartej na niezgodnej z konstytucją ustawy aktu normatywnego, więc można było zastosować ten przepis konstytucyjny.

Przecież Trybunał Konstytucyjny orzekł, że art. 28 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 roku, w zakresie, w jakim znajduje zastosowanie do osób, które nabyły prawo do emerytury przed 1 stycznia 2011 r., bez konieczności rozwiązywania stosunku pracy, jest niezgodny z zasadą ochrony zaufania do państwa i stanowionego przez niego prawa wynikającą z art. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polski.

Podkreślam, iż w 2009 r. organ rentowy uznał, że zgodnie z obowiązującym prawem przysługuje mi prawo do pobierania świadczenia bez konieczności rozwiązania stosunku pracy i wydał decyzję z dnia …………. r., a w 2011 r. wydał kolejną decyzję w dniu …………. r. wstrzymującą mi wypłatę emerytury z dniem 1 października 2011 r. na podstawie art. 28 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. - a więc na podstawie przepisu uznanego przez TK za niekonstytucyjny od chwili jego wprowadzenia.  Dlatego decyzja z dnia ………. r. odmawiająca mi wypłaty wyrównania emerytury zawieszonej w okresie od 01.10.2011 r. do 30.04.2012 r. powinna być uchylona.

Podsumowanie:

Odnosząc się do twierdzenia organu rentowego, zawartego w decyzji z dnia 13 marca 2013 r., w oparciu o art. 28 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r., zauważyć należy, że z uwagi na wiążące orzeczenie Trybunału Konstytucyjnego sygn. akt K2/12  z dnia 13 listopada 2012 r.,  ten przepis prawny pozostaje w sprzeczności  z aktem prawnym wyższego rzędu i dlatego nie powinien już być uwzględniany przez organy stanowiące prawo, przy rozpatrywaniu spraw, również co do roszczeń przypadających na okres przed ogłoszeniem wyroku TK w Dzienniku Ustaw. Dlatego też decyzja ta powinna być wycofana z obiegu prawnego.

W świetle przedstawionych orzeczeń, przepisów prawnych i publicznie przedstawionych stanowisk znanych autorytetów prawniczych, ponownie wnoszę o uchylenie decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w ……… z dnia ………… r. i zobowiązanie organu rentowego do wypłaty emerytury od daty zawieszenia, tj. od 1 października 2011 r. do 30 kwietnia 2012 r. z ustawowymi odsetkami od każdej zaległej miesięcznej raty.

SĄD OKRĘGOWY w …………..

VII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

Adres

PISMO PRZYGOTOWAWCZE

Dotyczy: Uzupełnienie stanowiska do wniosku Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w ……….z dnia ………….. r.

Uzasadnienie:

Sąd Okręgowy w Gdańsku w piśmie z dnia ………….. r. zakreślił mi termin 7 dni na zajęcie stanowiska w sprawie, w szczególności na wskazanie, które z ustaleń pozwanego organu rentowego kwestionuję. Ze względu na bardzo krótki czas zakreślonego terminu i przypadające w tym okresie święta państwowe, chciałabym uzupełnić swoje stanowisko wyrażone w piśmie z dnia ……….. r..

\

Organ rentowy w zakończeniu swojego pisma z dnia ………. r. twierdzi, że wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 13.11.2012 r., sygn. akt K/2/2012, nie ma zastosowania do przypadających przed dniem 22 listopada 2012 r. okresu zawieszenia emerytur.

W świetle przedstawionych przeze mnie we wcześniejszych pismach argumentów, to twierdzenie jest błędne.

Na poparcie moich racji przedstawiam kolejną publicznie wypowiedzianą opinię - mecenas Marcin Hołówko z kancelarii adwokackiej w Piasecznie zaznacza, że linia orzecznictwa Sądu Najwyższego wskazująca na działanie wyroków TK ex nunc dotyczy wyłącznie wyroków TK, w których Trybunał wyraźnie określił skutki czasowe działania wydanego wyroku. Tymczasem w wyroku TK z 13 listopada 2012 r. Trybunał jednoznacznie wskazał charakter swego orzeczenia i świadomie nie określił jego skutków w czasie ( np.: poprzez orzeczenie w wyroku odroczenia przez TK utraty mocy niekonstytucyjnego przepisu ). A więc w sprawach dotyczących zawieszenia wypłaty emerytur od 1 października 2011 r. wyrok TK ma działanie ex tunc i organ rentowy ma obowiązek zapłacić zaległe świadczenie emerytalne.

Pragnę dodać, że Sąd Apelacyjny w Katowicach“ III AUa 1258/12 w niedawnym orzeczeniu z dnia 20.03.2013 r. uznał, iż emeryci którzy nabyli ekspektatywę prawa do emerytury przed 08.01.2009 r., a którym zawieszono wypłatę emerytur od dnia 01.10.2011 r. mają prawo do zawieszonej przez ZUS emerytury.

Powtórzę jeszcze raz: rozwiązanie przyjęte przez ustawodawcę w art. 28 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. spowodowało, że będąc osobą, która skutecznie nabyła i zrealizowała prawo do emerytury od marca 2009 r., zostałam postawiona w pułapce finansowej. Układając swoje sprawy w zaufaniu do stanowienia i stosowania prawa przez państwo, w przekonaniu, że jego działanie będzie także później uznawane przez porządek prawny zostałam narażona na skutki, których w momencie podejmowania swoich decyzji i działań nie mogłam przewidzieć.